کارلوس کی روش حالا تیمی ساخته است که دیگر کسی نمی تواند از او انتقاد کند. حتی همان هایی که روزی شمشیر را برایش از رو بسته بودند اگر به زبان هم نیاورند ته دلشان گواهی می دهند که کی روش با همۀ مسائل و حاشیه هایی که دارد ارزش آن را داشته فوتبال ایران نازش را بخرد و حتی در برخی اوقات به او امتیازاتی بدهد.
حداقل در چند سال اخیر هیچ گاه سراغ نداشته ایم تیم ملی فوتبال ایران آن چنان قدرتمند باشد که مدت ها به تیم های آسیایی نبازد و کار را به آن جا برساند که کره جنوبی به عنوان یکی از قدرت های اصلی فوتبال آسیا که یک بار به جمع چهار تیم نهایی جام جهانی رسیده و رکورد بیشترین حضور در جام جهانی بین تیم های آسیایی را هم دارد آرزوی برد که هیچ رویای زدن حتی یک گل به ایران هم بر دلش بماند. حالا وقتش رسیده بیش از هر زمان دیگر روش متفاوت کی روش در هدایت تیم ملی فوتبال را ارج نهیم و در ادامۀ مسیر از او برای رسیدن به افتخاراتی که سال هاست از خاطر برده ایم حمایت کنیم. روش کی روش جنگ تمام عیار است، جاه طلبی و عدم رضایت به متوسط ها، نظم و انظباط حداکثری، حذف بازیکنان پرادعا و اتکای ویژه به معنا و مفهوم تیم، بازسازی مستمر ترکیب تیم به گونه ای که در مرور زمان با بالا رفتن سنِ ستاره ها بازیکنان جانشین آن ها مشخص و آماده می شوند مثل اتفاقی که طی آن آرام آرام زمینۀ کنار گذاشتن پژمان منتظری، آندرانیک تیموریان و … فراهم شد. و این یعنی فرآیند ستاره سازی تیم ملی ایجاد گردیده و ما هیچگاه وابسته به یکی دو نفر نخواهیم بود. حالا که روش و اخلاق کی روش دستمان آمده، او را کاملاً شناخته ایم و با نتایج حاصله به وی اعتماد داریم باید سطح انتظارات و حمایتمان را از تیم ملی بسیار بالاترببریم تا به اهداف عالی تر دست یابیم. قهرمانی در آسیا، صعود مقتدرانه به جام جهانی و کسب نتایج مطلوب در آن مسابقات، ترانسفر ستاره های فوتبال ایران به لیگ های معتبر اروپایی از جمله این انتظارات است.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ دوشنبه 13 شهریور 1396 شماره 5828
