ما می توانیم و باید همه با هم تلاش کنیم تا اوضاع را به شکلی مطلوب و به سمت پیشرفت و تعالی کشور تغییر دهیم. فرای تحلیل های سیاسی و مسائلی از جنس آن چه در مناظره های انتخابات ریاست جمهوری نقل شد آن چه غیر قابل کتمان و انکار است دولت فعلی بسیار خسته است. اگر نخواهیم واژه تنبل یا ناکارآمد یا حتی پیر را به آن نسبت دهیم باید بگوییم دولت فعلی به دلیل مشکلات فراوان داخلی کشور از یک سو فشارهای وحشتناک همه گیری کرونا و تحریم های ناجوانمردانه دیگر نایی برای تداوم فعالیت نداشت. لذا الان بیش از هر زمان دیگری کشور نیاز به تغییر و ورود نیروهای تازه نفس به بدنه ی اجرایی و مدیریتی دارد. امری که به هر حال ظرف یک و ماه اندی دیگر تحقق خواهد یافت و تیم جدید مدیریت در کشور با رویکردها و شعارهایی بسیار متفاوت سرکار خواهند آمد. بر اساس قانون دولت جدید به زودی صاحب اجرا و تصمیم در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهد شد و زمام امور را به دست خواهد گرفت. پس چه خوب است به جای انفعال و ترویج افکار منفی همه با هم تلاش کنیم از جایی که هستیم تکان بخوریم و کمی اوضاع کشور را سر و سامان ببخشیم. اگر همه با هم بخواهیم و در این مسیر پافشاری کنیم و به صورت قانونی و جدی حقوق خویش را از دولتمردان مطالبه نماییم شک ندارم تغییرات محسوسی رخ خواهد داد. ته سخنان آن ها که مردم را ناامید می کنند و اوضاع را بسیار خراب و غیر قابل تغییر بیان می کنند چیزی جز انفعال در زندگی و کار نیست. ما موظف هستیم تا زنده ایم برای برکت، پیشرفت، روزی و ساختن جامعه خویش تلاش کنیم. هیچ اتفاقی هم این وظیفه را از روی دوش ما بر نمی دارد. همه ی ما در این محیط به اندازه خویش سهیم و نقش آفرین خواهیم بود. پس حالا که شرایط این قدر تلخ و نامطلوب است قطعاً وظیفۀ همۀ ما سنگین تر و بهبود شرایط مستلزم تلاش بسیار بیشتری خواهد بود. کشور ما سرشار از منابع و امکانات بسیاری است. جوانان ما خوش فکر و خلاق هستند و همچون تولید واکسن داخلی کرونا و بسیاری دیگر از پیشرفت های علمی می توانند منشأ اثرات تحول آفرین فراوانی در جامعه باشند پس این امکانات و منابع که نعمت بی همتای خداست به علاوۀ سرمایۀ انسانی سالم، کوشا و خوش فکر اگر با تلاش و امید حداکثری همراه شود می تواند هر امر غیر ممکن و به ظاهر سخت و ناممکن را ممکن ساخته و راه را برای زندگی و رفاه بیشتر فراهم سازد. نمی شود و نباید مشکلات، محدودیت ها، کاستی ها، سومدیریت ها وفسادهای اداری، مالی و اجتماعی را انکار کرد یا نادیده گرفت. اما زمانی که تمرکز ما صرفاً براین گونه مسائل باشد هیچ اتفاقی نمی افتد. ما باید کاستی ها را در کنار امکانات و منابع و ظرفیت های پیشرفت مورد بررسی قرار بدهیم و از هر فرصتی برای بهبود شرایط استفاده کنیم. فرصت تغییر در ذات خود ارزش های فراوانی دارد. اکنون با ورود دولت جدید فرصت تغییری دوباره فراهم آمده است. پس کمی به جای غر زدن به هم امید هدیه کنیم و سهم خود را در این مسیر بپردازیم.
منبع: هفته نامه نخست، پنجشنبه 3 تیر 1400، شماره 877
