خانه داری به عنوان یک شغل یا وظیفه ی اساسی در بستر زندگی و در سطح کوچکترین نهاد اجتماعی یعنی خانواده تعریف گردیده است. بر این اساس در سطح اجتماع و نگاه مردم تعابیر متفاوتی از خانه داری وجود دارد که از نظر سطح و میزان اهمیت متفاوت است. بعضی افراد این شغل را کاری بی اهمیت،دم دستی و پیش پا افتاده می دانند که یک خدمتکار خانگی به راحتی از پس آن برمی آید. گروه دیگری هم متعقدند زنان چون کار دیگری جز خانه داری نمی دانند بنابراین این تنها وظیفه ی آنهاست که باید بدون گله و شکایت بدان بپردازند. و عده ای دیگر آن را یک تلاش مهم در سطح خانواده می دانند که به عنوان یک وظیفه ی اساسی بر عهده بانوان گذاشته شده است. قاعدتاً برخی از این نظرها دارای افراط و تفریط است. به عنوان مثال نظر گروه اول كاملاً اشتباه است زیرا هر چند بسياري از نياز هاي خانواده توسط مردان در بيرون از خانه بر آورده مي شود اما چنانچه در داخل منزل مدیریت مناسبی حاکم نباشد خانواده صدمات بسیار زیادی خواهد دید یا اینکه نظر گروه دوم صحیح نمی باشد. چون در صورتی که اين تعريف را درست بدانیم پس چرا امروزه زنان در عرصه اجتماعي فعاليت دارند و برخي از آن ها به موفقيت هايي نیز دست يافته اند. پس نمي توان گفت كه زنان به خاطر عدم توانايي در کارهای ديگر وظيفه دارند به امور منزل بپردازند.
برخی افراد به ظاهر متجدد به دنبال ترویج تفکراتی هستند که این نکته را به جامعه تلقین نمایند خانه داری برای زن شأن و شخصیت نمی آورد و زنان برای بدست آوردن منزلت باید شعلی در بیرون از منزل داشته باشند؛ این تفکر غلط باعث شده زنان در بیرون از منزل شغل های کاذب، سخت و با حقوق اندک اختیار کنند که این مسئله برای کانون خانواده و سلامت روح و جسم زن آسیب زاست. در حدیثی از پیامبر اعظم(ص) آمده است: «هر زنی که در خانه شوهر خود، به قصد سامان دادن کارهای خانه چیزی را جا به جا کند، خداوند به او نظر می کند، و هر که خداوند به او نظر کند عذابش نمی کند.»
اگر خانه داری با بینش و بصیرت همراه باشد کانون بسیار خوبی را به وجود می آورد که به طبع آن جامعه از آن سود خواهد برد.جامعه ای سالم است که خانواده سالم درآن باشد؛خانه داری یکی از ارزشمندترین کارها برای جامعه به شمار می رود.تغییر سبک زندگی، الگوبرداری از غرب ارزش خانه داری را کاهش داده است از این ر و باید دستگاه های فرهنگی خصوصاً صدا و سیما برای جلوگیری از پیامدهای منفی این مسئله دست به کار شود تا بیش از این ارزش خانه داری در معرض هجمه نگیرد و جایگاه و شأن آن حفظ شود. البته خانه داری زن ها منافی حضور و مشارکت آن ها در فعالیت های اجتماعی نیست بلکه بیانگر این اصل است که مهم ترین شغل زن همانا مدیریت خانه و ترویج عاطفه و محبت بین اعضای خانواده است. هر چند زن و مرد، هر دو باید در تزریق عاطفه به کانون خانواده سهیم باشند، اما نقش زن در این میان بسیار چشمگیر است. خانم ها به جهت ویژگی های روحی خود از عاطفه¬ی بیشتری برخوردارند و می¬توانند با صبر و شکیبایی و محبت خود، خانه¬ای سرشار از محبت بسازند تا همه¬ی اعضای خانواده در این بستر آسمانی و معنوی به رشد و تعالی برسند.
خراسان – مورخ دوشنبه 1392/02/02 شماره انتشار 18384
http://www.khorasannews.com/News.aspx?id=4819957
