شیرین تر از عسل

⛱ کافی است نگاهی به اطراف و اکناف خود بیاندازید تا ببینید چه بسیار مردمانی از عزیزانمان اکنون اسیر چنگال کرونای وحشی هستند و با هر دم و بازدم جانشان از تنشان بیرون می رود و هر لحظه از شدت درد و رنج چون مار گزیده ای به خود می پیچند و یا شاید آرزوی مرگ می کنند.

⛱ خدایا ما را ببخش فراموش کردیم نفس کشیدن نعمت است، از ما درگذر که فرصت بوسیدن و در آغوش کشیدن عزیزانمان را حق خود می دانستیم و وظیفه ی بی چون و چرای تو، ما را حلال کن که حال و حوصله صله رحم و دیدار اقوام و خویشان را نداشتیم و از ما درگذر آنچنان که باید و شاید قدر داشته هایمان را نمی دانستیم.

⛱ مهر ثابت و عشق پایدار من! خدای مهربانم! ما غافل بودیم که “عشق” زیبا و باشکوه است و “عشق ورزیدن” موهبتی است بی همتا که تو تنها به بندگان برگزیده ی خود ارزانی داشته ای! پس اکنون عاجزانه از تو می خواهیم به حرمت دعای مو سپیدان و نیکوکاران آنچه از ضعف، کاستی و گناه ما سرچشمه می گیرد نادیده انگاری، از ما درگذری، عزیزانمان را از رنج و بیماری رهایی بخشی و نعمت محبت و عشق ورزی را از ما دریغ نکنی.

⛱ خدایا مرگ حق است و این جان امانتی است که روزی از ما گرفته می شود. ولی از تو می خواهیم نعمت را بر ما تمام کنی و برایمان این گونه بخواهی که این جان ناقابل از اشتیاق یار تقدیم حضرتش شود نه از برای جسم بیمار. که اگر این چنین باشد حتی جان دادن برایمان تداوم حیات است و مرگ برایمان شیرین تر از عسل!

#دلنوشته
#غارتنهایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *