شاید بتوان این پرسپولیس را قوی ترین تیم تاریخ لیگ برتر دانست. روان بازی می کند، خوب گل می زند، خوب دفاع می کند، با رقیبانش فاصله امتیازی زیادی دارد، آقای گل و پاس گل متعلق به آن هاست و چندین امتیاز دیگر از این جنس دارد.
از وقتی برانکو سرمربی سرخ پوشان شده تعداد باخت هایشان بسیار کم بوه و نظم و اقتدار مناسبی بر تیم حاکم است. به نظر من تا به حال برانکو در لیگ به هیچ تیمی نباخته است! اگر به بازی هایی که مرد کروات امتیاز کامل نگرفته با دقت بیشتری نگاه کنید در خواهید یافت که پرسپولیس فقط به یک نفر می بازد و آن شخص برانکوست. به بیان دیگر در لیگ برتر هیچ مربی نمی تواند او را شکست دهد این چند باخت محدود سرخ ها هم هدیه ای بوده که خود برانکو به رقیبانش اهدا کرده است. در برخی بازی ها برانکو هنگ می کند و ذهنش او را در تصمیم گیری مناسب یاری نمی کند. نگاهی به بازی نفت بیاندازید. پرسپولیس از کناره ها ضعف دارد. ماهینی به همان اندازه که در کارهای دفاعی خوب است در فاز تهاجمی کم اثر است. من به یاد ندارم. لطفاً شما بگویید تا به حال چند گل یا پاس گل از او دیدید؟ این در حالیست که روی نیمکت محرمی و یا در طرف مقابلش مصلح می توانستند روند بازی را تغییر دهند. اما در تیمی که به دربسته می خورد تغییرات لازم انجام نمی شود. از این مهمتر نحوۀ جریمۀ بازیکنان است. نظم برانکو و مقابله با بازیکن سالاری قابل تحسین است. اما وی بی خود بر خود سخت می گیرد و بیشتر از آن که بازیکن را جریمه کند خود و پرسپولیس را تنبیه می کند. پروفسور با اولین خطا آخرین تصمیم را می گیرد. در این روزها که پرسپولیس از پنجره نقل و انتقالات محروم است باید بیشتر قدر بازیکنانش را بداند. هر تصمیمی باید متناسب با شرایط تیم باشد. الان که سرخ ها محروم هستند کنار گذاشتن چند مهرۀ کلیدی با هر دلیلی که باشد درست نیست و باید از تنبیهات جایگزین مثل جریمه مالی، توبیخ کتبی و … استفاده شود. به هرحال ریشه یابی عصبی بودن بازیکنان نیز اهمیت دارد. پرسپولیس محروم و تحت فشار بوده، به بازی بدون تماشاگر محکوم شده و چندین دلیل دیگر روان بازیکنان را به هم ریخته است. البته پروفسور خوب می داند هرچند جایگاه خوبی دارد ولی فرصت اشتباه ندارد و رقبا به شدت تهدیدش می کنند برای همین با شنیدن نام استقلال آماده برآشفته می شود.
منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ دوشنبه 18 دی 1396 شماره 5928
