شهرتکانی

در شهرهای بسیاری، آراستگی محیطی، نظافت و بهره گیری از رنگ، گل و هنر، آذین بندی شهر و اقداماتی دیگر از این جنس برای طراوت بخشی به محیط زندگانی شهروندان و هم نوایی با طبیعت و بهار مرسوم شده است تا از این طریق، مدیریت شهری نیز به صورت مستقیم در ایجاد حال خوب مردم نقش آفرینی کند.هرچند حوزه های فرهنگی، اجتماعی، خدمات شهری، گردشگری، فنی و عمرانی در شهرداری ها به صورت مستقیم و سایر نهادها و سازمان های پشتیبانی مدیریت شهری به صورت غیرمستقیم در فرایند تازه گردانی محیطی در سال نو فعالیت های گسترده ای انجام می دهند، این همه ماجرا نیست. شهرتکانی اقدامی مشارکتی است که مردم و شهرداری برای رونق و شادمانی در شهر انجام می دهند. مردم علاوه بر مشارکت در زیبایی و نظافت شهر و همچنین توسعه فضای سبز شهری(حتی به اندازه توسعه باغچه جلوی منزل خود) باید اقدام مهم دیگری نیز انجام دهند و آن توسعه مکارم اخلاقی، زدودن کینه ها و غصه ها از دل، مهربانی، مواسات و یاری رساندن به سایر شهروندان است.
اگر این مهم به عنوان یکی از آداب و رسوم شهروندی یا باورهای عمومی مردم گسترش یابد، نقش بزرگی در افزایش مطلوبیت و رضایتمندی از زندگی در محیط شهری ایفا خواهد کرد. باید پذیرفت با اتفاقات تلخی که در چند سال اخیر به خصوص به خاطر همه گیری کرونا یا مسائل و چالش های معیشتی برای مردم رخ داده، روی خوش زندگی تا حد زیادی از شهرهای کشور برگشته است. پس باید از هر فرصتی برای امیدآفرینی استفاده کرد، از این رو شهروندان باید همگام و همراه با بهار به دنبال طراوت بخشی و ایجاد امیدواری برای خود و سایرین باشند. اگر هریک از ساکنان شهر تلاش کنند به اندازه توانایی و امکانات خود سهمی هرچند کوچک در بهتر شدن زندگی خویش و دیگر شهروندان ایفا کنند، بدون شک کیفیت زندگی تا حد زیادی ارتقا خواهد یافت و می توانیم هم برای پیشرفت، آبادانی و توسعه شهری امیدوار باشیم و هم حس وحالی بهتر را به خود و دیگران هدیه کنیم. شهر متعلق به همه شهروندان است و هریک از اعضای جامعه در رونق و توسعه آن در ابعاد مختلف مادی و معنوی، دارای نقش و سهم خواهند بود.

منبع: روزنامه شهرآرا، پنجشنبه 19 اسفند 1400، شماره 3625

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *