«در جام حذفی، مهم قدرت تیم‌ها نیست. شاید تیم هایی وجود داشته باشند که ستاره دارند، اما فکر می‌کنم جام حذفی جام اراده‌هاست. تیم‌هایی که در لیگ برتر بازی می‌کنند، نسبت به تیم‌هایی که در رده‌های پایین هستند، نگرانی بیشتری دارند.
آنها فکر می‌کنند اگر نتیجه نگیرند، وجهه‌شان پایین‌تر می‌آید» این ها بخشی از اظهارات مجید جلالی است که بعد از وداع پیکان با جام حذفی به دنبال شکست در برابر بادران عنوان شد. به راستی در جام حذفی آن چه بیشتر به چشم می آید قدرت انگیزه و اراده تیم ها و بازیکنان کم نام و نشان آنهاست. به همین دلیل باید گفت شاید اگر شرایط خاص و بحرانی استقلال نبود که بر اساس آن چاره ای به جز پیروزی نداشتند آن ها هم در برابر گل گهر سیرجان و در برابر ارادۀ یک تیم شهرستانی لیگ یکی حذف می شدند. کما این که همین اتفاق فصل قبل برای پرسپولیس در برابر قشقایی افتاد. آن چه جذابیت فوتبال را از سایر ورزش ها بیشتر و بیشتر می کند همین قواعد نانوشته ای است که گاهی بسیاری از پیش بینی ها و تحلیل های کارشناسی را به هم می ریزد. شاید در جام حذفی بیشتر از این که آموزه های فنی و بازی خوانی یک مربی به کارش بیاید قدرت ذهن خوانی بازیکنان و هدایت روانی آن ها با بهره گیری از تکنیک های روانشناسی برای ایجاد انگیزۀ مضاعف و غلبه برنگرانی ها مفید باشد. یک تیم لیگ برتری که شاید در شرایط عادی یا مثلاً در قالب یک بازی دوستانه به تیمی از دستۀ پایین تر به راحتی چندین گل می زند در چارچوب مسابقات جام حذفی که در آن یک گل می تواند به قیمت زندگی اش باشد پایش لرزان شده تا جایی که بازی را به راحتی می بازد. هر چند بسیاری از مربیان این مسائل و تفاوت های بین بازی های لیگ و جام حذفی را می دانند ولی عملاً در کوچینگ و آماده سازی فنی و روانی تیمشان برای بازی های جام حذفی و لیگ تفاوتی قائل نیستند. نشان به آن نشان که تیم های بسیاری از لیگ برتر در اولین مرحلۀ حضور خود از دور مسابقات کنار رفتند.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ دوشنبه 20 شهریور 1396 شماره5833
