✅ این مقدمه شرح حالی بسیار کوتاه از مردی غیور و مجاهدی نستوه است که برای آزادی و امنیت ملت خود و سایر ملت های اسلامی خواب و خوراک، آرامش و آسایش را بر خود حرام کرده و در بیابان ها در پی انجام #تکالیف_الهی خویش بود. شهید بزرگوار حاج قاسم سلیمانی امروز دیگر یک اسم نیست یک رسم است، فرهنگی متعالی که با ارزش های والای اخلاقی، تقوا و پرهیزگاری و مجاهدت و فداکاری همراه است.
✅ شهادت ایشان خون تازه ای در رگ های جوانان کشور دمیده و همگان را به این اندیشه واداشته است که آری کماکان می توان در عصری که «اخلاق حلقه مفقوده کارکردهای نظام بشری است» به گونه ای رفتار کرد و نفس خویش را مهار نمود که به اوج #شکوفایی_انسانی رسید. شاید مهم ترین تکلیف جامعه ما در ارتباط با این امر مهم تلاش در جهت حفظ آرمان هایی است که وی و سایر مردان خدا به خاطرش جان شیرین خویش را تقدیم کرده و قید دنیا و زندگی در آسایش را زده اند.
✅ بسیار باید مراقب باشیم که در این مسیر گرفتار شعارزدگی و تبلیغات سطحی نشویم. نامگذاری چند خیابان و معبر، برگزاری چند جشنواره و همایش و تأسیس بنیاد و خیریه هر چند شاید لازم باشد اما قطعاً به معنای تحقق همه ی آنچه باید نیست. در زمانه ای که انسان ها بیش از هر چیز دیگری گرفتار زرق و برق روزگار هستند و گرفتار پروپاگاندای رسانه ای و تبلیغاتی می بایست به صورتی مناسب و فراگیر منش و روش #مردان_خدا را سرلوحه اقدامات خویش قرار داده و بیشتر از آنکه در زبان ادعا داشته باشیم در عمل به وظایف خویش عمل نموده و خود را در مسیر فلاح و صلاح قرار دهیم.
✅ خصوصاً خواص و #مدیران_کشور وظیفه دارند بیشتر از مردم نسبت به این مهم اهتمام ورزند و با پرهیز از مادی گرایی و تشریفات زائد خدمت خالصانه و مومنانه را در مناصب مختلف مدیریتی به منصه ظهور رسانند. در این عرصه اشرافی گری، مادی گرایی، رانت، تبعیض، بی عدالتی، ژن های خوب، رابطه بازی و .. راهی ندارند و تنها اراده ای واقعی و خالصانه برای خدمت لازم است. سخن پایانی اینکه دم زدن از بزرگان عرصه اخلاق و خدمت و خود را مرید آن ها دانستن کافی نیست.
✅ باید آدمی تلاش کند در #صحنه_زندگی هنرمندانه و خالصانه خود را در مسیر نیکی ها و شایستگی ها قرار دهد و در این راه از هیچ کوشش و تلاش هدفمندی دریغ نکند. برای تبدیل مس وجود خویشتن به «کیمیای زر» باید از خواهش های نفسانی و مطالبات رنگارنگ دنیایی چشم بپوشی و شهرت و خوشنامی را در خدمت و بی نامی دنبال کنی تا به همانی دست یابی که سرشت وجود تو بر مبنای آن نهاده شده است و شایستگی اش را داری. که به قول حافظ:
«دست از مسوجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی»
?منبع: #هفته_نامه_نخست،
?پنجشنبه ۹ دی ۱۴۰۰، شماره ۹۰۳
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار