نشان به آن نشان که گفتند کرونا در اندازه آنفولانزا و بلکه کمتر از آن خطر دارد و دیدیم بسیار بدتر و وحشتناک تر از این بیماری است، افاضات کردند افرادی که یک بار مبتلا شوند دیگر نخواهند شد ولی شاهد بودیم این ادعا هم نقض شد، سخن از آمار پایین مرگ و میر بر اثر ابتلا به این بیماری کردند و دیدیم دسته دسته مردم در برابر چشمان مبهوت خانواده هایشان زیر خاک می روند و ما مانده ایم و داغی سنگین بر دل.
خلاصه این که همه چیز در هم ریخت و مردمان امروز افسرده و سرخورده از این ویروس منحوس کماکان در حال مبارزه با دشمنی نامرئی هستند. نکته ای که در این میان باید بدان پرداخته شود نحوه مقابله و مواجهه با این همه گیری است. اکنون بعد از یک سال و اندی که دنیا در حال مبارزه با این بیماری است و ما هم تجارب زیادی در این زمینه کسب کرده ایم دیگر آزمون و خطا معنا ندارد و اشتباه در تشخیص و تصمیم گیری هرگز پذیرفتنی است.
شخصاً هر چقدر فکر می کنم دلیل عقلی برای رفع منع تردد و سفر در ایام نوروز را تشخیص نمی دهم. آمار فوتی ها و ابتلاهایی که بسیار کاهش یافته بود و شهرهای قرمزی که دیگر وجود نداشت و بسیاری از شهرها به سوی وضعیت آبی و سفید بودند به یکباره یک تصمیم غیرعقلانی همچون بنزین بر آتش خانمان سوز کرونا شد و امروز زبانه هایش دلمان را می سوزاند و چمشم مان را کور می کند.
خدا باعث و بانی این جریانات را هدایت کند! خدا وکیلی یک داغ بس است برای قبیله ای چه رسد به صدها عزیز هموطن که هر روز بر سینه تراب می خوابند و دلمان را کباب می کنند. نفس هایی که در بیمارستان ها به شماره می افتد و در خیابان ها پشت در بیمارستان ها جان ما را به لب می رساند و همه گویی در صف ایستاده ایم تا تک تیراندازهای این ویروسِ منحوسِ نامرئی روزانه چند صد نفر از ما را بزند و جانمان را بگیرد.
به هر حال این تجربه تلخ جگرسوز را در طول عمر خویش دیدیم تا ما هم همچون مردمان قرن ها قبل که در برابر بیماری های همه گیر کاری جز تسلیم شدن نداشتند خویش را تسلیم ببینیم و منتظر باشیم تا شاید معجزه ای رخ دهد. اما ناامید نیستیم.
یک راهکار می تواند ما را نجات دهد. کرونا وضعیت قرمز و حاد نیست دوره این همه گیری در واقع وضعیت جنگی است. یک جنگ سخت و نابرابر. پس جدی نگرفتن آن و تساهل در مواجهه با آن تاوان سنگینی در پی خواهد داشت. اگر قم را قرنطینه نکردید، اگر راه ترکیه را نبستید، اگر مانع ورود نوع انگلیسی این بیماری نشده اید دیگر نمی توانیم و فرصت نداریم بنشینیم و غصه بخوریم.
ولی لطفاً در برابر نوع هندی آن جدی و سخت گیر و کرار باشید. نکند باز در برابر رسانه ها نشسته و به یکدیگر متلک پرانی کنید و آمارها و رکوردها را بر سر مردم بزنید و به گونه ای تلویحی همه چیز را به پای عدم رعایت پروتکل ها بیاندازید. قبول دارم خیلی از مردم رعایت حداکثری ندارند ولی باور کنید اگر سومدیریت نبود اگر بی کفایتی و لجبازی نبود اوضاع خیلی بهتر از این می شد. لطفاً دیگر اشتباه نکنید!
منبع: هفته نامه نخست، مورخ پنجشنبه 9 اردیبهشت 1400، شماره 869
