اینکه فردی در جایگاه فردی مذهبی سخنرانی تفرقه افکنی انجام دهد، یا اینکه عده ای خود را تافته جدا بافته، نژاد برتر بدانند، یا مقام مسئولی سخنی به زبان بیاورد که نتیجه اش ایجاد دو یا چند دستگی در جامعه گردد اصلاً به صرف و صلاح کشور نیست. نباید توان و انرژی داخلی ما در راه چند دستگی های غیر ضروری و بی اساس هدر برود و از هدف اصلی که همانا رسیدن به درجات والای اخلاقی و پیشرفت همه جانبه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … است باز بمانیم. شاید در این راستا فضای مجازی هم نقش ویژه ای در سخن پراکنی های بعضاً بی ادبانه گروهی از افراد علیه هم داشته باشد. به هر حال اختلاف در نظرها و دیدگاه ها امری کاملاً طبیعی است. در جایی که گاهی پیش می آید اعضای یک خانواده که سر یک سفره بزرگ شده اند دیدگاه های کاملاً متفاوتی با هم داشته باشند چرا عده ای در جامعه توقع دارند همه ی افراد مانند آن ها فکر کنند. وحدت در عین کثرت، مودت و مهربانی در عین اختلافات و حسن نیت و تعاون در عین تفاوت ها برای هر ملتی نیاز است. که با این رویکرد حتی اختلافات هم می تواند عاملی برای توسعه و پیشرفت باشد. امروزه به نسبت سالیان قبل به دلیل توسعه فناوری و نظام های ارتباطی و اطلاعاتی هجمه وسیعی از دیدگاه های متفاوت در عرصه های مختلف ظهور کرده است. تا جایی که منافع ملی اقتضا می کند و لطمه ای به اخلاق و مصالح عمومی وارد نمی شود سعه صدر و تحمل دیدگاه های دیگران امری پسندیده است. همان طور که بارها رهبر معظم انقلاب سیاست «جذب حداکثری و دفع حداقلی» را مورد توصیه قرار داده اند. متأسفانه گاهی مشاهده می شود مسائل و مباحث بسیار مهم و زیربنایی در حد کل کل های هواداران سرخابی نازل می گردد و افراد بدون هیچ منطق و درایتی سعی در منکوب کردن دیدگاه مخالفان خود دارند. به خصوص افرادی که به اصطلاح جز نخبگان و گروه های مرجع هستند باید برای حفظ وحدت و یکپارچگی در کشور تقوای کلام داشته و از ابراز سخنانی سبب تفرقه افکن به شدت پرهیز نمایند. نه لاپوشانی موراد ناصحیح پسندیده است و نه بزرگ نمایی اشتباهات کوچک. باید با روحیه نوع دوستی، مودت و همیاری در جهت اعتلای کشور و نام جاوید وطن در کنار یکدیگر باشیم که ما دشمنان مشترک و قسم خورده ای داریم که برای تاراج سرمایه مادی و معنوی کشور و سرمایه عظیم تاریخ و تمدن کهن آن از هیچ کوششی دریغ نمی کنند. اتفاقاتی که در زمان دفاع مقدس رخ داد همواره بهترین الگوی آحاد جامعه است که فارغ از هر دین، مذهب، گرایش، جنسیت، نژاد و غیره همگان را متحد و یکدل نمود و سبب بروز حماسه هایی عظیم گردید. امری که در تمامی عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … باز هم قابل تکرار است.
منبع: هفته نامه نخست، چهارشنبه 15 دی 1400، شماره 904
