مسئولان به مطالبات رهبری پاسخ دهند

در جریان نامه نگاری بین سران قوا و همچنین موضع گیری های دولت و مجلس و پدیده ی علنی کردن اختلافات فی مابین مسئولین در رسانه ها هیچ کس توجهی به توصیه های مقام معظم رهبری ندارد و در این میان مردم، نجیبانه و مظلومانه نظاره گر اتفاقات و اظهارنظرهای سران بر ضد یکدیگرند.
به راستی برنده و بازنده این وقایع کیست و آیاواقعاً این بازی برنده ای خواهد داشت؟همه ما سوار بر یک کشتی نجات هستیم و نگاه خوش بینانه به ما اینگونه توصیه می کند که تمامی سران قوا و مسئولان نظام را دلسوز مردم بدانیم اما آیا واقعاً این رفتارها نتیجه ای برآمده از دلسوزی ها دارد؟ باید بدانیم که توصیه های رهبری حبل متینی است که می بایست سران قوا به آن متمسک شوند نه اینکه خود هرگونه که تمایل دارند سعی در رفع مشکلات کشور نمایند و در این میان مشکلاتی را ایجاد کنند که موجب تشدید اختلافات گردد. دولت آقای احمدی نژاد که در مرداد 84 کارخود را آغاز نمود، آرام آرام به روزهای پایانی خود نزدیک می شود و وزیران و سایر اعضای کابینه می بایست کم کم با مسئولیت های خود وداع نمایند. در اوایل کار مجلس هشتم (و بعد از آن مجلس نهم)، با توجه به اینکه ترکیب مجلس را اکثریتی اصولگرا تشکیل می داد به نظر نمی رسید که دولت مشکل چندانی با مجلس داشته باشد، اما گذر زمان نشان داد که اختلاف های زیادی بین دولت و مجلس بوجود آمد و کار به جایی رسید که برای اولین بار رئیس جمهور جهت پاسخگویی به سوالات نمایندگان به صحن مجلس رفت و اکنون بار دیگر زمزمه های سؤال از رئیس جمهور به گوش می رسد. این اختلاف ها در مجلس نهم نیز ادامه یافت و اکنون اختلافات با قوه قضاییه نیز برآن افزوده شده است. اینکه دلایل این اختلاف چیست و یا این که سهم هر یک از طرفین در این اختلاف ها چقدر است موضوع سخن این نوشتار نیست. بلکه نگارنده به دنبال پاسخ به این سؤال است که با توجه به فرمایشات رهبر معظم انقلاب چقدر پیگیری این اختلافات به نفع کشور خواهد بود؟

