آواتارها را می توان مطابق پسند “صاحبانشان” (و این که می خواهند چگونه بازنمایی شوند) طراحی کرد؛ این که آواتار بازنمایی واقع گرایانه ای از ظاهر واقعی شان باشد یا شکلی آرمانی؛ و یا این که حتی کاراکتری سورئال باشد یا یک جانور. آواتارها در جهان های دیجیتالی معمولا با استفاده از واسطه های ماوس یا صفحه کلید عمل می کنند و شبیه به عروسکی هستند که توسط یک عروسک گردان کنترل می شود.
واژه “آواتار” از واژه سانسکریت avatara به معنی “تن آوردگی [تجسد][3]” مشتق شده است. این واژه برای توصیف هبوط عمدی و با هدف های خاص یک موجود متعالی به قلمروهای میرا استفاده می شد. همچنین در متن های هندو استفاده از آواتار برای ویژگی نمایی جلوه انسانی خدایان هندو – مانند ویشنو[4]، شیوا[5] و گانش[6] – بر روی زمین سابقه ای طولانی دارد. در سال های اخیر، در فناوری های نوین رسانه ای، آواتار به اصطلاحی پرطرفدار برای توصیف بازنمایی دیجیتالی (انسانی یا غیر انسانی) یک فرد واقعی در جهان مجازی بدل شده است. این شکل استفاده از این اصطلاح، در ابتدا به عنوان یک ساخت متنی در شبکه های چند کاربره[7]، گردهمایی های اجتماعیِ متن محور و اتاق های گفتگو[8] (که در روزهای آغازین اینترنت محبوبیت پیدا کرده بودند) ظهور پیدا کرد. اصطلاح آواتار بعدتر برای توصیف آیکون های دو بعدی در تالارهای گفتگوی اینترنتی[9] (دامر[10]، 1997؛ فینک[11]، 1999؛ بلک وود[12]، 2006) و دیگر اجتماعات دیجیتالی یا برای توصیف الگوهای سه بعدی انسانی در بازی های رایانه ای استفاده شد (لسیگ[13]، 2000). برای نمونه، فرد می تواند از یک آواتار برای بازنمایی خود در ملاقاتی که در یک محیط مجازی آنلاین مانند “سکند لایف[14]” انجام می شود یا (به طورم مشابه) به عنوان مدرس در جریان برگزاری فعالیت های آموزش از راه دور استفاده کند.
آواتارها را می توان مطابق پسند “صاحبانشان” (و این که می خواهند چگونه بازنمایی شوند) طراحی کرد؛ این که آواتار بازنمایی واقع گرایانه ای از ظاهر واقعی شان باشد یا شکلی آرمانی؛ و یا این که حتی کاراکتری سورئال باشد یا یک جانور. آواتارها در جهان های دیجیتالی معمولا با استفاده از واسطه های ماوس یا صفحه کلید عمل می کنند و شبیه به عروسکی هستند که توسط یک عروسک گردان کنترل می شود. کاربران می توانند از طریق آواتار خود با آواتارهای دیگر (که آن ها هم کاربران زنده دیگری که در یک فضای مجازی “حاضر” هستند را بازنمایی می کنند) میان کنش داشته باشند. رایج ترین شکل ارتباط میان آواتارها ارتباط متن محور است. در این شکل ارتباط کاربر می تواند در جهان های دیجیتالی مشترک به وسیله تایپ کردن صحبت هایش ارتباط ایجاد کند. این صحبت ها، برای خوانده شدن توسط دیگران، در نزدیکی آواتارها ظاهر می شوند. در این میان-کنش ها واج شناسی هموندی آوایی[15] و بیان های ایما-بنیاد[16] احساس از طریق صورت و بدن به طور معمول محدود می شود، در نتیجه مجموعه ای گوناگون از کدهای متنی برای جایگزینی این کارویژه ها شکل گرفته اند. با این حال، برخی محیط های دیجیتالی برای دستیابی به هدف بیان احساسات و برای افزایش باورپذیری، امکان کنترل ابتدایی مجموعه ای محدود از کنش های “عمومی” بدن و صورت از طریق صفحه کلید را فراهم می کنند.
