جوگیرشدگان

بی شک یکی از رسالت های اساسی و مهم رسانه ها در عصر امروز ترویج و تقویت رفتار حسنه و مطلوب و متقابلاً تقبیح رفتارهای نامطلوب در سطح جامعه و در عرصه های مختلف اجتماعی است. در این راستا نکته ی مهمی که نباید از آن غافل شد حفظ رویکرد بی طرفی، رعایت انصاف و پرهیز از اعمال نظرهای سلیقه ای و یا همراه با حب و بغض ها و گرایش های شخصی، گروهی و یا حزبی است. که یکی از شرایط اساسی تحقق این مهم آن است که به جای له یا علیه افراد سخن گفتن و یا قلم زدن به نقد و تحلیل رفتارها بپردازیم تا شائبه ی سوگیری و غرض ورزی پیش نیاید.


اتفاقی که در چند روز اخیر در عرصه ی فوتبال کشور به عنوان بحث پرحاشیه ی روز بسیار سر و صدا به پا کرده انتقال عجیب و غریب و شاید بهتر باشد بگوییم خودسرانه ی دو فوتبالیست مشهور کشور که در تیم ملی هم عضویت دارند به باشگاهی در کشور ترکیه است. قاعدتاً هیچ کسی حق ندارد انسانی را به دلیل آن که در راه پیشرفت خود از هیچ گونه تلاش و کوششی چشم پوشی نمی کند سرزنش نماید. به بیان دیگر همه ی انسان ها به صورت غریزی و طبیعی در مسیر زندگی و کار و حرفه ی اجتماعی و اقتصادی خود به دنبال دستیابی به قله های پیشرفت، شهرت، محبوبیت و تعالی هستند. که این امر فی نفسه نه مذموم است و نه مورد بحث. اما چه خوب است که هر کاری با رعایت ضوابط آن و در چارچوب خرد و منطق صورت پذیرد و برای رسیدن به پیشرفت اولاً گذشته ی خویش و افراد و جریاناتی که در تحقق موفقیت های امروز ما سهیم هستند فراموش نکنیم و ثانیاً در اندیشه ی ما رسیدن به موفقیت با هر هزینه ای قابل قبول نباشد و هدفمان توجیه کننده ی وسیله نگردد. چگونه می شود که جوانی در این ممکلت با پول های کلان مردم و در تیم هایی که جوانان زیادی به آن عشق می ورزند به شهرت برسد و بعد چنان جوگیرانه خود را فراتر از تیم هایی که عشق مردم هستند دانسته و بدون توجه به همین مردم تصمیماتی بگیرد که احساسات عده ی زیادی از هواداران را خدشه دار نماید. شاید فلان بازیکن بگوید من قرارداد حرفه ای ام به پایان رسیده و بازیکن آزاد هستم و حرفش هم کاملاً درست باشد اما در منش و روش پهلوانی ما چیزهایی فراتر از قوانین حرفه ای هم وجود دارد و آن مردم داری، رعایت اصول اخلاقی و احترام به کسوت و پیش کسوت است. شاید اگر این گونه جوگیر نمی شدند و با چهار نفر بزرگتر عرصه ورزش مشورت می کردند امروز مجبور نبودند تنها دلخوش به آن باشند که در اروپا هستند آن هم در یک تیم درجه چندم ترکیه و هر روز مجبور باشند در فضای مجازی و یا ضمن مصاحبه با رسانه ها رفتار جوگیرانه و خودسرانه ی خودشان را توجیه کنند و به نوعی محبوبیت از دست رفته را جستجو نمایند. از آن طرف هواداران هم بجای آن که با هیجانات کاذب در رسانه ها و شبکه های مجازی این بازیکنان را مورد اهانت قرار بدهند این اتفاق را خوب به خاطر بسپارند تا بعد از این تا یک بازیکن ظرفیت و برادری اش را اثبات نکرده به یک جرقه کوتاه اکتفا نکنند و او را با قهرمانان ورزش ملی مثل علی دایی و … مقایسه نکنند تا این گونه جوگیر نشوند.

 

 

منبع: روزنامه خبرورزشی مورخ 12 تیر 1395 شماره5497

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *