شهر همگرا: همگرایی بین عناصر اداره شهر در نیت، اراده و چگونگی روند اجرا اهمیت فراوانی دارد. به گونه ای که هر چه این همگرایی بیشتر باشد عزم عمومی برای توسعه و پیشرفت شهر بیشتر خواهد بود و با خاصیت هم افزایی سبب ایجاد اثرات تصاعدی در روندهای بهبود خواهد گردید.
شهر هوشمند: هوشمندی به معنای الکترونیکی شدن خدمات شهری نیست. هر چند در فرایند هوشمندسازی تا حد زیادی روند الکترونیکی شدن نیز افزایش می یابد. گفتمان شهر هوشمند به معنای مجموعه ای منحصر به فرد از چارچوب‌ها برای تحقق بخشیدن به فرصت های پیشرفت و نوآوری است که در کانون های «فناوری، انسانی، سازمانی، انرژی و مدیریت داده» تعریف می گردد.
شهر آینده: امروز با توجه به دامنه گسترده تغییرات محیطی و فناوری های روز بهره مندی از دیدگاه آینده نگر برای آمادگی مواجهه با پیچیدگی های محیطی و افزایش قدرت تاب آوری ضرورت دارد. در همین راستا بهره گیری از مطالعات آینده پژوهی برای طراحی شهری که پاسخگوی نیازهای آتی شهروندان باشد اهمیت فراوانی دارد.
شهر محیط زیست: علاوه بر مفاهیم اجتماعی و محتوایی شهرها که مورد توجه قرار می گیرد اهمیت کیفیت زیست محیطی و مسائل کالبدی آن بسیار بالا است. شهر محدوده ی جغرافیایی مشخصی است که باید از منظر سلامت و شاخص های محیط زیستی در بالاترین اندازه استاندارد باشد تا برای شهروندان خود آرامش و آسایش را به همراه آورد.
هرچند واژگانی که بیان شد همه آن چه در گفتمان طراحی شهری باید مورد نظر قرار بگیرد نیست اما از مهم ترین آن هاست. مسائلی همچون رویکرد ترمیمی شهر، هویت و تعلق شهری، بازآفرینی و موارد بسیار دیگری نیز باید در این راستا مورد توجه باشد. طراحی شهری در واقع هنر سازمان بخشیدن به فضای کالبدی محیطی است که با رشته های مختلف علمی و هنری همچون معماری، شهرسازی، برنامه ریزی شهری، مهندسی ترافیک، روانشناسی، جامعه شناسی، اقتصاد و … به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ارتباط است. از این رو دامنه فعالیت بسیار گسترده ای دارد که با توجه به نرخ بالای جمعیت شهرنشین اهمیت زیادی در مطلوبیت زندگی آحاد بشر دارد.
منبع: روزنامه شهرآرا، سه شنبه 14 تیر 1401، شماره 3706
