علاوه بر این امر درگیری های مختلفی که حاصل نگاه مذهبی خاص مردم و حاکمان ایران بوده است در طول تاریخ هم جنگ های مختلفی را به همراه داشته است. مثل جنگ های پادشاهان ایران در بدو ظهور اسلام با مسلمانان و یا جنگ های خاصی که علاوه بر مسائل خاص اقلیمی و سیاسی رنگ و بوی مذهبی داشت و بیشتر در زمان صفویه با عثمانی ها صورت می پذیرفت. حال بعد از سال ها حاکمیت نظام های مختلف بر ایران در دوره ای از تاریخ ملتی با پرچم انقلاب اسلامی و رهبری کاریزماتیک داعیه ی صدور باورها و ارزش های خود را دارد و می خواهد در سرزمین خود به سلطه ی غرب پایان دهد و این می شود سرآغاز اختلافی فراگیر با دشمنان شرقی و غربی که سال ها ایران را حیات خلوت خود می دانستند. چون خودشان نمی خواستند مستقیم وارد این معرکه شوند چه کسی بهتر از صدام حسین نادان و قدرت طلب که کینه ای عمیق از اسلام و تشیع دارد و در همسایگی ایران می تواند کتابی از وحشیانه ترین فجایع تاریخ را به رشته ی تحریر درآورده و نامش را در زمره ی یزیدیان به ثبت برساند. تحركات عراق رفته رفته از سال 58 شروع شد. در عراق نيز صدام جنگ تبليغاتي شديدي عليه ايران آغاز نمود و در تلويزيون دولتي به بهانه باز پس‌گيري جزایر سه گانه حملات تبليغاتي را متوجه ايران كرد و سرانجام پس از يك دوره مذاكرات مسئولان عراقي با امريكايي ها و حضور برخي فرماندهان ارشد نظام شاه در عراق، وزارت امور خارجه آن كشور به صورت رسمي قرارداد 1975 الجزاير را لغو و ارتش عراق در 31/6/59 حمله سراسري خود را آغاز كرد. جنگ هشت‌ساله كه با تحريك و حمايت همه‌جانبه استكبار جهاني توسط رژيم بعثي عراق بر مردم ايران تحميل شد، تنها محدود به خطوط مقدم جبهه‌ها نبود، بلكه تمام سرزمين اسلامي، اعم از شهرها و روستاها را دربرگرفت. در اين جنگ نابرابر ايران با تكيه بر رشادت و ازخود گذشتگی نيروهاي مردمي، ارتش و سپاه پاسداران هشت سال جانانه دفاع كرد و بدون آن که یک وجب از خاک کشور را به دشمن واگذار کند در سال 1367 قطعنامه 598 را پذيرفت. هر چند در ارتباط با نحوه ي مديريت جنگ نظرات متفاوتي نقل مي گردد و بعضاً شاهد انتقاداتي نيز در اين راستا هستيم اما نبايد اين نكته ي مهم را فراموش كرد كه هشت سال دفاع مقدس سرمايه اي جاودان براي ايران اسلامي است. سرمايه ي ارزشمندي كه حاصل خون هزاران شهيد و فداكاري و مجاهدت انسان هاي آزاده اي است كه از جان و مال خود گذشته اند. فارغ از اختلاف نظراتي كه در ارتباط با شيوه ي اداره جنگ تحميلي و يا پذيرش قطعنامه وجود دارد آنچه مسلم است تمام دلسوزان و علاقمندان انقلاب اسلامي بر حفظ آزادي و استقلال كشور و اتحاد و همدلي در برابر تجاوز و بدانديشي بيگانگان وحدت نظر دارند. بر این اساس به منظور حفظ ارزش های دفاع مقدس باید چند نکته مهم مد نظر قرار گیرد:
1- در ارتباط با ارزش های دفاع مقدس توجه عمده نظام تربيتي و تبليغي ما معطوف به جنبه احساسي و عاطفي ارزش هاست در حالي كه تكيه بر جنبه‌هاي احساسي در محيط هايي كه توجيه عقلاني را مي پسندد آثار منفي بر جاي خواهد گذاشت. لذا تبیین مبانی عقلانی ارزش هاي دفاع مقدس از راهبردهاي مهم براي اشاعه و تعميق آنهاست.
2- ارزش های دفاع مقدس را نباید منحصر به گروهی خاص دانست و از سطح ملی و مردمی به سطح ارزش های گروهی(مثلاً گروه رزمندگان) تنزل داد. چرا که انبوهی از فرهنگ ها و شخصیت ها در این دوران با حضور آحاد مردم شکل گرفت. در این هشت سال جمعي به درجه رفيع شهادت نائل آمدند، گروهي در زمره جانبازان، ایثارگران و آزادگان قرار گرفتند و جمعي ديگر با صبر و مقاومت و ياد و خاطره جبهه و جنگ در عرصه هاي سازندگي کشور حضور يافتند.
3- باور پذير كردن ارزش هاي دفاع مقدس از طريق اجتناب جدي از تبليغاتي كردن آنها و در نظر گرفتن مخاطبان اين ارزشها امری ضروری است. متوليان تبليغات معمولاً تمایل دارند كه از مجاهدان دفاع مقدس شخصيت‌هايي افسانه اي بسازند اما بايد به اين خطر هم توجه کنند كه در اين صورت شخصيت هايي كه به جامعه معرفي مي كنند قابل الگوسازي و الگوپذيري نيستند حال آنكه نسل جوان به الگوهايي نيازمند است كه ضمن هماهنگي با ايده و علايقشان منطبق با شرايط ملي و محلي آنها باشند.
4- از راهكارهاي مهم گسترش و ارتقاي ارزش هاي دفاع مقدس اعطاي نقش هاي فرهنگي به حاملان اين ارزشهاست. براي مثال بسياری از ايثارگران عرصه هاي دفاع مقدس مي توانند بين توليدكنندگان فرهنگي(هنرمندان، نويسندگان و….) و مصرف كنندگان كالاهاي فرهنگي نقش «واسطه‌هاي فرهنگي» را ايفا نمایند.
5- سال ها از روزهاي دفاع مقدس مي‌گذرد و به ظاهر از آن دوران جز خسارت‌هاي مالي و جاني، خاطرات تلخ و شيرين، جراحت هاي هر روز ملتهب‌تر از ديروز، چيز ديگري باقي نمانده است، اما نبايد فراموش كرد كه هدف، “جنگ” نبود. هدف، دفاع از اسلام و كيان مقدس آن بود و اين همان آرمان مقدسي است كه انقلاب اسلامی بر مبنای آن شکل گرفته است.
6- هشت سال دفاع مقدس تنها يك جنگ قهرمانانه و يا يك دفاع جانانه نيست. دفاع مقدس يك فرهنگ است. فرهنگ ايثار، مجاهدت، مقاومت، صبر، اتحاد، همدلي و هزاران واژه ي ديگر. لذا نباید تجليل و قدرداني از افرادي که برای صیانت از اسلام و تمامیت ارضی کشور بدون هیچ چشم داشتی با نثار جان و مالشان در جبهه هاي حق عليه باطل شرکت نمودند، محدود به زمان خاصی گردد.
سال ها از دفاع مقدس می گذرد. ولی کماکان جراحات آن بر روح و جان ملت ما باقیست. چه آن هایی که عزیزانشان را از دست داده اند و با سینه ای سوخته به زندگی ادامه می دهند، چه جانبازانی که کماکان از شدت درد و رنج پنچه در تخت های بیمارستان ها انداخته و زخم بستر گرفته اند و خانواده هایشان پروانه وار دور سرشان طواف کرده و می سوزند، چه مردمانی که سال هاست با محرومیت ها و مشکلات اقتصادی و توسعه ای برجای مانده از جنگ تحمیلی کماکان دست به گریبان اند. و این کینه و تباهی دشمنان کماکان پابرجاست. با جنگ تحمیلی شروع شد، با تهاجم فرهنگی و جنگ نرم توسعه پیدا کرد و امروز با تحریم و جنگ اقتصادی به اوج خود رسیده است. و اکنون باید مردم با تمسک به الطاف خفیه الهی و روح والای امام و شهدا بر ایمان و ارزش های خود ثابت قدم بمانند و با وحدت و مجاهدت ندای آزادی، عدالت و سربلندی سردهند.
منبع: روزنامه رسالت مورخ 2 مهر 1397 شماره9318
