روزنامه نگار و سردبیر
اتحادیه ملی تعاون هندوستان
ویراستار : سعید معادیمقدمه:
ایجاد چهره ای مطلوب از سازمان بخشی از فرآیند ارتباطات نوین به شمار می رود . هر تشکیلات تجاری در این عصر رقابت آزاد ، به رشد ، کامیابی و تسلط بر بازارهای جهانی میل دارد . شک نیست که مدیریت امروز بر کارآمدی و فایده رفتار حرفه ای در مواجه با فرصت ها ، محدودیت ها و تقاضاهای مطرح آگاه است ؛ منشی که مستلزم تعمق در راهبردهای اتخاذی نسبت به ارتباطات درون و برون سازمانی است .
تعاونی ها در سراسر جهان گام های بلندی در حوزه های اقتصادی و اجتماعی برداشته اند . با این وجود ، عموماً بر این نکته که ارتباطات پاشنه آشیل سازمان تعاونی است اتفاق نظر وجود دارد : تعاونی ها به نسبت سایر شرکت ها معمولاً نمی توانند دست آوردها ، وجوه متفاوت و نقاط قوت خود را برای دیگران به خوبی تبیین کنند . آیا این یعنی که مدیریت تعاونی در فهم اهمیت ارتباطات در توفیق سازمان عاجز است و حرفه ای عمل نمی کند ؟ چگونه مدیریت توانمند و حرفه ای شده تعاون می تواند از طریق ارتباطات به افزایش توان رقابت پذیری سازمان خود ضمن ایجاد چهره ای مطلوب از آن در حوزه بازارهای اقتصادی کمک کند ؟
با این چشم انداز ، در این جا بر آنیم به کشف کارکردهای ارتباطات با محوریت رسانه بپردازیم .
حرفه ای گری و ارتباطات :
حرفه ای گری از پدیده های مدرنیته ( نوین سازی ) به شمار می رود . مدیر برای آن که بتواند در این عصر رقابتی نوین سازمان خود را در مسیر صحیح هدایت کند باید به مهارت ها ، توانمندی ها و رفتارهای ویژه ای ملبس باشد . توفیق سازمان در حرفه ای عمل کردن مدیریت است . معیار حرفه ای گری مدیریت درک نکات باریک و زوایای مختلف ارتباطات به عنوان ابزار رسیدن به اهداف توسعه ای و پروژه ای است . اگر مدیر بتواند از ابزارهای ارتباطاتی به نحوی حرفه ای استفاده کند ، روابط موثر با گروه هدف برقرار می شود . ارتباطات سازمان را در پیشبرد دستورالعمل های خود ، انتشار پیام هایش ، رسیدن به اهداف اقتصادی و اجتماعی و نیز ایجاد چهره ای مطلوب از خود توانمند می سازد .
امروز ، پویایی سازمان بسته به آن است که مدیران مطلع بر اهمیت ارتباطات بر جنبه های مختلف این پدیده از قبیل روابط عمومی ، رسانه ، روزنامه نگاری ، تبلیغات ، بازاریابی و وب سایت ها مسلط باشند . این که مدیران بتوانند با تمسک به این ابزارها از طرفی با مدیریت کلان ارتباط برقرار کنند و از طرف دیگر به ارتقای سطح مدیریت حرفه ای و درک فایده ارتباطات در زمینه برنامه ریزی راهبردی بپردازند نشان دهنده حد نخبگی آنان است .
ارتباطات و تعاونی ها :
نفوذ و فشار اقتصاد رقابتی چالش های متفاوتی را پیش روی تعاونی ها گذاشته است . با وجود این فضا ، ایده تعاون هنوز هم به عنوان روشی موثر برای حل مشکلات اقتصادی اجتماعی عصر نوین مطرح است . تنوع در تعاونی ها در عرصه های مختلف فعالیت های اقتصادی و اجتماعی بدین جهت شاخصی برجسته محسوب می شود . در حقیقت تعاونی ها ضمن حفظ هویت به نحوی منطقی به تلفیق ارزش ها و اهداف اقتصادی و اجتماعی می پردازند .
تعاونی ها بی آنکه اصول و ارزش های خود را زیر پا بگذارند در خدمت جامعه قرار می گیرند . آنان باید مدرن ، موثر و سود آور شوند . با توجه به گستردگی بی سابقه حوزه فعالیت ، مدیریت بخش تعاون باید خود را با راهبردهای حرفه ای ارتباطات که موجب برتری تعاونی نسبت به سایر انواع شرکت می شود تجهیز کند . ارتقا سطح حرفه ای گری مدیریت بخش می تواند موجب عرضه ایده تعاون به عنوان پاسخی به تقاضاهای عصر حاضر باشد و این تنها در صورتی قابل تحقق است که مدیریت نسبت به موضوع ارتباطات حساس باشد .
مدیریت ملبس به رفتار حرفه ای در حوزه ارتباطات نه تنها به اشاعه ایده تعاون در بین توده های مردم کمک می کند که در گسترش این ایده در بین سایر انواع شرکت که بر توانایی تعاون آگاه نیستند نیز اثرگذار خواهد بود .
یک تحلیل بی طرف در باب روندهای ارتباطات در حوزه قاره آسیا نشان می دهد که هنوز هم از ارتباطات به نحوی موثر برای حرفه ای عمل کردن مدیریت تعاونی ها بهره برده نمی شود که به عنوان نتیجه می توان چنین استنتاج کرد که نیمرخ بخش تعاون در این حوزه ضعیف است .
در یک چشم انداز مشابه ، مدیریت تعاونی ها در ایالات متحده ، بریتانیا و اروپا سال ها است که به اهمیت و اولویت ارتباطات به دلیل آن که در مقیاس گسترده به عملیات تجاری می پردازند ، پی برده اند . در حوزه آسیا ، محیط اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی متفاوت است صرفاً برای تعاونی نقشی تکمیلی ، توسعه ای و محدود قائل می شوند . در این حوزه می توان به عوامل ذیل به عنوان عوامل بازدارنده مدیریت در زمینه اتخاذ رفتاری حرفه ای در حوزه ارتباطات اشاره کرد .
-سیاست زدگی مفرط تعاونی ها که مدیریت را از اشاعه ایده هایش از طریق ارتباطات باز
می دارد .
– پراکندگی منابع به دلیل فقدان راهبردهای موثر ارتباطاتی برای تجمیع و تجهیز منابع .
– کمبود کادر مسلط و آموزش دیده در زمینه ارتباطات برای عملیاتی کردن راهبردهای ارتباطاتی و به منصه ظهور رساندن آن ها .
– عدم توانایی درک راهبردهای ارتباطاتی درون و برون سازمانی با محوریت رسانه و روابط عمومی در جهت عملیاتی کردن اهداف سازمان .
-فقدان راهبردهای شاخص ارتباطاتی در زمینه مقاصد تجاری .
-فقدان راهبرد در باب ارتباطات بین المللی با سایر سازمان ها به طوری که ماحصل این قبیل همکاری ها ممکن است مورد دستکاری و جعل واقع شود .
تجربه ای هندی :
گستره و دست آورده های تعاونی ها در هندوستان :
جنبش تعاون گسترده ترین جنبش در جهان است . در هندوستان 500 هزار تعاونی با 230 میلیون عضو وجود دارد . و این دست آوردی بس بزرگ است که 100 درصد روستائیان هندوستان تحت پوشش شبکه تعاونی ها قرار دارند . سهم تعاونی های اعتبار کشاورزی 40 درصد ارقام فوق است .
تعاونی های لبنی هندوستان در زمینه تولید و توزیع شیر انقلاب ایجاد کرده اند و حتی به رقابت با شرکت های معروف بین المللی و شرکت های چند ملیتی فعال در این زمینه پرداخته اند . ” آمول ” نامی معروف در میان تعاونی های لبنی است . به لطف همین تعاونی های لبنی ، هندوستان بزرگ ترین تولید کننده شیر جهان است . تعاونی های هندوستان در باب تولید منسوجات دست بافت و نخ پنبه ای از سابقه ای طولانی برخوردارند و به ترتیب 55 درصد و 17 درصد کل تولید کشور را در اختیار دارند . همچنین در زمینه تولید کودهای نیتروژن و فسفات دو تعاونی IEFCO و KRIBHCO به اتفاق 20 درصد کل تولید کشور را عهده دار هستند . 30 درصد توزیع کود کشور را تعاونی ها انجام می دهند . در سطح روستا ، مثال های متعددی از تعاونی های را می توان آورد که در ارتقای سطح زندگی عموم مردم زحمات بسیاری کشیده اند .
حرفه ای شدن مدیریت :
تقویت حرفه ای گری مدیریت در بخش تعاون هندوستان حوزه ای است که مغفول واقع شده است علیرغم آن که تعاونی ها در این کشور گام هایی بلند برداشته اند . اما در برخی زمینه ها نتایج مثبت و امیدوار کننده هستند ، شاید دلیل آن به استقلال و شخصیت خود مختار خود تعاونی ها برگردد که با برنامه ریزی دقیق بر روی منابع انسانی به توسعه و تقویت اساس سازمان خود پرداخته اند . در کل رشد حرفه ای گری در بخش با موانع جدی رو به رو است چرا که اساساً این رهبران سیاسی هستند که سازمان های تعاونی را اداره می کنند ؛ رهبرانی که از ارتقای راهبردهای اجرایی در حوزه ارتباطات که موجب رشد بخش تعاون است ، مشعوف نمی گردند . در غیاب یک نظام کارآمد و علمی فراگیر آموزشی باید شاهد رشد سیاست گذاری های خطرناک فردی در راستای حفظ منافع خاص باشیم . آثار رویکرد ویژه مدیریت نسبت به برنامه های آموزش حرفه ای قابل رویت است هم چنان که آثار خلاء ناشی از این برنامه ها نیز به وضوح مشهود است .
نقش رسانه :
امروز رسانه به عنوان راهکاری موثر در زمینه ارتباطات و بخش اعظم راهبرد ارتباطات برون سازمانی مطرح است . مدیریت در تمامی سازمان ها به اتخاذ رفتار حرفه ای در باب راهبردهای موثر رسانه ای واقف است و نقش رسانه را در انتشار موثر دست آوردهای سازمان و نحوه فعالیت آن پذیرفته است . در این راستا راهبرد رسانه یکپارچه بیشتر مقرون به صرفه می نماید . لذا لازم است در بخش تعاون به راهبردهای رسانه ای برای مطمئن شدن از تداوم توسعه به خوبی پرداخته شود . کوشش ها باید در جهت حصول اطمینان از این نکته باشد که از طریق رسانه نسبت به موضوع تعاونی آگاهی خوبی در جامعه ایجاد شده است .
روندهای رسانه ای در بخش تعاون هندوستان :
با مطالعه در باب روندهای رسانه ای در بخش تعاون هندوستان به این نکته پی بردیم که رسانه به نحوی مطلوب به دست آوردهای این بخش از اقتصاد کشور نپرداخته است که عامل اصلی آن را باید در رفتار غیر حرفه ای مدیریت تعاونی ها در مقابل رسانه جستجو کرد به استثنای مواردی معدود که با صرف حداقل منابع مالی نیم رخ رسانه ای مطلوبی از خود ایجاد کرده اند که از آن جمله می توان به مثال های موفقی چون شرکت های تعاونی IFFCO ، KRIBHCO و AMUL و غیره اشاره کرد . علی ایحال ، در دیگر موارد با توجه به محدودیت در منابع و زیر ساخت ها نشانی از تمایل مدیریت در به خدمت گرفتن جدی رسانه دیده نشد . توسعه نگرش منفی نسبت به بخش تعاون در هندوستان ناشی از رفتار غیر حرفه ای در مقابل رسانه است . حال اجازه دهید به روندهای اصلی در این باب بپردازیم .
غافل ماندن از موفقیت ها :
هم چنان که در بالا بحث شد ، بخش تعاون هندوستان به توفیقات متعددی نائل آمده است . اتحادیه ملی تعاون هندوستان و برنامه برای آموزش تعاون کارهای برجسته ای در مناطق روستایی صورت داده اند . گروه زنان خودیار که توسط NCUI ترویج یافته است نه تنها در باب توانمند سازی زنان که در معرفی روش های ابتکاری به آنان برای پیشبرد و رهبری امور نیز حضور دارد . در حال حاضر ، جریان غالب رسانه ای در هندوستان چندان اهمیتی برای موفقیت های بخش تعاون قائل نیست . رسانه های تخصصی بخش تعاون و از جمله روزنامه های فعال در این بخش ( که معمولاً خود تعاونی هستند ) نسبت به توفیقات صورت گرفته در بخش و انعکاس آن ها حساس هستند اما بدون لحاظ نظرات کارشناسی و تحلیل حرفه ای وقایع صرفاً به اعلام نتایج حاصله می پردازند . جهد ، رنج و روحیه والایی که توده های تعاون گر در حاصل آمدن این توفیقات مصرف کرده اند به فراموشی سپرده شده است و صرفاً بر آمار و ارقام خشک که ممکن نیست جدیت شگفت انگیزی را که در پشت این توفیقات نهان است به نمایش بگذارد ، تکیه شده است .
مدیریت بخش تعاون باید نسبت به پیش گرفتن رفتاری حرفه ای برای برجسته سازی این توفیقات از حساسیت برخوردار باشد . در حال حاضر حتی سازمان های موفق تعاونی تجاری فاقد راهبردهای موثر ارتباطاتی در معرفی توفیقات خود هستند . باید تلاش ها در راستای برجسته سازی توفیقات تعاونی های تجاری از زوایای مختلف و در مقایسه با موفقیت های سایر انواع شرکت ها و نشان دادن تاثیرات متفاوت کارهای تعاونی صورت گیرد . برای مثال ” AMUL ” تعاونی است که در بخش تولید شیر نقشی برجسته بازی می کند و می تواند با مقایسه تلاش های خود با کارهایی که در بخش خصوصی صورت گرفته است به معرفی ویژگی های خود بپردازد . سازمان های اطلاعات رسانی باید مداوماً کامیابی های بخش تعاون را نشان دهند ؛ امری که هم اکنون شاهد فقدان آن هستیم : اتخاذ راهبردی حرفه ای – تهاجمی برای دفاع از کارهایی که در بخش تعاون صورت می گیرد و می تواند در برجسته کردن برخی از عوامل ذیل موثر باشد :
– تعاونی ها در مقایسه با سایر انواع شرکت از مزیت های ساختاری منحصر به فردی برخوردارند چرا که این اعضای تعاونی هستند که آن را تشکیل می دهند ، اعضایی که بر اجبارات اجتماعی خود و لزوم سعی مضاعف در رفع آن ها به خوبی آگاه هستند .
– تعاونی ها در فقرزدایی ، حفظ محیط زیست ، اشتغالزایی و انجام کارهای برجسته در توسعه اجتماعی کمک می کنند .
-تعاونی ها در کاهش هزینه راه حل های مشکلات مصرف کنندگان موثر هستند . تعاونی های مسکن به نسبت موسسات مشابه خصوصی 20 تا 25 درصد کمتر برای ساخت و تحویل هر واحد مسکونی هزینه می کنند .
مدیریت بخش باید با اتخاذ راهبردهای ابتکاری جریان غالب رسانه ای را در نیاز به تصویر کشیدن حرکت بخش تعاون و پویایی آن مجاب سازد .
فراهم آوردن تسهیلات و کمک های لازم برای نمایندگان جریان غالب رسانه ای الزامی است روندی که فقدان آن در حال حاضر محسوس است .
سردبیران روزنامه های تخصصی بخش تعاون برای نگاشتن توفیقات در این بخش باید تحت آموزش قرار گیرند و باید به عنوان مخبرینی که واقعیت های موجود را برای مدیریت بخش ترسیم می کنند و آنان را در مورد ارتقای صلاحیت های حرفه ای خود آگاه می سازند ، مد نظر قرار گیرند .
همچنین مدیریت تعاون در راستای برجسته سازی موفقیت های بخش لازم است رفتاری حرفه ای در مقابل رسانه های الکترونیک پیشه کند ، اخیراً اتحادیه ملی تعاون هندوستان به حمایت مالی از برنامه “SUGANDH Mati:Re”در”Doordarshan” پرداخت ؛ برنامه ای که به خوبی دست آوردهای بخش تعاون را برجسته ساخت .
همه تعاونی ها لازم است در فکر راه اندازی وب سایت برای ترسیم توفیقات خود باشند ؛ جایی که هر فردی می تواند به راحتی از موفقیت های شرکت اطلاع حاصل کند .
روابط رسانه ای :
روابط رسانه ای می تواند نقشی مهم در تقویت حرفه ای گری مدیریت تعاون ایفا کند چنان که مدیریت در اغلب سازمان ها نیز در پیشبرد سیاست رسانه ای فعال است . بخش تعاون هندوستان در موقعیتی است که باید برای جلب توجه رسانه ها به سختی کارکند ؛ رسانه ای که تشنه مضامینی چون سیاست و استخدام و مراسم بزرگداشت و محسور کننده و از این قبیل است. از این نظر تعاونی موضوعی خشک برای رسانه جلوه می کند که برای تلطیف آن پیش گرفتن اقدامات ذیل لازم است .
