«شهر یادگیرنده» مفهومی تازه است که هدف آن بسیج منابع برای یادگیری همه شهروندان در تمام طول عمر و همه مکان ها است تا موجبات رشد فردی، توسعه اقتصادی و انسجام اجتماعی افراد را فراهم آورد. شهری که در آن مدیریت شهری توجه ویژه ای به یادگیری دارد. مکانی مناسب جهت یادگیری مستمر و بستری مطلوب برای آموزش شهروندان نوآور و خلاق که تحقق شهرهای هوشمند و مطابق با نیازهای روز را نوید می دهد و دروازه ورود شهرها به کانون های دانایی است که با تکیه بر نیروی پایدار خلاقیت، زمینه مشارکت دانایی محور شهروندان و تولید مداوم دانش را فراهم می سازد. لذا بر اساس این رابطه متقابل و با ترکیب دانش مستمر شهر یادگیرنده و ایده های متمایز شهر خلاق دستیابی به روند توسعه پایدار شهری محقق خواهد شد. بر اساس تحقیقات علمی مهم ترین ابعاد شهر یادگیرنده، یادگیری رسمی و یادگیری در جوامع، رسانه ها و خانواده ها است که مهم ترین مؤلفه های آن شامل موارد زیر است که با توجه به شرایط کشور و زیرساخت های موجود باید اولویت بندی گردد: «گسترش آموزش رسمی»، «یادگیری در محل کار»، «حمایت از آموزش گروه های محروم»، «تشویق یادگیری مداوم در خانواده و جامعه» و «یادگیری از طریق رسانه ها و فرهنگ ها». شهر یادگیرنده با اراده ای مشترک و مستمر ساخته می شود و مستلزم برنامه ای علمی، دقیق و با مشارکت همه ذینعفان و آحاد شهروندان است. همزمان با پدیده جهانی شدن و در عصر دانش و دانایی با عنایت به پیشرفت شگرفت ارتباطات و افزایش رقابت جهانی انسان های آگاه و دانا به عنوان سرمایه اصلی جوامع مطرح می گردند. شهرهای یادگیرنده در سطحی گسترده تر از سازمان ها با هدف ایجاد شهروندان دانشی و یادگیرنده در جهت پیشبرد اهداف و استراتژی های شهر تلاش می کنند و خود را برای رقابت در جهان دانشی آماده می نمایند.
منبع: روزنامه شهرآرا، سه شنبه 10 خرداد 1401، شماره 3678
