استراتژی هتلینگ؛ راهکار افزایش بازدهی فضای کار
این روزها، به واسطه پیشرفت تکنولوژی و سرعت سرسام‌آور تحولات، هر روز با پدیده جدیدی روبه‌رو می‌شویم. تقریبا روزی نیست که یک واژه جدید به گوشمان نخورد. گرایش‌ها، یکی پس از دیگری پدید می‌آیند و مفاهیم، یکی پس از دیگری شکل می‌گیرند. کسانی که در عرصه طراحی و استراتژی محیط‌کار فعالیت می‌کنند، حتما با واژه «هتلینگ» آشنا هستند. هتلینگ (hoteling) یعنی استفاده از فضا در صورت نیاز. بر خلاف روش‌های سنتی که هر کارمند برای خود یک میز یا اتاق داشت، در این روش، هیچ‌کس مالک دائمی اتاق، اتاقک یا میز کار خود نیست و هر کارمند، تنها در مواقع نیاز و به‌طور موقت از فضاها استفاده می‌کند. این استراتژی زمانی شکل گرفت که کارشناسان دریافتند بخش اعظمی از فضای سازمان‌ها، عملا بلااستفاده است و اختصاص دادن فضا به یک کارمند به‌طور دائمی، چیزی جز هزینه به دنبال ندارد؛ به‌خصوص در مورد کارمندانی که دائما در سفرند. در انتخاب واژه هتلینگ، از سیستم هتل‌ها الهام گرفته شده، چرا که در این روش، کارکنان می‌توانند فضای مورد نیاز خود را از قبل رزرو کنند. این استراتژی از دهه ۱۹۹۰ در بسیاری از شرکت‌های بزرگ به اجرا درآمده است.
