برانکو سرمربی سابق تیم ملی و فعلی پرسپولیس چهره ای کاملاً شناخته شده است. حضور چندین ساله او در ایران فرای اتفاقات فوتبالی و نتایج آن از منظر دیگری نیز قابل توجه است. شخصیت و رفتار متفاوت برانکو نسبت به بسیاری از مربیان از او چهره ای ساخته که بسیاری از مردم و اهالی فوتبال حتی منتقدان وی و هواداران تیم رقیب برایش احترام ویژه ای قائل هستند. اکنون که مجادله کلامی این روزهای او با سرمربی تیم ملی تیتر یک بسیاری از روزنامه های ورزشی است بدون آنکه بخواهیم قضاوت یا جانبداری از کسی در جریان این مجادله کلامی داشته باشیم یا یکی از آن ها را مقصر قلمداد کنیم
به ذهنم رسید چند ویژگی خاصی که در رفتارهای برانکو وجود دارد می تواند آموزه های خوبی برای فوتبال ما باشد. برانکو در مدیریت رفتار خود و دیگران از خصوصیات منحصر به فردی برخوردار است. بعنوان مثال وی در عین اینکه از خصوصیت نفوذ ناپذیری برخوردار است در موارد لازم انعطاف پذیر بوده و پای خودش را داخل لنگه کفش لجاجت نمی کند. شاهد این مدعا رفتار وی در جریان صادقیان و مسلمان است. در مورد صادقیان زمانی که به این باور رسید که وی نمی تواند به دلیل حاشیه های اخلاقی چهره قابل قبولی برای پیاده کردن اندیشه های او باشد با قاطعیت وی را کنار گذاشت و توصیه هواداران و بسیاری از افراد دیگر حتی کریم باقری هم کارگر نیفتاد و او را بدون حاشیه از پرسپولیس بیرون کرد. اما در مورد مسلمان زمانی که باشگاه بدون نظر سرمربی وی را جذب کرد بعد از آنکه چند ماهی به او بازی ندارد زمانی که مسلمان توانست در تمرینات نظر مساعدش را جلب کند برانکو با انعطاف پذیری مصالح باشگاه را بر لجبازی های فردی ترجیح داد و از این رهگذر هم باشگاه هم خودش و هم بازیکن به منافع زیادی دست یافتند. ویژگی بعدی برانکو اعتماد به نفس و امید به آینده است. وقتی یک مربی به عملکرد خودش اعتماد دارد و این باور را به بازیکنانش منتقل می کند نتیجه اش می شود آنچه برانکو در پرسپولیس رقم زد. زمانی که تیمش در قعر جدول به سر می برد برانکو دم از قهرمانی می زد آنقدر ادعای برانکو رویایی به نظر می رسید که خوشبین ترین هوادارن پرسپولیس هم حرفایش را خوش بینانه و به دور از واقعیت قلمداد می کردند ولی وی بر سر حرف خود ایستاد و در آخر هم حرفش در ادعای کاندیدای قهرمانی بودن پرسپولیس به وقوع پیوست. برانکو درعین حال که مربی محترم و مودبی است در موارد لزوم برای احقاق منافع خود و تیمش محکم و جدی و با رعایت اصول اخلاقی و حرفه ای حرف می زند و کمتر دیده شده خارج از چارچوب سخن می گوید. به یاد بیاورید چند هفته ای که اشتباهات داوری فوتبال بسیار علیه تیمش بود بدون آن که از کوره در برود بارها بصورت جدی از این موضوع گله کرد و نظرش را اعلام کرد. و یا اینکه در جریان اردوهای تیم ملی زمانی که احساس کرد ممکن است حق تیمش ضایع گردد محکم و جدی حرفش را زد و در برابر واکنش های بعدی کی روش، به نسبت از خودش خویشتن داری نشان داد. مخلص کلام اینکه سبک رفتاری برانکو که همراه با جدیت و در قالب چارچوب های حرفه ای و اخلاقی است می تواند در فوتبال ما بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
منبع: روزنامه خبر ورزشی مورخ 5 تیر 1395 شماره5491