نینگ وانگ[1]- اسکیپ ریزو[2]
آواتار (مفاهیم فرهنگ مجازی)
نینگ وانگ اسکیپ ریزو ترجمه محمد احمدی
برای مطالعه بیشتر نگاه کنید به:
Blackwood, K. (2006). Casino gambling for dummies. Hoboken, NJ: Wiley, p. 284.
Damer, B. (1997). Avatars: Exploring and building virtual worlds on the Internet. Berkeley, CA: Peachpit.
Fink, J. (1999). Cyberseduction: Reality in the age of psychotechnology. Amherst, NY: Prometheus.
Lessig, L. (2000). Code and other laws of cyberspace. New York: Basic Books.
[1] Ning Wang, University of Southern California
[2] Skip Rizzo, University of Southern California
[3] incarnation
[4] Vishnu
[5] Shiva
[6] Ganesha
[7] شبکه چند کاربره (MUD = Multi User Dungeon/Domain) یک فضای مجازی چند کاربره است که به طور لحظه ای (real-time) عمل می کند و معمولا متن محور است. این شبکه ها در واقع بازی های رایانه ای اینترنتی هستند که امکان بازی کردن تعداد زیادی از کاربران به طور هم زمان را ممکن می کنند.
[8] chatrooms
[9] Internet forums
[10] Damer
[11] Fink
[12] Blackwood
[13] Lessig
[14] Second Life
[15] vocal prosody
[16] gesture-based
این متن ترجمه بخش اول مقاله ” Avatars and Agents ” از منبع زیر است:
Wang, N. & S. Rizzo (2008), Avatars and Agents in Wolfgang Donsbach (ed.) ,The international encyclopedia of communication, Blackwell Publishing, pp. 281-283.
*http://anthropology.ir/node/18409
What Is a Computer Avatar?
Written By: R. Kayne
Edited By: Niki Foster
Image By: Phuoc Hanh
Last Modified Date: 27 October 2013
Copyright Protected:2003-2013 Conjecture Corporation
A computer avatar is a personalized graphic file or rendering that represents a computer user. There are basically two types: those used at websites, such as on Web exchange boards, and those used in gaming and virtual worlds.
The simplest type of avatar is a small graphics file used on websites. Websites that offer chat boards often allow members to upload an image to represent themselves. The avatar can be a real-life digital photo of the person using it, but is more often an image intended to be a creative alter ego. This might be a game-rendered snapshot of a beast, hero, or heroine; a humorous picture of a pet or cartoonish character; or a design that makes a statement. The image appears alongside the user’s posts, easily identifying the author for others at a glance.
Sometimes, a website will offer a generic pool of avatars for those who have not yet created their own. Commonly, the user replaces the generic image as soon as he or she learns how to create a personal one. Many websites offering services that use avatars provide instructions on how to create and upload them.
While Web users have static graphics files as avatars, in virtual worlds, the avatar is a fully rendered interactive character. In many cases, all aspects of the character can be customized using an interface with slide bars to change features like body type, hair, skin, and clothing. The avatar in a virtual world walks within the computerized landscape for the user, manipulating the environment. Mouse and keyboard strokes move the character and cause it to perform a variety of actions. It might walk, run, jump, fight, fly, shoot, dance, yell, pick up objects, open doors, or even create objects.
In virtual worlds like SecondLife.com, the degree of uniqueness the avatar reflects says something about the experience of the user controlling it. There is no clearer way to advertise oneself as a newbie than to trot around a virtual world using a generic avatar when customizing options exist.
The virtual world avatar also has an inventory, unlike Web-based ones. The inventory includes items the character has collected, earned or purchased. In gaming, these might include things like tools, weapons, ammunition, and food. The non-gaming avatar might collect clothing, accessories, memberships to clubs inside the virtual world, pets, vehicles, virtual currency, and many other items. Virtual world software remembers the character’s most recent appearance and inventory and restores them with each session.
In Hindu mythology, an avatar is a deity that has taken on an earthly form, most often that of a human, in order to bring higher consciousness to the earth that the Hindu gods created. As humans create virtual worlds, it could be said that the computer version represents human incarnation into its own creation. Religious affiliations aside, the computer avatar holds a rich and conceptually provocative namesake.
*http://www.wisegeek.org/what-is-a-computer-avatar.htm
