چكيده
دولت سيار، زيرمجموعه‌‌اي از دولت الكترونيك است. دولت الكترونيك عبارت است از استفاده از فناوريهاي اطلاعات و ارتباطات براي بهبود فعاليتهاي سازمانهاي دولتي. در مورد دولت سيار، فناوريهاي اطلاعات و ارتباطات، به فناوريهاي موبايل و يا بي‌سيم، نظير تلفن‌هاي سلولار موبايل، لپ‌تاپ‌ها و همياران ديجيتال شخصي- كه به شبكه‌هاي منطقه‌اي محلي بي‌سيم متصل مي‌شوند – محدود مي‌شوند. دولت سيار مي‌تواند به فراهم كردن اطلاعات عمومي و خدمات دولتي در هر زمان و در هر مكان كمك كند.
الگوها و مثالها
به دولت سيار نبايد به عنوان پديده جديدي نگاه كرد. براي مثال، فناوري بي‌سيم هميشه بخش مهمي از اجراي قانون بوده است. امروزه، افسران پليس از لپ‌‌تاپ‌هاي بي‌سيم متصل به اينترنت، به همان خوبي استفاده از راديوهاي دوطرفه قديمي بهره مي‌گيرند. آنها وقتي به خودرويي مشكوك برمي‌خورند، مي‌توانند مستقيما” از طريق پايگاههاي دادهها به اطلاعاتي در مورد مالك خودرو، مسروقه بودن آن، حضور آن در صحنه جنايت، تحت تعقيب بودن مالك آن و غيره دست پيدا كنند. بازرسان بهداشت و ايمني اكنون مي‌توانند گزارشهاي خود را در محل مورد بازرسي و در زمان واقعي با استفاده از يك رايانه جيبي يا ترمينال‌هاي دستي ثبت كنند. به اين ترتيب، پس از بازگشت به دفتر كارشان، نيازي به فرم‌هاي كاغذي و ورود مجدد داده‌هاي جمع‌آوري شده ندارند.
از سوي ديگر، شهروندان مي‌توانند با دسترسي به اينترنت و شبكه‌هاي دولتي از طريق تلفن‌هاي همراه و ديگر ابزارهاي بي‌سيم، صرفه‌جويي بيشتري در زمان و انرژي كنند. براي مثال، در مالزي، شهروندان مي‌توانند اطلاعات مربوط به راي‌‌‌‌گيريها را با استفاده از خدمت پيام كوتاه دريافت كنند.
دولت سيار تنها براي كارايي نيست، بلكه امكان فعاليت مدني را به شهروندان مي‌دهد. در فيليپين، شهروندان مي‌توانند با گزارش كردن اتوبوس‌ها و ديگر وسايل نقليه همگاني دودزا از طريق پيام كوتاه، به اجراي قوانين مبارزه با آلودگي كمك كنند. همچنين از پيام كوتاه براي دخيل كردن شهروندان در مبارزه با جنايت و مواد مخدر استفاده مي‌شود.
دولت سيار و كشورهاي در حال توسعه
دولت سيار، به‌گونه‌اي ويژه، براي جهان در حال توسعه مناسب است كه در آن، ميزان دسترسي به اينترنت، پايين است، اما ميزان نفوذ تلفن همراه، به ويژه در مناطق شهري، سريعا” در حال رشد است. در سطح جهان، تعداد تلفن‌هاي همراه از تعداد تلفن‌هاي ثابت بيشتر شده است. اين امر در بسياري از كشورها، ازجمله 49 كشور داراي درآمد متوسط و 36 كشور كم‌درآمد نيز مصداق دارد. از جمله اين كشورها مي‌توان به بوركينافاسو، چاد، هندوراس، اندونزي، اردن، مكزيك، مغولستان، نيجريه، فيليپين، عربستان سعودي و آفريقاي جنوبي اشاره كرد.
دولت سيار و دولت الكترونيك
دولت سيار، جايگزيني براي دولت الكترونيك نيست، بلكه مكمل آن است. گرچه ابزارهاي سيار، وسايل دسترسي بسيار خوبي هستند، اما بيشتر آنها، بويژه تلفن‌هاي همراه، براي انتقال اطلاعات پيچيده و حجيم، مناسب نيستند. باوجود ظهور گوشيهاي مجهز‌تر، تلفن‌هاي همراه، فاقد مشخصات و خدماتي هستند كه كاربردهاي اينترنتي مبتني بر كامپيوترهاي شخصي از آنها برخوردارند. براي مثال، خدمت پيام كوتاه ، پيامها را به 160 كاراكتر محدود مي‌كند، در حالي كه با پست الكترونيك مي‌توان حجم تقريبا نامحدودي از كاراكترها و داده‌هاي چند رسانه‌اي را فرستاد. حتي همياران ديجيتال شخصي يا كامپيوترهاي جيبي كه از پست الكترونيك پشتيباني مي‌كنند، داراي محدوديت صفحه نمايش و ديگر محدوديتها هستند. كامپيوترهاي شخصي متصل به اينترنت هنوز وسيله مرجح براي حضور در مباحثات سياسي آنلاين، جستجو براي يافتن اطلاعات تفصيلي در مورد بخش دولتي و انجام بيشتر انواع خدمات دولت الكترونيك هستند. كاربردهاي سيار همچنين به زيرساخت و فرايندهاي كاري مناسب در حوزه فناوريهاي اطلاعات و ارتباطات- شبكه‌ها و پايگاههاي اطلاعات دولتي، رويه‌هاي كيفيت دادهها، فرايندهاي ثبت تراكنش‌ها و غيره – متكي هستند.
دولت سيار مثل ماشين‌هاي خودپرداز است. در هر دو مورد، ابزار مورد استفاده، سريع و راحت است. اما اين فقط نوك يك كوه يخ است: فقط كانال تحويل پاياني به شهروندان. در زير آن، يك زيرساخت پيچيده و پرهزينه وجود دارد. دولت سيار را مي‌توان براي چهار هدف و كاركرد اصلي در بخش دولتي – كه در زير خلاصه شده است – به كار برد:
الف – ارتباطات سيار : بهبود ارتباطات ميان دولت و شهروندان (G2C, C2G)
ارائه اطلاعات به مردم، يك فعاليت كم‌اهميت نيست، بلكه پايه توانمندسازي شهروندان است. بدون اطلاعات مرتبط، شهروندان نمي‌توانند نظرات هوشمندانه ارائه دهند و در زمينه مسائل پيرامون خود كاركرد معناداري داشته باشند. اطلاعات همچنين نه تنها براي افزايش شفافيت بلكه براي ارتقاي پاسخگويي لازم است.
ابزارهاي سيار، كانال دسترسي مهمي را در اختيار دولتها قرار مي‌دهند تا بتوانند با شهروندان در ارتباط باشند (G2C). براي مثال، سنگاپوري‌ها اين حق انتخاب را دارند تا هشدارها در قالب پيام كوتاه را براي طيف متفاوتي از خدمات الكترونيك نظير تمديد عوارض راهها، آزمايشهاي پزشكي براي كارگران داخلي، اطلاعيه‌هاي تمديد گذرنامه، ياد‌آور‌هاي فصلي در مورد پاركينگ و اطلاعيه‌هاي پارلماني دريافت كنند. شهروندان مالت مي‌توانند براي دريافت اطلاعيه‌هاي پيام كوتاه در مورد جلسات دادگاهها و تعويق آنها، تمديد گواهينامه رانندگي، نتايج امتحانات و پرداختهاي اعتباري مستقيم از سوي سازمان تأمين اجتماعي ثبت نام كنند. در انگلستان، پليس لندن، ارسال پيام متني را در زمره گزينه‌هاي خدمت هشداري خود گنجانده است و از رهگذر آن، هشدارهايي را به صاحبان مشاغل در لندن در مورد تهديدهاي امنيتي، از جمله بمب‌گذاريها ارسال مي‌كند. باوجود دريافت هزينه‌اي ماهانه براي خدمت ارسال پيام متني / پيجر و وجود يك خدمت پست الكترونيك رايگان، تعداد كساني كه براي دريافت هشدارهاي متني/ پيجر ثبت نام كرده‌اند، بيش از آنهايي است كه خواهان استفاده از سيستم هشدارهاي پست الكترونيك بوده‌اند.
گذشته از اين ارتباطات G2C انتخابي از طريق تلفن‌هاي همراه، از خدمت پيام كوتاه همچنين در ارسال اخبار فوري و اضطراري استفاده مي‌شود. در اوج بحران سارس، دولت هنگ‌كنگ اقدام به ارسال يك پيام متني سراسري به 6 ميليون تلفن همراه كرد كه هدف از آن، پايان دادن به موج ترس عمومي بود.
خدمت پيام كوتاه همچنين كانالي براي ارتباط شهروندان با دولت است (C2G). در فيليپين، نيمي از وزارتخانه‌ها داراي خدمات مبتني بر پيام كوتاه هستند كه به شهروندان اجازه مي‌دهد تا درخواست اطلاعات كنند يا در مورد مقامات و خدمات دولتي اظهارنظر كنند يا از آنها شكايت كنند. در چين، دارندگان تلفن همراه مي‌توانند به 2987 نماينده كنگره ملي خلق، پيام كوتاه بفرستند.
ب – خدمات سيار : تراكنش هاي سيار و پرداختهاي سيار
پيام كوتاه و ديگر ابزارهاي سيار، نه تنها يك كانال ارتباط ميان شهروندان و دولت را فراهم مي‌كنند، بلكه امكان تعامل دولت با شهروندان را به وجود مي‌آورند.
دولت ايالت كارناتاكا در هند، سوابق مربوط به زمينها را كامپيوتري كرده است. تنها مشكل آن است كه سرور‌هايي كه اين سوابق را ذخيره مي‌كنند، در ستاد منطقه مستقر هستند و روستاهايي كه فاقد خطوط تلفن هستند، دسترسي آسان به آنها ندارند.
دولت سنگاپور به اين نتيجه رسيده است كه از پيام كوتاه در برنامه افزايش جمعيت خود استفاده كند. واحد توسعه اجتماعي آن به عنوان يك آژانس رسمي گذاشتن قرار ملاقات براي افراد مجرد تحصيلكرده عمل مي‌كند. اين واحد به اعضاي خود 40 پيام رايگان بر روي تلفن‌هاي همراه مي‌فرستد تا بتوانند با حرفه‌اي‌هاي واجد شرايط تماس بگيرند. هيئت مديره كتابخانه ملي سنگاپور نيز يك خدمت پيام كوتاه را عرضه كرده است كه به كاربران دائمي اجازه مي‌دهد وضعيت حسابهاي خود و كتابهاي به امانت گرفته شده را چك كنند و پيش از تاريخ سررسيد امانت كتاب، پيامهاي يادآوري را دريافت كنند. آنها همچنين مي‌توانند كارهايي نظير تمديد مهلت كتابها يا پرداخت جريمه را با استفاده از تلفن همراه انجام دهند. هزينه اين خدمت براي هر كاربر، سالانه 5 دلار است.
ديگر مثالهاي وجود پتانسيل براي اين فناوري را مي‌توان در كشورهاي صنعتي جستجو كرد:
– ادارات ماليات نروژ، بازگشتهاي مالياتي با استفاده از پيام كوتاه را عرضه كرده‌اند. ماليات‌دهندگاني كه هيچ تغييري براي اعمال در فرم ماليات – كه در دفاتر پست دريافت مي‌كنند- ندارند، مي‌توانند به جاي بازگرداندن فرم از طريق پست، تنها يك پيام متني را همراه با يك كدواژه ، شماره شناسايي خود و يك پين كد ارسال كنند. اين خدمت جديد، به نفع حدود 5/1 ميليون ماليات دهنده نروژي است كه در حالت عادي، فرم ماليات بر درآمد را از طريق پست باز مي‌گردانند.
– در فنلاند، بليتهاي SMS را مي‌توان براي استفاده از سيستم حمل و نقل عمومي هلسينكي به كار برد. اين بليت‌‌ها را مي‌توان با ارسال يك پيام متني سفارش داد كه صورت‌حساب آن در قبض تلفن همراه كاربر درج مي‌شود. خود بليت نيز با استفاده از پيام كوتاه به شركت حمل و نقل تحويل داده مي‌شود.
گرچه استفاده از پرداخت سيار در دولت الكترونيك هنوز محدود است، اما انتظار مي‌رود به موازات تكامل سيستم‌هاي پرداخت سيار از حالت پرداختهاي ساده براي محتوا و خدمات ديجيتال به پرداختهاي پيچيده يكپارچه بين تلفن همراه، بانك و اپراتور، كاربرد آن در تعاملات با دولتها بيشتر شود.
ج- دموكراسي سيار
رايگيري سيار و استفاده از پيام كوتاه و ابزارهاي سيار براي مشاركت شهروندان در تصميم‌گيريهاي سياسي، يكي از كاربردهاي دولت سيار است كه از پتانسيل بسيار بالايي براي افزايش مشاركت دموكراتيك برخوردار است. در حال حاضر، هيچ تجربه چشمگيري در زمينه دموكراسي سيار در كشورهاي در حال توسعه/ در حال گذار وجود ندارد. بنابراين شواهد مندرج در اين مقاله را از تجربه‌هاي انگلستان برگرفته‌ايم. بيشتر تجربه‌هاي انگلستان در زمينه رايگيري الكترونيك، از جمله رايگيري از طريق تلفن همراه، موجب كشف راههاي آسانتر براي درگير ساختن شهروندان در تصميم‌گيريهاي سياسي شده است.
براي آنكه رايگيري از طريق تلفن همراه از مقبوليت گسترده برخوردار شود، چند دغدغه بايد مورد توجه قرار گيرد كه مهمترين آنها امنيت و رازداري هستند. در روش سنتي رايگيري، حضور شخص در محل رايگيري كافي است. در سيستم رايگيري سيار، اين اطمينان بايد وجود داشته باشد كه فرستنده پيام، يك راي‌دهنده ثبت شده است و اينكه هيچ‌كس از اين سيستم براي بيش از يك بار راي دادن يا راي دادن به جاي فرد ديگري سوء استفاده نمي‌كند. در انتخابات محلي ليورپول و شفيلد در مه 2002، اعداد پين به راي‌دهندگان داده شد تا اگر مي‌خواهند با پيام متني راي دهند، از آنها استفاده كنند.
يك مسئله ديگر، راحت ساختن سيستم براي كاربر تا سر حد امكان است. اگر پين‌ها بسيار طولاني باشند، اين احتمال وجود دارد كه بسياري از افراد، پين‌هاي خود را فراموش كنند. سپس مشكل استفاده از صفحه كليد تلفن براي وارد كردن نام احزاب يا نامزدها وجود دارد. در پايان، خود رويه رايگيري بايد به راي‌دهندگان اجازه بدهد تا دادهها و گزينه‌ها را تكرار كنند. افزون بر اين، ظرفيت سيستم بايد آنقدر كافي باشد تا بتواند از پس دوره‌هاي زماني اوج كار بر‌آيد، زيرا خطوط تلفن مشغول، به اندازه صفهاي طولاني رايگيري دلسردكننده هستند.
با اين حال، اينها مسائلي «فني» هستند كه غلبه بر آنها ممكن است به سختي غلبه بر تمايل رأي‌دهندگان به استفاده از تلفن‌هاي همراه و پيام كوتاه نباشد. مطالعات اخير در اسكــاتلند و ولز، نشاندهنده علاقه عمومي – 40 تا 50 درصد افراد مورد بررسي – به شيوه‌‌هاي الكترونيك رايگيري، از جمله رايگيري سيار بوده است. با اين حال، مطالعه ديگري كه اخيراً در انگلستان انجام شد، نشان مي‌دهد به موازات اين تمايل كلي به رايگيري الكترونيك و علاقه به رايگيري سيار، بسياري از شهروندان ظاهراً تمايلي به استفاده از پيام متني ندارند.
بر اساس اين مطالعه، “پاسخ‌دهندگان مسن‌تر احساس مي‌كردند كه اين روش براي آنها مناسب نيست، زيرا نمي‌دانستند چگونه پيام متني بفرستند.” جالب اينكه در اين مطالعه آمده است كه “پاسخ‌دهندگان جوانتر و آنهايي كه از پيام متني استفاده كردند، احساس مي‌كردند كه اين روش، گزينه آساني است، اما تعداد اندكي مايل به استفاده از آن بودند.” چرا همان پاسخ‌دهندگاني كه معتقدند مزاياي كليدي رايگيري الكترونيك، آساني و سرعت است، از آن استفاده نمي‌كنند؟ آنها در پاسخ به اين پرسش چنين گفتند: « اين برداشت وجود دارد كه پيام كوتاه، آنقدر سطحي و غيرجدي است كه از آن نمي‌توان براي رايگيري استفاده كرد و اينكه ارسال پيام متني، يك ابزار ارتباطي “تفنني” است كه براي رايگيري، مناسب نيست. ظاهراً ديدگاههايي كه در مورد فناوري وجود دارد، عامل اصلي در تعيين تمايل شهروندان انگليسي به استفاده از روشهاي الكترونيك رايگيري است.
اين يافته‌ها ممكن است معاني ضمني گسترده‌تري براي تمام كاربردهاي دولت سيار داشته باشد و با مشكلاتي كه در فيليپين در زمينه ارسال پيامهاي تقلبي و فكاهي گسترده به سيستم‌هاي دولت سيار وجود دارد، سازگاري داشته باشد. آنها همچنين نشان مي‌دهند كه سيستم‌هاي رايگيري سيار را – در صورت عرضه – بايد مجرايي در ميان چندين مجراي رايگيري- پستي، اينترنتي و تلفني- دانست.
د- مديريت سيار: بهبود عمليات داخلي در بخش دولتي
دولت سيار همچنين فرصتهايي را براي بهبود عمليات داخلي در سازمانهاي دولتي فراهم مي‌كند. در اين مورد نيز نمونه‌هاي اندكي از اين گونه كاربردها در اقتصادهاي در حال توسعه/ در حال گذار وجود داشته است.
يك پتانسيل ديگر فناوري بي‌سيم آن است كه مي‌تواند محيط نفوذناپذيري را براي كاركنان دولت فراهم كند تا دائماً در ارتباط با وسايل الكترونيك باشند. اطلاعات و خدمات به روز در زمينه رابطه دولت با كاركنان (G2E) را مي‌توان در هر زمان ارائه كرد؛ خواه داده‌هاي مورد نياز آنها در اينترنت، در شبكه سازماني، يا در يك وسيله قابل حمل تحت كنترل آنها باشد.
دولت سيار مي‌تواند مزاياي بالقوه‌اي براي بخش دولتي داشته باشد، اما آن نيز با چالشهايي روبروست كه در زير به آنها مي پردازيم.
مزايـا
مهمترين مزيتي كه دولت سيار دارد، پتانسيل مرزشكني آن است: يعني واقعاً امكان كار كردن در هر جا و هر زمان را فراهم مي‌كند و به ايجاد يك سيستم عصبي ديجيتال يكپارچه براي دولت كمك مي‌كند. به دليل فوري بودن و راحتي آن، موانع بر سر راه خدمات دولتي را كاهش مي‌دهد و شهروندان يا ارائه‌كنندگان خدمات را تشويق مي‌كند كه از اين فناوري استفاده كنند.
اين مزاياي اصلي را مي‌توان در مجموعه گسترده‌تري از مزاياي دولت سيار، به شرح زير، متجلي ديد:
_ افزايش بهره‌وري كاركنان دولت: دولت سيار به كاركنان دولت امكان مي‌دهد تا دادهها را دقيقاً در محل به سيستم‌هاي ديجيتال وارد كنند. اين كار نه تنها گردآوري دادهها را به عمليات در زمان واقعي نزديكتر مي‌كند، بلكه زماني را كه كاركنان دولت صرف فعاليتهاي داده‌اي مي‌كنند، كاهش مي‌دهد و به اين ترتيب، مقدار بيشتري از زمان آنها براي فعاليتهاي داراي ارزش افزوده و مرتبط با خدمات آزاد مي‌شود.
_ افزايش كارايي كاركنان دولت: كاركنان دولت هم‌اكنون مجبورند با داده‌هايي كار كنند كه آنها را دائماً در پيرامون خود – در مغز خود يا در فايل‌هاي قابل حمل – جابه جا مي‌كنند. با استفاده از دولت سيار، آنها مي‌توانند كل دولت ديجيتال را با خود به محل مورد نظر ببرند و تصميمات و اقدامات بسيار بهتر و سنجيده تري داشته باشند.
_ بهبود ارائه اطلاعات و خدمات دولت: دولت سيار مي‌تواند دادهها و خدمات را در هر زمان و هر مكان كه شهروند حضور دارد، ارائه دهد. اين امر، يك مزيت براي شهروندان دارد: آنها مي‌توانند دسترسي فوري به هر چيزي كه مي‌خواهند داشته باشند و اصلاً مهم نيست كه در كجا هستند. براي دولتها نيز يك مزيت دارد: براي مثال، در ارسال هشدارهاي ضد تروريستي يا ديگر اطلاعات بسيار مهم از نظر زماني، دولت سيار، بيشترين امكانات را فراهم مي‌كند.
_ افزايش كانال‌ها براي تعاملات عمومي: دولت سيار (در مواردي كه به عنوان جانشين ديگر كانال‌ها به كار نمي‌رود) يك كانال اضافي را براي تمام دست‌اندركاران دولتي- ارائه‌دهندگان خدمات، سياستگذاران، مصرف‌كنندگان خدمات، نمايندگان جامعه مدني- فراهم مي‌كند و به اين ترتيب، حق انتخابها را بيشتر مي‌كند.
_ كاهش هزينهها وافزايش مشاركت: اميدي كه در ارتباط با فرايند سياسي وجود دارد، آن است كه دولت سيار با كم كردن زمان و بيشتر كردن تلاشهاي ارتباطي، افزايش ارتباطات را تشويق خواهد كرد.
چـالشها
_ هزينه: دولت سيار نوعاً هنوز يك مجراي اضافي براي دولت الكترونيك است كه موجب هزينه‌هاي اضافي خواهد شد. اين وضعيت تا زماني كه دولت سيار بتواند واقعاً جانشين ديگر كانال‌هاي ارائه خدمات شود، ادامه خواهد داشت. با اين حال، با توجه به تعداد افرادي كه تا آينده‌اي قابل پيش‌بيني احتمالاً همچنان بدون ابزارهاي سيار خواهند بود، دولت سيار، مشكلات جدي براي سيستم‌هاي مرتبط با شهروندان به وجود خواهد آورد. بنابراين، چنين سيستم‌هايي احتمالاً به جاي آنكه موجب جانشيني هزينهها شوند، باعث افزايش هزينهها مي‌شوند. حداقل برخي دولتها توانسته‌اند استراتژي‌هاي هزينه‌يابي نوآورانه، مانند استفاده از ترتيبات سهيم شدن در هزينهها، را به كار گيرند.
_ شكاف ديجيتال سيار: همانگونه كه گفته شد، همه تلفن همراه ندارند. به طور خاص، گروههاي مسن‌تر و فقيرتر جامعه از اين فناوري محرومند. اگر قرار باشد دولت سيار مزايايي داشته باشد، اين گروهها از آنها برخوردار نخواهند شد. ضمنا يك چالش بر سر راه آن، حصول اطمينان از اين است كه دولت سيار صرفاً راه ديگري نيست كه در آن، داراها به قيمت زيان ديدن ندارها منتفع مي‌شوند.
_ ذهنيت عمومي: بسياري از افراد، وسايل موبايل – مخصوصاً تلفن‌هاي سلولار- را بيشتر ابزارهايي براي تفريح و سرگرمي مي‌دانند تا براي فعاليتهاي جدي. با اين حال، سياست، مسئله‌اي جدي است كه دربردارنده انتخابهاي دشوار است. متحد كردن و همسو نمودن اين دو دنياي ناسازگار ممكن است سخت باشد. علامتي كه در حال پديدار شدن از اين تنش زيربنايي است، استفاده از سيستم‌هاي دولت سيار براي لودگي، نظير ارسال پيامهاي دروغين است.
_ اعتماد/امنيت: اگر قرار باشد دولت سيار، سيستم‌هاي پرداخت سيار يا ديگر خدمات دولتي را در بر‌گيرد، در اين صورت بايد از امنيت خوبي برخوردار باشد و قابليت اعتماد را داشته باشد. تا كنون، همچنان يك شكاف در قابليت اعتماد وجود دارد كه بايد از ميان برود.
_ بيش از حد بودن دادهها: ابزارهاي سيار، فشارهاي دنيايي را افزايش مي‌دهند كه در آن، كاربران دائماً وصل هستند. اين وصل بودن دائمي، تعداد پيامهاي در حال گردش را زياد مي‌كند و مي‌تواند يك طوفان ارتباطي را به وجود آورد كه بعضاً ارزشمند و بعضاً بي ارزش است.
برخي اصول راهنما به شرح زير را مي‌توان براي برنامه‌ريزان سيستم‌هاي دولت سيار تدوين كرد:
نخست، درك كنيد كه دولت سيار، جانشين دولت الكترونيك نيست. اين طور نيست كه تمام كاربردها را بتوان با ابزارهاي سيار محقق كرد و اصلاً نبايد چنين باشد. اين طور نيست كه تمام ارتباطات بي‌سيم، كم‌هزينه‌تر از ارتباطات با‌سيم باشند. دولت سيار را بايد به عنوان بخشي از كليت استراتژي و برنامه دولت الكترونيك درك كرد و توسعه داد. تركيب دقيق دولت سيار و كاربردهاي سنتي دولت الكترونيك، به شرايط منحصر به فرد هر كشور بستگي دارد. يك عامل تعيين كننده مهم، وضعيت زيرساخت اطلاعاتي كشورهاست.
ايجاد انتظارات، آسان است، اما به دست آوردن دوباره اعتماد، سخت است. شهرونداني كه تجربه موفقي از دولت سيار ندارند، نه تنها جذب دوباره آنها سخت تر است، بلكه بر ضد آن تبليغ خواهند كرد. پس مهم است كه:
_ كاربردهاي دولت سيار را عاقلانه انتخاب كنيد. مطمئن شويد كه بااهميت هستند و در عين حال، مراقب باشيد كه مشكلترين موارد نباشند.
_ مطمئن شويد كه كاربرد مورد نظر، راحت و آسان است. نياز خود به اطلاعات را با سطح آسايش (يا دلسردي) كاربران فناوري مورد نظر متوازن كنيد.
_ در استقرار كاربردهاي دولت سيار، اطمينان حاصل كنيد كه شهروندان، آنچه را كه كاربرد مورد نظر ادعا مي‌كند مي‌تواند در كوتاهترين زمان ممكن ارائه دهد، دقيقاً دريافت مي‌كنند. اگر كاربرد مورد نظر، كانالي براي دريافت شكايات است، مطمئن شويد كه مرتباً به شكايات در مورد وضعيت شكايت اصلي مراجعه مي‌كنيد تا زماني كه مشكل حل شود.
_ مطمئن شويد كه سيستم‌هاي پشتيبان مناسبي براي تحقق وعده‌هاي دولت سيار وجود دارد.
شراكتها – مخصوصاً با شركتهاي مخابرات كه ارائه‌دهنده خدمات سلولار هستند- مهم است. اين شركتها اطلاعات بيشتري را در مورد امنيت، قابليت اعتماد، كاربرد آسان و ديگر مسائل مرتبط با كاربردهاي سيار ارائه مي‌كنند. آنها همچنين ممكن است داراي كاربردهاي سيار براي كارهايي باشند كه مي‌توان آنها را با نوع كارهاي دولتها سازگار كرد.
منبع:
*منبع : ماهنامه تدبیر
