بر اساس نظریه ها و یادداشت های گوناگون علمی- سیاسی براي واژه ي دولت سه معنا بيان گردیده است: اول؛ دولت به جمعيتي از افراد گویند که در خاک معيني زندگي مي کنند و تابع يک قدرت عمومي از خود مي باشند. دوم؛ دولت به معناي هيأت وزرا به کار مي رود. و سوم به معناي مجموعه ي کارگزاران دولت هم به کار گرفته شده است. با توجه به منشأ حاکميت(قدرت) در انديشه ي سياسي اجتماعی اسلام، پيامبر اعظم(ص) از جانب خداوند متعال موظف بودند تا با تأسيس دولت اسلامي، علاوه بر تأمين اهداف مادي حکومت از قبیل؛ امنيت، عدالت، رفاه عمومی، تأمين اجتماعي و غیره (که مورد توجه حکومت هاي غير ديني نيز هست)، به تأمين اهداف معنوي نيز بپردازند. خير و سعادت و جنبه هاي معنوي جامعه و بيدار سازي فطرت خدا خواهي بشر، مقوله هايي هستند که بعد اصلي هدف حکومت پيامبر عظیم الشأن اسلام را تشکيل مي دهند. اين اهداف با مصادیق جزئي تر، تحت عنوان های نجات انسان ها از ظلمت و تاريکي و هدايت آن ها به سوي دين اسلام، اجراي قانون های عادلانه الهي، جاری نمودن عدالت و تزکيه و تهذيب نفس، قابل مطالعه و تبيين است. انتظار از مسلمانان جهان و حاکمان اسلامي اين است، که با دقت و مطالعه ي سيره ي سياسي پیامبر اعظم (ص)، آن حضرت را الگوی خويش قرار دهند و در تحقق بخشيدن به اهداف و آرمان هاي عالي مورد نظر اسلام تلاش نمايند. بر این اساس رهبر معظم انقلاب اسلامی در دوره های مختلف تشکیل دولت های بعد از انقلاب مواردی را به عنوان بایسته های دولت در قالب های مختلف سخنرانی، دیدارها و پیام ها (که بی شک برگرفته از آموزه های اسلام عزیز است) بیان فرموده اند که در اینجا به برخی از آن ها اشاره می شود؛
اعتزاز به اسلام و خدا محوری: رهبر انقلاب می فرماید: اعتزار به اسلام یعنی اینکه دولت باید با شجاعت و صراحت مواضع اسلام را بیان کند و در مجامع بین‌المللی باکی از این مسأله نداشته باشد. همچنین خدا محوری و امید و توکل بر او از جمله توصیه‌های همیشگی رهبری به دولتمردان است. دلیل این امر هم اینکه از نظر ایشان غفلت از خداوند سبب می‌شود تا خدمت‌های دولت با هوی و هوس آمیخته شود.
پرهیز از چاله غرور: ایشان در سخنرانی شهریور86 خطاب به هیأت دولت می‌فرمایند: «هرکاری که شما کردید به توفیق الهی بود، با قوتی بود که خدا به شما داده بود. با شوقی بود که خدا در دلتان گذاشته بود، با فرصتی بود که خدا برای خدمتگزاری به شما داده بود. بنابراین در چاله‌ی غرور نیفتید که بیرون آمدن از این چاله خیلی دشوار است»
عدالت توأم با معنویت و عقلانیت: «اگر بخواهیم عدالت به معنای حقیقی خودش در جامعه تحقق پیدا کند، با دو مفهوم دیگر بشدت در هم تنیده است؛ یکی مفهوم عقلانیت است؛ دیگر معنویت. اگر عدالت از عقلانیت و معنویت جدا شد، دیگر عدالتی که شما دنبالش هستید نخواهد بود؛ اصلا عدالت نخواهد بود.»
پیشرفت و عدالت به صورت همزمان: «عنصرپیشرفت باید نگاه ما را به‌استعدادهای بیشمار پراکنده در میان‌ملت، معطوف سازد و ظرفیت‌های تولید و خلاقیت و درخشش توانائیهای گوناگون در همه‌ی زمینه‌ها را در نگاه ما برجسته کند و عنصر عدالت باید نابرخورداران از فرصت‌ها و توانائیهای‌کشور را، از این مواهب‌الهی‌و عمومی برخوردار سازد.»
اهتمام به علم و تعامل با نخبگان: رهبری می فرماید: «عقب ماندگی علمی، حتما عقب‌ماندگی سیاسی،اقتصادی و فرهنگی را به‌دنبال خود دارد» همچنین؛ «… نکته‌ی بعدی تعامل با نخبگان همفکر و با اخلاص است. باید با اینها تعامل داشته‌باشید.ما الان در طول این سالهای متمادی، بالاخره افراد زیادی داشتــه‌ایم که در این چرخه‌ی مدیریتی‌کشــور ورزخورده‌اند این ورزخوردن نیروها و ورزیده شدن آنها خیلی چیز با ارزشی است. این ظرفیتی است و از این ظرفیت مدیریتی حتما استفاده کنید. اینها به تدریج جمع شده‌اند و نباید آسان از دست داد»
فساد ستیزی و نظارت بر عملکرد زیرمجموعه: «مبارزه با فساد، یکی دیگر از وظایف بسیار مهم است. من درباره مبارزه‌ی با فساد این قدر در صحبت‌های عمومی و خصـوصی حرف زده‌ام که فکـرمی‌کنـم تکراری است»
همچنین در مواردی از قبیل؛ “کار جمعی، قانونمندی، استقبال از انتقاد هر چند غیر خیرخواهانه، محق دانستن و توجه به عامه‌مردم، مشخص‌نمودن اولویت‌های کاری، پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری، خدمت رسانی محسوس، سرعت همراه با دقت و …” در بیانات معظم له در ارتباط با بایسته های دولت اسلامی بسیار مشاهده شده است.اکنون در هفته دولت و در چهارمین دهه از عمر انقلاب اسلامی ایران که نوید بخش ثبات سیاسی پایدار در ایران است، باید نوسازی فرهنگ سیاسی در ایران مبتنی بر بایسته های دولت اسلامی صورت پذیرد. در واقع دولت اسلامی ایران با هر گرایش سیاسی و اجتماعی باید بر اساس ارزشها، هنجارها ومهارتهای سیاسی مبتنی بر معیارها و شعارهای انقلاب اسلامی و بایسته های دولت اسلامی باشد.
http://shahrara.com/news/1391/6/7/pdf/11.pdf
