سامانه پیام کوتاه تقریباً از اوایل دهه ی هشتاد در کشور راه اندازی گردید. این سرویس در مدت زمان کوتاهی از نظر فناوری پیشرفت قابل توجهی پیدا کرد تا اینکه امروز و در نسل سوم تلفن همراه ارسال فایل های صوتی و تصویری نیز از طریق آن ممکن گردیده است. بدون شک پیامک به عنوان یکی از فراگیرترین و محبوب ترین شیوه های ارتباطی، می تواند در کمترین زمان، در سخت ترین شرایط، در دورترین مکان و با ارزان ترین قیمت کاربردهای مناسبی داشته باشد. همچنین به دلیل پاسخ گویی به نیازهای مختلف کاربران پیامک توانسته است محبوبیت ویژه ای بیابد. اطلاع رسانی، یادآوری مناسبت ها، شوخی، طنز و تفریح سالم و .. از مهمترین کارکردهای مثبت این سامانه می باشد.
در مقابل نقاط مثبتی که این پدیده ی ارتباطی دارد عدم دقت نظر در استفاده از آن کافیست که جامعه گرفتار آسیب های اجتماعی فراوانی گردد. به عنوان مثال پیامک ها زمینه مناسبی برای ارسال طنزهای هجوآلود و هزل آمیز نیز دارند که حاصلی جز تحقیر و نابودی شخصیت فرد یا گروه خاص را ندارد. متأسفانه در کشور ما نیز تا اندازه زیادی این اشتباه رایج گردیده است، تا آنجا که ارتکاب این گونه گناهان که در بسیاری موارد حق الناس را نیز بر عهده انسان می گذارد، مسئله ای عادی و طبیعی شده و قبح آن ریخته است. گویا دست هایی در کارند تا شکستن حریم های عرفی، خانوادگی، اخلاقی و مذهبی جامعه را در فضای مجازی و ارتباطی کشور نهادینه کنند! امروزه در کشور ما، بيشترين حجم پيامکي که بين کاربران تلفن همراه رد و بدل مي شود، مربوط به ارسال لطيفه هایی است که بخش قابل توجهي از آن را عرف جامعه نمي پذيرد. متأسفانه برخی افراد، فرهنگ لازم در زمینه چگونه خندیدن و خنداندن را ندارند و با هتک حرمت قومیت ها و دادن نسبت های ناروا به مردم برخی از شهرها، دایره ممنوعیت ها و نگفتنی ها را روز به روز گسترش می دهند.
مسأله دیگر در ارتباط با آسیبهای پیامکی اعتیادآور بودن آن است. بدین صورت که معتادان به پيامک، کم کم از خانواده و دوستان فاصله مي گيرند و تحصيل و اشتغال را پس مي زنند و گاه تمام وقت ميهماني و با هم بودن را، به بررسي محتواي پيامک ها و ارسال و دريافت آن مي گذرانند و حتي براي ابراز دوستي و احوال پرسي هم فرصتي پيدا نمي کنند. معتادان پیامکی همواره موبايل به دست دارند و منتظر شنيدن زنگ پيام کوتاه هستند تا سريع به آن پاسخ دهند.
بی شک هر محصول ارتباطی جدید که وارد کشور می شود، به سبب ناشناخته بودن جامعه را دچار هیجان های کاذب و همچنین کارکردهایی غیر از کارکردهای اصلی می کند. از این رو، رسانه ای که در وهله اول باید برای اطلاع رسانی، آموزش و ارتباطات ضروری استفاده شود، مانند ابزاری سرگرم کننده و هیجان انگیز، در حد گپ زنی های روزانه، طنز، هجو، شایعه پراکنی و لطیفه های مخرب به کار می رود. به بیان دیگر جامعه ما در به کار بردن صحیح و بهینه این پدیده نوین ارتباطی، دچار تأخّر فرهنگی شده است. لذا می بایست برای بهره گیری مفید از این سامانه، کارکردهای مختلف آن را بشناسیم و در چهارچوب اصول مذهبی و ملی از آن استفاده نماییم. بهتر آنست که مسئولان فرهنگی پیش از ورود پدیده های فناوری یا دست کم همزمان با ورود آن در جامعه، به فرهنگ سازی و آگاهی بخشی مردم متناسب با هنجارهای جامعه بپردازند و راه درست استفاده از آن را آموزش دهند.
خراسان – مورخ پنج‌شنبه 1392/06/21 شماره انتشار 18500
http://khorasannews.com/News.aspx?type=1&year=1392&month=6&day=21&id=5084313