افکار مردم را تنویر نکنید؛مردم خودشان آگاهند
ایها الناس! دوران آزمون های تئوریِ ولایت پذیری به پایان آمده و اکنون وقت درس پس دادن های عملی است. ولایت پذیری که تنها نباید لقلقه زبان باشد. آقایان مسئول! انشاءلله در ولایت پذیری مشمول این فرمایش امام حسين(ع) نباشیم که در مسير كربلا ضمن خطبه كوتاهي فرمودند: “به راستي كه بيشتر مردم بندگان دنيا هستند و دين و ديانت بر سرزبان و لقلقه لسان آنها است”. حال که رهبری با سعه صدر به شما فرصت اظهار نظر و عقیده داده است، شکرانه این حرکت برداشتن باری از روی دوش نظام است نه اینکه با رفتارهای خود باری بر آن باشیم. زمان مسئولیت کوتاه است و همچون برق و باد می گذرد و آنچه بعد از این دوران می ماند جامعه ای است که به دست شما ساخته شده، حال تصمیم با شماست که می خواهید پس از پایان دوران مسئولیتتان چه کشوری را به دست مسئولان جدید بسپارید و مهمتر از آن در پیشگاه عدل الهی آیا می توانید با سربلندی پاسخگو باشید یا سر را پایین می اندازید و سکوت می کنید؟ ای بزرگواران! شما لازم نیست افکارعمومی را روشن کنید چرا که مردم خود روشنند و به قضاوت می نشیندد. اگرچه آگاه شدن را حق مردم می دانیم اما آگاهی از مسائلی که برای آن ها امیدبخشی، حرکت و برکت به همراه دارد، نه مسائلی که آگاهی از آنها یأس و ناامیدی را به جامعه تزریق می کند. دشمن هم اکنون به دنبال کوچکترین بهانه است تا آن را دست مایه ای برای ایجاد نابودی وحدت مردم قرار دهد چرا که می داند همین وحدت و یکپارچگی است که تا کنون موجب خنثی شدن توطئه ها و نقشه های پلیدش شده است لذا اختلافات بین سران قوا و کشاندن این اختلافات بین مردم بهترین بهانه برای دشمن است تا از این طریق با جنجال و هياهو و استفاده‌ى تبليغاتى از همین اختلافات علیه خودمان، راهی برای عملی ساختن نقشه های خود پیدا کند و این همان خیانتی است که ناخواسته به کشور می شود. تورم،تحریم ها، نرخ ارز و گرانی، عدم ثبات اقتصادی، بیکاری و… مشکلاتی هستند که گریبان گیر مردم شده اند اما به برکت عشق به اسلام، ولایت و انقلاب تمام سختی ها را به امید پیشرفت ایران اسلامی تحمل می کنند. پس نباید با اقدامات نسنجیده این حس را به آنها القا کنیم که صبوری و تحملشان نادیده گرفته می شود.
دغدغه های رهبری مانند سبک زندگی دینی، الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت، توسعه علمی و فناوری ایران، ساماندهی ترکیب جمعیت کشور، پرهیز از خام فروشی، عدم وابستگی به نفت، تولید ملی و حمایت از کاروسرمایه ایرانی را مقایسه کنید با مسائلی از قبیل؛ سؤال از رییس جمهور، سفسطه در دفاع از قانون اساسی، مکاتبات تنش زا و سایر هیجاناتی که امروز دغدغه مسئولان ما شده است و تنها نتیجه اش کند کردن سرعت قطار سریع السیر انقلاب است. امیرالمومنین (ع) الگوی حسنه ای است برای ما؛ آنجایی که کافر واجب القتل آب دهان بر چهره مبارک ایشان می اندازد و حضرت دقایقی چند قتل آن ملعون را به تأخیر می اندازند تا نکند خشم ناشی از آن اقدام ذره ای از خلوص امام کم کند. استغفرا…! علی (ع) با آن همه تمرین تقوا و خلوص بازهم مراعات می کند و وسواس به خرج می دهد ولی من و امثال من با کمترین ذخیره تقوا نسبت به دریای زهد علی(ع) بی گدار به آب می زنیم و اظهار نظر می نماییم. حتی اگر هم نیتمان با خلوص صددرصد است لااقل با تمسک به امیرالمومنین(ع) و الگوپذیری از ایشان کمی در ارائه نظرات باید با دقت و احتیاط بیشتری عمل کرد. نکند کلامی، نوشته ای و یا تصمیمی از ما سربزند که علی رغم میل باطنی مان برای اسلام و ایران هزینه دربرداشته باشد. نکند مدیون روح امام و شهدای عظیم الشأن انقلاب شویم! نکند رهبر انقلاب احساس تنهایی کند!
لازم است با تامل،مصلحت اندیشی و گذشت بر اصولی که به انها پایبند هستیم یعنی اسلام و انقلاب تمسک بجوییم و مشکلات فی مابین را در محافل دوستانه و خصوصی حل و فصل نماییم تا دوستانمان نگران و دشمنانمان شادمان نگردند. هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط سران قوای سه گانه که چندی پیش با تدبیر رهبر معظم انقلاب تشکیل شد می تواند محفل خوبی برای گعده و هم اندیشی دوستان و سران قوا برای حل اختلافات باشد. پس چه بهتر که بجای نامه نگاری ها و علنی ساختن اختلافات، در جمعی دوستانه به بررسی و رفع مشکلات و اختلافات بپردازیم.
وسخن آخر اینکه؛ همانطور که رهبر معظم انقلاب در آستانه‌ روز ملى مبارزه با استكبار جهانى‌ در جمع دانشجویان و دانش آموزان به جنگ شصت ساله ایران و امریکا اشاره و بر این نکته تاکید کردند که آنچه موجب پیروزی ملت ایران بر نظام سلطه امریکا شد همان وحدت و یکپارچگی مردم بود باید توجه داشت که اکنون درگیر مبارزه بزرگی علیه استکبار جهانی هستیم نه اینکه مسئولان با یکدیگر به مناقشه بپردازند و وظیفه خطیر خود را در این موقعیت حساس فراموش کنند. نگارنده خاضعانه خواهشمند است که به تنویر افکار عمومی نپردازید و نامه های محرمانه را علنی نکنید و بدانید اختلافات موجود در سطح جامعه ناشی از همین اختلافات علنی شده مسئولان است، چنان که فتنه 88بر اثر همین اختلافات علنی شده به کف خیابان ها آمد. علاقمندم نگاهی کاملاً خوش بینانه به نیت سران کشور داشته باشم از این رو با این نگاه، توقع از مسئولین دلسوز نظام داریم که گوش به فرمان رهبری بوده و سخنان ایشان را فصل الخطاب بدانند چرا که؛ در خانه اگر کس است یک حرف بس است.

http://www.resalat-news.com/Uploads/Pdf/800017.pdf

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *