مدیریت شهری در آلمان

اجرای کامل مدیریت واحد شهری در برلین

به طور کلی سیستم مدیریت شهری کشورهای اورپایی شباهتهای بسیاری وجود دارد همان گونه که حکومتهای ملی این کشورها نیز این شباهتها موجود است و اطلاق دموکراسی غربی به همه این کشورها در واقع نشانگر این شباهتهاست گذشته از این که سیستم دموکراسی غربی بر ایالات متحده و آلمان حاکم است شباهتی نیز بین این دو کشور موجود است و آن این که هم ایالات متحده و هم آلمان به صورت فدرال اداره می شوند.

رابطه با حکومت مرکزی و حکومتهای محلی : اصولا در سیستمهای حکومتی فدرال دولت مرکزی در امور محلی ایالات و شهرها کمتر دخالت می کند این نکته در مورد آلمان هم صادق است چراکه حکومتهای محلی از استقلال بیشتری برخوردار هستند. شهرداریها ، حکومتهای محلی ، استانداریها و فرمانداریها در تمام امور مربوط به خود اختیار کامل دارند و وظیفه دولت فقط نظارت است که در صورت نیاز و بروز حوادث ، کمکهای مالی ، فنی و اضطراری نیز ارایه می دهد. به طور کلی این کمکهای مالی ۲۵ درصد کل درآمد شهرداریها را در آلمان تشکیل می دهد. اساساً همیاری شهرداریها –هم در بخشها و هم در ایالات در آلمان معمول است . این همیاری ممکن است هم بین بین شهرداریهای همسایه صورت گیرد و هم از طریق اتحادیه شهرداریها .
مشارکت مردم : ماهیت حکومت ملی در آلمان نیز دموکراسی غربی است و این کشور سیستم سرمایه داری دارد ولی سیستم سرمایه داری در آلمان مانند اکثر کشورهای اروپایی دارای حدت و شدت سرمایه داری آمریکا نیست . یک نمود این کیفیت این است که برخی از کشورهای اروپایی دارای احزاب کمونیست هستند.و این احزاب در مجالس ملی و محلی این کشورها نماینده دارند و یا در فرانسه سوسیالیستها همچنان حکومت را در دست دارند. درآلمان نیز سوسیالیستها مدتها زمامدار بودند و اکنون نیز اقلیتی نیرومند را در این کشور به وجود می آورند. حال آن که در ایالات متحده عضویت در حزب کمونیست و وجود این حزب غیرقانونی است و داشتن گرایشهای سوسیالیستی نامقبول می باشد . از همین رو در آلمان در حکومت ملی و محلی ، مردم موثرند. حتی برخی از قوانین کشور آلمان ، مشارکت مردم را یا در واقع فراهم آوردن امکانات این مشارکت به صورت اجباری در آورده است .
شهرداران : در سیستم مدیریت شهری آلمان نیز سه مدل در شیوه کار و قدرت و اختیارات شهرداران وجود دارد که البته با تفاوتهایی چند شبیه همان سه مدلی است که در بررسی قدرت و اختیارات شهرداران آمریکایی از انها نام بردیم . مدل شهردار- شورا ، مدل اداره شهر توسط کمیسیونرها ، مدل اداره شهر توسط مدیر هر سه مدل با تفاوتهایی در آلمان نیز وجود دارد. به عنوان مثال در دو ایالت باواریاوبادن – و ورتمبروگ سیستم شهردار پرقدرت حاکم است در این سیستم به نظر می رسد که شهردار پرقدرت آلمان از شهردار پرقدرت آمریکایی نیرومندتر است . مدل دوم به آلمانی مدل ماگیسترات نامیده می شود که معادل همان مدل آمریکایی اداره شهر توسط کمیسیونرها می باشد. در این مدل مدیریت شهر به جای یک نفر (شهردار) توسط یک هیات صورت می گیرد. در نوع سوم مدل از طرف مجلس یک نفر به عنوان مدیر شهر به این سمت انتخاب می شود. وی باید دارای گزینش سیاسی خاصی نباشد ولی در اداره شهر واجد سابقه ، تجربه و تبحر باشد. مدیر فقط جوابگوی مجلس است و بر تمام اداره های مختلف شهر مدیریت دارد. پست شهردار عملاً یک پست تشریفاتی است ولی در عین حال ناظر بر امور شهر است مدت ماموریت مدیران شهر ممکن است ۶ ، ۸ و یا حتی ۱۲ سال باشد که نسبت به مدت ماموریت مدیران آمریکایی طولانی تر است . این مدل در آلمان کمتر معمول است و از مدل آمریکایی مشابه خود اقتباس شده در این سیستم چون شهردار مستقیماً منتخب مردم نیست بیشتر خود را مسول سیاستمداران می داند تا مردم . در آلمان مدت ماموریت شهردار ممکن است تا ۱۲ سال به درازا بکشد و به همین دلیل نگرانی و دغدغه ای برای انتخاب مجدد ندارد و از این نظر نیز خود را دست کم به صورت مستقیم پاسخگوی مردم نمی داند.

وحدت در مدیریت شهری جهت باز زنده سازی مناطق شهری
یکی از نمودهای یکپارچگی در مدیریت شهری، شهرک های رشد کسب و کار (BID) می باشد که در واقع، نوعی نهاد است که از طرف بخش عمومی حمایت می شود با این حال توسط بخش خصوصی هدایت شده و خدمات تکمیلی را برای بهبود فضاهای شهری از پیش تعریف شده ارائه می دهد. BID اشاره به محدوده­هایی است که در بخشی از شهر (عمدتاً در نواحی مرکزی) ایجاد شده و تجار و کسبه در این مناطق برای بهبود و توسعه کسب و کارشان و نیز ارزیابی بهتر خدمات و کالاهایشان با یکدیگر همکاری می کنند. خدماتی که BIDها ارائه می­دهند مکمل خدمات شهرداری هاست.
نوشتار حاضر در مورد کشور آلمان و نقش و اهمیت BID در آن می­باشد. در برهه ای از زمان که منطقه شرقی آلمان و منطقه روهر در این کشور با از دست دادن جمعیت شهری و نزول شهری مواجه بوده و بودجه شهرداری­ها نیز روز به روز بواسطه بحران اقتصادی در حال کاهش بود، استراتژی استفاده از BID برای مدیریت مناطق مرکزی شهری و باززنده سازی آن استراتژی مطلوب و منطقی بوده است که دولت آلمان بخوبی از آن بهره گرفته است.
در آلمان شهر هامبورگ اولین شهری بود که با بهره­گیری از ایده BID قانون تقویت بازارچه­های خرده فروشی را تدوین و از سال 2005 اجرا کرد. طبق این قانون یک BID به یک نهاد مدیریتی موقت نیاز دارد که برای 5 سال آن را مدیریت کند. برای ایجاد هر BID به مشارکت حداقل دوسوم کسبه و تجار نیاز است. در این محدوده­ها مالیات­های ویژه ای نیز اعمال می شود که برای مدیریت BID مورد استفاده قرار می­گیرد.
در این کشور نحوه ایجاد BID در قوانین 16 ایالت از ایالت­های این کشور ارائه شده است. همچنین در قوانین شهرداری­های این کشور نیز قوانین مربوط به BID مطرح شده است. BID هایی که در سطح مناطق شهری تشکیل می­شوند مستقیما با شهرداری قرارداد می­بندند. ساختار آن­ها به گونه­ای است که کمیته راهبردی داشته و این کمیته راهبردی مدیری را انتخاب می کند که به امور BID رسیدگی می­کنند.
ساختار و نحوه ارتباط BID در شکل زیر نشان داده شده است.

برخلاف شهرهای آمریکایی، شهرداری ها در آلمان بودجه زیادی از دولت می­ گیرند. BIDها تلاش می­کنند خلاء موجود در زمینه نارسایی خدمات رسانی شهرداری ها را پر کنند. آنها بر شش حوزه اثر می گذارند:

• حمل و نقل و پارکینگ
• خرده فروشی ها
• طراحی شهر/معماری
• فضاهای عمومی
• بازاریابی مکان و ارتباطات
• خدمات اجتماعی.

این در واقع شکلی از مدیریت واحد است که حاصل همکاری بخش عمومی و بخش خصوصی است. یعنی حاصل همکاری شهرداری و نهادهای خصوصی که بدین شکل نمود پیدا می­کند تا بتوان در حوزه بافتهای فرسوده، مداخله مؤثر داشت. با توجه به نمونه­ای که در کشور آلمان مورد بررسی قرار گرفت می توان پی برد که وجود شهرکهای رشد کسب و کار یا همان BIDها می­تواند موجب افزایش کارایی در باززنده­سازی بافتهای فرسوده­ای شوند که تا قبل از آن بدلایل مختلفی به فراموشی سپرده می­شد که مهمترین و ریشه­ای ترین آنها نبود یک مدیریت واحد و منسجم برای بروز عملکرد لازم می­باشد.

اجرای کامل مدیریت واحد شهری در برلین
تجربه سفر به کشور آلمان، مقرراتی ترین مردم جهان، در حالی مهیا شد که این کشور را فقط از طریق فیلم های سینمایی و سیاست می شناختم.۲۳ مه سال ۲۰۰۸ یک گروه متشکل از خبرنگاران، مدیران شهری و تشکل های غیردولتی به دعوت موسسه ایفاد اداره امور فرهنگ و ارتباطات دایره روابط فرهنگی و رسانه ای با آفریقای شمالی، خاورمیانه، افغانستان و ایران برای آشنایی با «خودگردانی در شوراهای شهری و روستایی و اشتراک شهروندان» راهی سه شهر کشور آلمان؛ برلین، کلن و اسن شدند.
آلمان با ۵/۸۲ میلیون نفر پرجمعیت ترین کشور اتحادیه اروپاست که یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر آنان از مهاجران ترکیه هستند که این موضوع در شهر برلین به وضوح قابل رویت است چرا که محله ای در برلین به نام استانبول دوم شهرت یافته است و تصور می کنی وارد کشور ترکیه شده ای و بیشتر مهاجران آلمان را تشکیل می دهند.نزدیک به یک سوم جمعیت آلمان در شهرهای بزرگ ساکنند که آلمان از نظر پراکنش جمعیت، یکی از متراکم ترین کشورهاست.
تراکم جمعیت در برلین، ۸/۳ هزار نفر در یک کلیومتر مربع است. در این کشور ۸۲ شهر بزرگ وجود دارد. پرطرفدارترین فعالیت ها در اوقات فراغت در این کشور، مربوط به استراحت در منزل است که ۷۰درصد را به خود اختصاص داده است. ۷۰درصد آن ۲ ساعت با تماشای تلویزیون و گوش دادن به موسیقی سپری می شود. ۳۸ درصد آلمانی ها تعمیرات در خانه و باغبانی و ۳۸ درصد دیگر نیز گردش و پیاده روی را ترجیح می دهند.کمترین درصد هم مربوط به فعالیت های فرهنگی با ۱۵ درصد است که ورزش و سینما با نسبتی مساوی توانسته ۱۵درصد آلمانی ها را جذب خود کند.
بد نیست بدانید که بیشتر هزینه های مصرفی خانوارها در آلمان، مربوط به مسکن است که جابه جایی، تغذیه و اوقات فراغت، رده های بعدی را تشکیل می دهند.
گرایش بیشتر آلمانی ها به کار پاره وقت است که هر روز تعداد شاغلان پاره وقت افزایش می یابد. ۸۵ درصد زنان و مادران آلمانی کار پاره وقت انجام می دهند که به این ترتیب، مردان به طور میانگین بیش از ۴۰ ساعت و زنان حدود ۳۱ ساعت در هفته کار می کنند.آلمانی ها معتقدند که داشتن یک خانه مسکونی یا آپارتمان تدارک مناسبی برای تامین دوران سالمندی است. حدود ۱۵ میلیون از ۳۵ میلیون منزل مسکونی در آلمان را مالکان آنها مورد استفاده قرار می دهند. از ۳۶ میلیون شاغل (۲/۶ میلیون در ایالات جدید) ۱۶ میلیون زن هستند. این تعداد برابر ۴۵ درصد کل شاغلان است.
آلمانی ها علاقه زیادی به حضور در انجمن ها و تشکل های غیردولتی دارند. به طوری که ۷۰ درصد آلمانی ها بالاتر از ۱۴ سال به طور فعال در گروه ها، انجمن ها یا سازمان ها حضور دارند.در آلمان حدود ۲۱ درصد از پست های مدیریتی در اختیار زنان و از هر ۳ مدیر آلمانی، یکی زن است. در آلمان بیش از ۷ میلیون خارجی، حدود ۹ درصد جمعیت زندگی می کنند که در میان خارجی ها اتباع ترکیه با ۸/۱ میلیون نفر بزرگ ترین گروه را تشکیل می دهند. مهاجران ایتالیایی، صربستانی، یونانی و لهستانی بزرگ ترین گروه ها در میان خارجی ها هستند.
پرطرفدارترین رشته ها در آلمان مربوط به حقوق، اقتصاد و علوم اجتماعی است. رشته های علوم مهندسی، زبان و علوم فرهنگی، علوم طبیعی و پزشکی رده های بعدی را به خود اختصاص می دهند. در حال حاضر ۹۶/۱ میلیون نفر دانشجو در موسسه های آموزش عالی تحصیل می کنند که از این تعداد ۴۸ درصد زن هستند.حدود یک سوم از کل قدرت خرید آلمانی ها در اختیار افراد بالای ۶۰ سال است. بیشترین زمان اوقات فراغت آنان در کنار استفاده روزانه از تلویزیون، رادیو و مطالعه روزنامه به ورزش می گذرد. یک چهارم جمعیت آلمان را سالمندان تشکیل می دهند.
در آلمان برخلاف کشور خودمان که کودکان زیادی می بینیم، فرزند بسیار کم است؛ به طور متوسط میزان موالید ۴/۱ فرزند به ازای هر زن است یعنی ۱۴ درصد زیر ۱۵ سال و ۱۹ درصد بالای ۶۵ سال هستند. برلین یکی از بزرگ ترین شهرهای آلمان نشان پایتختی را بردوش خود دارد.
با هواپیما از فرودگاه فرانکفورت تا شهر برلین یک ساعت راه است؛ فرودگاه فرانکفورت یکی از بزرگ ترین فرودگاه های اروپاست که ۴ روز تمام باید در این فرودگاه بمانی تا بتوانی از تمام قسمت ها دیدن کنی.فرودگاهی که در آن چهره های تمام ملیت ها را مشاهده می کنی.بیشترین افرادی که با لباس های متحدالشکل در این فرودگاه رفت و آمد می کنند، کارکنان شرکت هواپیمایی لوفت هانزا یکی از بزرگ ترین شرکت های هواپیمایی آلمان است. لوفت هانزا در دنیا به سرویس دهی و امنیت معروف است و بحق می توان با یک بار سفر با این هواپیما، صحه بر این مطلب گذاشت. شهر برلین که دیوار و دروازه آن هر سال صدها توریست و جهانگرد را به خود جلب می کند. به گفته ITB بزرگترین بازار مکاره گردشگری جهان، برلین ارزش یک بار سفر را دارد. اولین نکته در بدو ورود به شهر برلین که توجه هر غریبه ای را جلب می کند، فراوانی خطوط دوچرخه سواری است.در این شهر خبری از ترافیک مثل آنچه در تهران می بینیم، نیست. حرکت خودروها در بزرگراه ها و خیابان ها بسیار روان است و بیشتر از خودرو، دوچرخه سوارانی را می بینی که در خطوط مخصوص به خود در حال حرکت هستند. برلین بزرگ ترین مسیر دوچرخه سواری آلمان را داراست و تمام نقاط شهر را می توانی با دوچرخه طی کنی.
در برلین علاوه بر خطوط دوچرخه سواری، جایگاه های مخصوص پارک دوچرخه و قفل آن تعبیه شده که البته محل قفل دوچرخه در شکل و ابعاد گوناگون طراحی شده است.
در این شهر فقط نیم ساعت در صبح و نیم ساعت در بعد از ظهر شاهد ترافیک هستی، آن هم در زمان آغاز به کار و تعطیل شدن مدارس و ادارات.
برلین با ۹ خط مترو، ۳۷۰ خط اتوبوس، تراموا، قطار شهری و تاکسی از نظر حمل و نقل عمومی در وضعیت بسیار مناسبی قرار دارد؛ هر دو دقیقه یک بار شاهد ورود اتوبوس هستی و میان ساکنان برلین استفاده از حمل و نقل عمومی به طور کامل نهادینه شده است و این موضوع را می توان از شلوغی واگن های مترو، اتوبوس ها و ترامواها مشاهده کرد.
در برلین خبری از برج ساز و بسازوبفروش ها نیست، دلالانی که شهر را می فروشند تا پول بیشتری نصیب خود کنند.شهرداری برلین بیشتر از هفت طبقه تراکم به شهروندان نمی فروشد. برلین شهری با ساختمان های زیبا است که بافت سنتی در این ساختمان ها کاملا حفظ شده است.شهرداری فقط به چهار ساختمان اجازه ساخت و ساز در طبقات بالا را داده که این ساختمان ها در حاشیه شهر قرار دارند و کاربری این ساختمان ها فقط برای ساخت هتل است.
در برلین آلودگی بصری ساختمان ها را نمی بینی. بالکن ها برخلاف آنچه در تهران وجود دارد محلی برای آویزان شدن لباس و انباری نیست و گلدان های گل بسیار زیبایی در آنها قرار دارد که آرامش شهر را دوچندان کرده است.ساختمان های برلین مربوط به سال های ۱۸۶۰ تا ۱۹۰۰ به دلیل قدیمی بودن دارای پارکینگ نیستند.
وسط همه خیابان های دارای مسیر رفت و برگشت، مسیری نیز برای پارک خودروها تعبیه شده است که البته بیشترین سهم پارک متعلق به تاکسی ها است. برلین شهر گرانی است به عنوان یکی از شهرهای زیبای دنیا قیمت تمام اجناس در آن بسیار بالا است. اما در عین حال در شهر متکدی کمتر می بینی. فقط در کنار در بیرونی ایستگاه های مترو گداهای معروف به کولی های رومانی دیده می شوند. این گداها بسیار محترمانه نزدیک می شوند و درخواست پول می کنند که بیشتر درآمد آنان از طریق خارجیان تامین می شود.در این شهر سطل های زباله مکانیزه را نمی بینی.
سطل های بزرگ مکانیزه جمع آوری زباله داخل ساختمان ها و ادارات قرار دارند تا چهره شهر زیبا بماند و ماموران جمع آوری زباله سطل ها را از داخل ساختمان خارج و پس از شست وشوی مجدد در جای مخصوص خود در داخل ساختمان بازمی گردانند.اگر در خیابان ولیعصر دقت کرده باشید سطل های زباله طوسی رنگ را می بینید که به صورت بیضی آویزان تیر چراغ برق هستند. این نوع سطل های زباله را فراوان در برلین می بینی با این تفاوت که در این سطل ها فضای مخصوص خاموش کردن سیگار پیاده ها تعبیه شده است.خیابان ها و معابر برلین بسیار تمیز است. به هیچ وجهی زباله یا آشغالی، نخاله ساختمانی، جعبه های میوه، کارتن، آب دهان و ته سیگار نمی بینی.
آلمانی ها خوب به حدیث معروف مسلمانان «النظافه من الایمان» عمل می کنند.تبلیغات شهری در برلین بیشتر مربوط به نمایشگرها یا به اصطلاح تلویزیون های شهری است. بیلبوردهای تبلیغاتی در مکان های مخصوص به خود به دیوار چسبانده شده اند.
اما در برلین نیز مانند تهران افرادی هستند که دیوار را دفترچه شخصی خود قلمداد می کنند و هر نوشته یا تصویری که دوستش دارند بر روی دیوار نقاشی می کنند. در برلین خبری از توزیع تراکت، برگ های تبلیغاتی توسط افراد خاصی نیست و تبلیغات بیشتر منحصر به نمایشگرها است که هر چند دقیقه یک بار تبلیغات آن تغییر می کند.برلین که هر سال پذیرای جشنواره فیلم برلین است، در خود جزیره موزه ها، بزرگ ترین مجموعه موزه اروپا، ارکستر فیلارمونیک، ۱۵۰ سالن تئاتر و ۱۷ دانشگاه و موسسه آموزش عالی را جای داده است.اقتصاد این شهر با نام شرکت های شرینگ و فیلیپ موریس به خود می بالد.دیوار برلین که به نماد جدایی آلمان معروف است، در نزدیکی ساختمان زیبا و بزرگ شهرداری واقع شده است.پس از فروپاشی دیوار برلین در ۹ نوامبر سال ۱۹۸۹ و یکپارچه شدن دو آلمان، شرق و غرب آلمان به هم پیوستند. در حاشیه شرقی آلمان برخلاف حاشیه غربی، مجتمع های مسکونی ای را البته نه با ارتفاع بلند مانند شهرک اکباتان در تهران می بینی که به خانه های سازمانی شرقی ها معروف است اما ۵۰ هزار آپارتمان آن منطقه خالی از سکنه است و مشتری زیادی ندارد.بیکاری در شرق برلین بیش از غرب است و بیشتر شرقی ها برای کار به غرب برلین مهاجرت می کنند.فراوانی فضای سبز در تمام شرق و غرب برلین، جنگل های سرسبز شمال ایران را تداعی می کند.یکی از بزرگ ترین پارک های جنگلی آلمان در برلین واقع شده که فضای بزرگی را به خود اختصاص داده است. تمام نهال ها در این شهر توسط حفاظ های آهنی به گونه ای محصور شده اند تا توسط جسم خارجی از بین نروند.
ساکنان شهر برلین با وجود فضای سبز فراوان، گلدان های گل را نیز در مجاورت خانه های خود قرار داده اند تا شهر سبزتر از آنچه که هست دیده شود.
در برلین مشاغل مزاحم وجود ندارد و به هیچ عنوان صدای بوقی را نمی شنوی. رانندگان برای تاکسی ها ارزش زیادی قائل اند و بیشترین حق تقدم با رانندگان تاکسی است.
در چراغ های راهنمایی شهرهای آلمان، علاوه بر تصویر انسان، تصویر دوچرخه نیز وجود داشت که نشان از اهمیت دوچرخه سواری در این شهرهاست.
متروی تهران زیباترین و تمیزترین متروی دنیاست. متروی برلین با ساختاری قدیمی، از زیبایی و تمیزی متروی تهران برخوردار نیست. در برلین فقط شاهد تردد قطارهای زیاد در فاصله های زمانی بسیار کم هستید. دیوارهای داخلی متروی برلین با دست نوشته های مسافرین مزین شده و آراستگی متروی تهران را به هیچ عنوان تداعی نمی کند.
بیشترین فضای خیابان ها مختص به پیاده روهایی است که با کف پوش های مناسب به گونه ای ساخته شده اند تا با پیاده روی در این خیابان ها به پا و کمر آسیبی نرسد. پیاده روهای خیابان ولی عصر می تواند تداعی کننده پیاده روهای شهر برلین باشد.
کمترین فضای خیابان مختص به خودروهای شخصی است که در این فضاها هم کمتر خودرویی را می بینی. یک خط از خیابان مربوط به اتوبوس بود که حتی دوچرخه سواران هم وارد این خط نمی شدند. سیستم فاضلاب به طور کامل در تمام شهر برلین وجو د دارد. جوی ها و آب راهی در برلین دیده نمی شود. با وجود ۱۰ دریاچه در این شهر، تمیزی سطح دریاچه و اطراف آن باعث می شود که چشم مدت ها به این دریاچه ها خیره بماند.
علت برخورداری برلین از نظم، زیبایی، تمیزی، رعایت اصول مقررات، به خاطر حاکم بودن سیستم خودگردانی محلی است.بنابر قانون اساسی آلمان، روستاها، بخش ها و شهرها حق دارند در اداره تمام امور محلی، در چارچوب قوانین و با مسوولیت خود تصمیم گیری کنند. حق خودگردانی محلی پیش از هر چیز شامل برنامه ریزی حمل و نقل عمومی در هر محل، ایجاد جاده ها، تامین آب، گاز و برق، ایجاد سیستم فاضلاب و شهرسازی است.
آلمان ۱۶ ایالت دارد که برلین یکی از بزرگ ترین ایالت های آن است و دولت های ایالتی انجام سه وظیفه حکومتی را به طور کامل برعهده دارند. امور مربوطه به آموزش که تا حدود زیادی بخش آموزش عالی را نیز دربرمی گیرد، امنیت داخلی و امور مربوط به نیروهای انتظامی و خودگردانی محلی.ریاست ایالت برلین با شهردار شهر برلین است و شهردار به تمام معنا اداره کننده شهر است، بنابراین انتخابات شهرداران در آلمان از اهمیت زیادی برخوردار است.هر ایالت از «گماینده » های مجزایی که همان شورای شهر هستند، تشکیل شده و هر حزب با تصاحب بیشترین کرسی های نمایندگی ایالت خود چند گزینه را به مردم معرفی می کند و مردم از بین گزینه های انتخاب شده یک نفر را به عنوان شهردار شهر خود انتخاب می کنند.
دوره های انتخاباتی در ایالت ها متفاوت است؛ در هر ایالت تعطیلات مدارس نیز متفاوت با ایالت دیگر است و بر همین اساس، آلمان هیچ وقت دچار ترافیک نمی شود.نماینده ها در ایالت ها دارای استقلال مالی زیادی هستند.در برلین به دلیل پایتخت بودن علاوه بر دولت محلی، یک دولت ایالتی نیز هست و دارای موضوعات مجزایی است.
به گزارش مدیریار به نقل از خبرنگار گروه اجتماعی «تهران امروز» ماحصل سفر ۵ روزه خود به شهرهای برلین، کلن و اسن و دیدارهایی که با معاون شهردار برلین، یکی از شهرداران مناطق برلین، اساتید دانشگاهی، بازدید از مرکز پلیس برلین، شهرداری و نماینده شهر کلن، مدیرکل صندوق بازنشستگی، بازدید از رادیو و تلویزیون منطقه غرب آلمان WDR، بازدید از مرکز اتحادیه شهرهای منطقه «رور» و بازدید از» کانون دموکراسی بیشتر« را در شماره های بعدی چاپ خواهد کرد.در این گزارش ها، مطالبی درباره مناطق توریستی و گردشگری شهرهای برلین، اسن و کلن برای آشنایی بیشتر مخاطبان چاپ خواهد شد.
در سلسله گزارش های «سفر به آلمان» درباره وضعیت مطبوعات و روزنامه نگاران آلمان در قسمت پایین به طور مفصل توضیح داده شده است.
آلمانی ها روزانه ۳۰ دقیقه روزنامه می خوانند
به گزارش خبرنگار اعزامی روزنامه «تهران امروز» به آلمان، ۳۳۶ روزنامه محلی در کنار ۱۱ روزنامه فرامنطقه ای و ۱۰ روزنامه با کیفیت در آلمان منتشر می شود.
۸ روزنامه عامه پسند با فروش تک نسخه ای نیز در این کشور فعالیت می کنند.در این میان، روزنامه پرنفوذ بیلد ـ سایتونگ «انتشارات آلکس اشپرینگر» با شمارگانی بالغ بر چهار میلیون، تنها روزنامه فرامنطقه ای با فروش تک نسخه ای است که جایگاه مهمی در عرصه های روزنامه نگاری آلمان دارد.مجموع شمارگان ۳۵۰ روزنامه آلمان به ۲۳ میلیون نسخه در روز می رسد.نسل جوان در آلمان کمتر روزنامه می خوانند و بیشتر اطلاعات مورد نیاز خود را با اینترنت به دست می آورند.در حال حاضر ۵۵ درصد مردم آلمان یعنی ۷/۳۵ میلیون نفر از جمعیت بالای ۱۴ سال «آنلاین» هستند.با این وجود هنوز از هر دو فرد بالغ در آلمان، یک نفر روزنامه می خرد.
پاره ای از روزنامه ها از نظر سیاسی و فرهنگی مانند «فرانفکورتر آلگماینه سایتونگ» و «زود دویچه سایتونگ» بسیار پرنفوذند.در کنار مجله های پرسابقه عمومی، مجله های تخصصی بیش از پیش در آلمان رونق گرفته اند به طوری که حدود ۲۰ هزار مجله عمومی با شمارگانی حدود ۲۰۰ میلیون نسخه در این کشور منتشر می شود.پرفروش ترین مجله های آلمان«اشترن»، «فوکوس» و «اشپیل» مجله هایی هستند که بخشی فعال از مباحث اجتماعی را تشکیل داده و یا گاه خود به موضوع مباحثی مهم تبدیل شده اند.
«اشپیگل» به عنوان یک مجله سیاسی، شاید در دراز مدت بیشترین تاثیری را که از یک هفته نامه انتظار می رود، به جا گذاشته است.در آلمان ۷۰ هزار روزنامه نگار حرفه ای فعالیت می کنند که فقط در برلین ۱۲۰۰ روزنامه خارجی عضو اتحادیه مطبوعات خارجی هستند که مجوز فعالیت آنان از دفتر مطبوعاتی دولت فدرال صادر شده است.آلمان از نظر تراکم روزنامه در اروپا در رتبه هفتم قرار دارد؛ هر آلمانی روزانه به طور میانگین ۳۰دقیقه روزنامه می خواند.عرصه فناوری اطلاع رسانی و ارتباطات با ۷/۱ میلیون شاغل از مهم ترین بخش های اشتغالزا در این کشور است.مطبوعات در آلمان به روزنامه های فوق منطقه ای، روزنامه های منطقه ای، هفته نامه های خبری، مجلات هفتگی غیرخبری و ماهنامه ها، گاه نامه ها و متفرقه تقسیم می شود.

روزنامه های فوق منطقه ای:
روزنامه هایی هستند که در سطح وسیع در کشور توزیع سرتاسری می شوند. برخی از این روزنامه ها ابتدا کار خود را به صورت روزنامه های محلی شروع می کنند. مطالب اصلی این روزنامه ها با گرایش های سیاسی گوناگون خبر های روز هستند که در بخش های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ورزشی به چاپ می رسند. شماره های روز شنبه این روزنامه ها که معمولاً شامل آگهی های استخدام، مستغلات و نیازمندی های عمومی هستند، گاه حجمی تا نزدیک به ۲۰۰ صفحه پیدا می کنند. روزنامه های پرتیراژ آلمان شامل فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ، زوددویچه سایتونگ، دی ولت، فرانکفورتر روند شاو، تاکس سایتونگ و بیلد می شود.

فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ
(Frankfurter Allgemeine Aeitung)
روزنامه ای است محافظه کار و نزدیک به مواضع حزب دموکرات مسیحی. با وجود این تمایلات سیاسی دیگر را هم منتشر می کند. این روزنامه یکی از معتبرترین روزنامه های آلمان است و لحنی بسیار جدی دارد. خبرهایش را دست اندرکاران سیاسی با اهمیت تلقی می کنند. بخش فرهنگی فرانکفورتر آلگماینه از اعتباری خاص برخوردار است و مهم ترین منتقدان و نویسندگان آلمانی برای این صفحات کار می کنند.این روزنامه شبکه وسیعی از گزارشگر در سرتاسر جهان دارد که تعداد آنها در حال حاضر به ۵۳ نفر می رسد. بدین ترتیب این روزنامه در آلمان بیشترین تعداد خبرنگار مستقر در خارج را در اختیار دارد. در شهرهایی چون پاریس، لندن و نیویورک چند فرستاده به طور مجزا گزارش های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تهیه می کنند.
فرانکفورتر آلگماینه یک سردبیر ندارد، بلکه توسط یک هیات پنج نفره اداره می شود. این روزنامه که از سال ۱۹۴۹ کار خود را آغاز کرده در واقع جانشین روزنامه فرانکفورتر سایتونگ است که پس از بیش از ۱۲۰ سال انتشار در سال ۱۹۴۳ در زمان حکومت نازی ها تعطیل شد. تیراژ فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ نزدیک به ۴۰۰۰۰۰ نسخه است.

منبع : بررسی ساختار مدیریت شهری در ایران ، مجری دکتر مزینی ، نشر مرکز مطالعات برنامه ریزی شهری وزارت کشور

* لینک ها:

*http://www.forum.98ia.com/t700101.html

*http://www.shahrsazionline.com/4066/%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86/

*http://www.aftabir.com/articles/view/social/tourism/c4c1212479034_germany_p1.php/%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%A7%D8%AD%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D9%84%DB%8C%D9%86