كليف كاپچن طي مقاله اي كه در روزنامه انگليسي فايننشال تايمز منتشر شده است به تحريم هاي آمريكا و اتحاديه اروپا عليه ايران اشاره كرده و مدعي شده است اين تحريم ها ايران را تحت تاثير خود قرار داده است.
وي در عين حال اثرگذاري تحريم ها بر ايران را كوتاه مدت دانسته است و خواهان آغاز سريع مذاكرات با ايران به منظور بهره برداري از اثرات تحريم ها شده است.
كاپچن كه هم اكنون مدير تحقيقات موسسه اورآسيا است و در دولت كلينتون معاون هماهنگ كننده كمك آمريكا به اورآسيا در وزارت خارجه اين كشور بود افزوده است: «تحريم ها نتيجه اي نخواهد داشت مگر آن كه به طور هماهنگ از ديپلماسي نيز در كنار آن استفاده شود. حل ديپلماتيك بحران هسته اي جايزه اي است كه از تحريم ها بدست مي آوريم. واشنگتن و بروكسل بايد به سرعت از اين اهرم جديد خود استفاده كنند و معامله اي را در مورد برنامه هسته اي ايران طراحي و به ايران پيشنهاد كنند».
اين اظهارات در حالي مطرح مي شود كه برخي تحليلگران در ايران نسبت به مذاكره در شرايط تحريم هشدار مي دهند و معتقدند با تحريم هاي كنوني آمريكا دست برتر را در مذاكرات دارد.
كاپچن در ادامه مقاله تاكيد كرده است:« واشنگتن و بروكسل بايد سرعت بيشتري داشته باشند و تا قبل از اين كه ايران خود را با شرايط جديد وفق دهد وارد عمل شوند».
وي گام نخست در اين زمينه را هماهنگ شدن خواست هاي امريكا و اروپا در جريان مذاكرات دانسته و به عنوان راه حل برنامه هسته اي ايران پيشنهاد كرده است غرب از اصرار بر تعليق غني سازي اورانيوم در ايران دست بردارد و در مقابل، ايران محدوديت شديدي را در مورد حجم اورانيوم غني شده اي كه مي تواند ذخيره كند بپذيرد، با بازرسي هاي گسترده از تاسيسات خود موافقت كند و به اتهامات مطرح شده در مورد اين كه دنبال ساخت سلاح هسته اي بوده است پاسخ دهد.
به دنبال پذيرش اين شرايط از سوي ايران مشوق هايي براي ايران در نظر گرفته شود از آن جمله تامين هواپيماهاي مسافربري و راكتورهاي آب سبك است.
برخي تحليلگران معتقدند برنامه هسته اي ايران بهانه اي براي اعمال فشار آمريكا به ايران و ممانعت از ظهور يك قدرت بزرگ و نيرومند در منطقه حساس خاورميانه است.
منو
