اما خواهش می کنم این موارد را در جایی غیر از شوراهای شهر و مناصب کلیدی در این سطح دنبال کنید. باور بفرمایید هنوز مشکلات احزاب و جریان های سیاسی در کشور ما پابرجاست و در فرآیند انتخابات خصوصاً در شوراهای شهر و روستا بارها اتفاق افتاده افرادی انتخاب شده اند که از حداقل شرایط برای حضور در کرسی های قانون گذاری و مدیریت شهری بی بهره بوده و به دلیل نابلدی به منافع مردم حوزه انتخابی خود ضررهای زیادی وارد کرده اند. پس شما را به خدا حالا که قانون دچار کاستی هایی است به وجدانتان رجوع کنید و اگر صلاحیت کافی ندارید و یا افرادی هستند که از شما شایسته ترند به حکم اخلاق و برای رضای خدا در این عرصه ورود نکنید! این روزها که آرام آرام تب رقابت کاندیداهای پارلمان های شهری داغ می شود بعضاً شاهد حضور افرادی هستیم که به تعبیر عامیانه سرشان به تنشان نمی ارزد ولی داعیه ی اداره شهر را هم دارند. گویی فقط منافع شخصی و حزبی اهمیت دارد و چیزی به نام بیت المال مسلمین که این همه در نگهداری و بهره وری آن شریعت ما حساسیت به خرج داده و نسبت به آن توصیه کرده است هیچ جایی در تصمیمات برخی ندارد. همین که ما باشیم و برایمان اتفاق خوبی بیافتد کافیست و هیچ مهم نیست این عرصه مهم اجتماعی چگونه و با چه کیفتی اداره شود. متأسفانه علیرغم سابقه برگزاری پنج دور انتخابات شوراها هنوز در فرآیندهای اجرایی آن از انتخابات گرفته تا گستره ی اختیارات آن ها در اداره شهر با کاستی های بسیاری مواجه هستیم. نگاه های حزبی (و یا حتی بدتر قبیله ای و رفاقتی) در شوراها و این که خودشان هم ظرفیت قانون گذاری دارند، هم پول نقد و هم این که در حوزه استخدام منابع انسانی محدودیت های قانونی حاکم بر نهادهای دولتی در شهرداری ها وجود ندارد سبب شده انحرافات فراوانی در اداره شهرها در ادوار مختلف ایجاد گردد. لذا با توجه به این که رفع این گونه مشکلات زمان زیادی می طلبد علی الحساب از داوطلبین محترم خاضعانه می خواهم به وجدانشان رجوع کنند، خدا را در نظر بگیرند و منافع عمومی را قربانی مصالح شخصی ننمایند و در هر جریانی اگر افرادی می بینند که از آنها صلاحیت بیشتری دارند هم اکنون تا دیر نشده انصراف دهند تا عرصه برای رقابت شایستگان باز باشد نه صرفاً کسانی که تنها حس مسئولیت کرده و عاشقان خدمت هستند!
منبع: روزنامه قدس، پنجشنبه 9 اردیبهشت 1400، شماره 9516