-ارتباط با نمایندگان رسانه ها نباید تنها به زمان برگزاری کنفرانس ها و سمینارها محدود گردد . لازم است رسانه به صورت مداوم و از طریق ساز وکاری مشخص در جریان امور مختلف بخش تعاون باشد . وجود ارتباطات غیر رسمی با رسانه ها الزامی است . روابط قوی رسانه ای از سوء تفاهمات و ترسیم چهره ای زشت از بخش ممانعت می کند . در گذشته ، بخش بانکداری تعاونی بدلیل خلاء در این زمینه لطمات شدیدی دیده است که به عنوان نمونه می توان به رسوایی ” Mudhavpura” اشاره کرد که با بزرگ نمایی آن در رسانه ها مجموعه بخش تعاون کشور زیر سوال رفت . اگر روابط عمومی بخش با نمایندگان رسانه ها رابطه نزدیک تری برقرار کرده بود این اتفاق نمی افتاد یا حداقل چنین پر رنگ نمی شد . اگر پس از وقوع چنین قضایایی کنفرانسی مطبوعاتی برگزار شود به تنویر افکار عمومی و روشن سازی بسیاری از مسائلی منتهی می گردد که ممکن است چهره بخش را مخدوش سازند .
-پرسنل روابط عمومی لازم است برای برقراری روابط محکم رسانه ای ، روانشناسی رسانه را بداند . تعامل فزاینده آنان و رسانه فرصت اشراف بیشتر بر این هنر را فراهم می آورد ؛ مسئله ای که فقدان آن در حال حاضر احساس می شود . بر اساس اشراف به دانش روانشناسی رسانه است که روابط عمومی قادر می شود اعتماد مدیریت را برای رو در رو شدن با مطبوعات جلب کند . در حال حاضر مدیریت برای برقراری چنین رابطه ای در تردید است که خود اصولاً با حرفه ای گری در تضاد است . پرسنل روابط عمومی هم باید در جریان آخرین روندهای بخش باشند و هم امکانات سازمان را برای پاسخگویی لازم به آن ها بسنجند . اگر اطلاعات ، حقایق و آمار به صورت تحلیلی و دقیق تقدیم مدیریت گردد به نشر قوی و تقویت موضع سازمان می انجامد .
-مدیریت باید در برگزاری کنفرانس های رسانه ای سالیانه رفتاری حرفه ای پیش گیرد ؛ کنفرانس هایی که در طی آن ها نمایندگان رسانه و مدیران شرکت از دل نگرانی های همدیگر مطلع شوند و به تسهیم تجربیات خود بپردازند . اتحادیه ملی تعاون هندوستان در سال های اخیر روندی را در راستای برقراری روابط قوی رسانه ای ترتیب داده است . کارگاهی کشوری در راستای تقویت رابطه رسانه ها و بخش تعاون برگزار شد که هم زمینه ای مناسب را برای بیان نقطه نظرات نمایندگان رسانه ها نسبت به بخش تعاون فراهم آورد و هم پرسنل روابط عمومی توانستند در باب ارتباط با رسانه ها به طرح عقاید خود بپردازند و بر دانش خود بیافزایند . بی شک مدیریت و رهبری بخش نسبت به اهمیت در پیش گرفتن رفتاری حرفه ای در روابط با رسانه آگاه شده است .
تعاونی ها در شرایط اقتصاد و رسانه آزاد :
امروز مدیریت هر بخش و سازمان حرفه ای مایل است از رسانه در جهت تشکیل افکار عمومی له سیاست ها و برنامه های خود استفاده کند . سازمان ها و بخش های مختلف به این درک فراگیر نائل شده اند که بقا در اقتصاد رقابتی مستلزم داشتن راهبردی قوی در حوزه ارتباطات است . رسانه ها به این درک نائل آمده اند که بخش تعاون به طور طبیعی از پشتیبانی افکار عمومی برخوردار است به ویژه که در مناطق روستایی حضوری پر رنگ دارد . افکار عمومی به خوبی براین نکته آگاه است که بخش تعاون به دلیل کمبود ساختارهای رقابتی در شرایط اقتصاد آزاد صدمات جدی متحمل خواهد شد و بخش تعاون نیز به اجبار باید در این زمینه به تقویت خویش بپردازد به طوری که رسانه نیز در ارائه تصویری قوی از آن در شرایط بازار آزاد رقابتی دست پری داشته باشد .
مدیریت تعاون باید بر روی اهمیت عوامل ذیل که می توانند به تقویت حرفه ای گری بخش از طریق رسانه بیانجامد حساب باز کند . در این باب ، باید به تدوین راهبردهای قوی دست یازید به نحوی که دست رسانه در ترسیم تصویری قوی از تعاون خالی نباشد .
-جریان غالب رسانه ای باید فرصت های زندگی از طریق تعاونی را برجسته سازد این یک حقیقت است که با توجه به شکست های متعدد بخش دولتی و قید و بندهایی که بخش خصوصی با آن دست به گریبان است ، تعاونی به عنوان راه حل مشکلات اقتصادی – اجتماعی در محافل گوناگون مورد بحث و نقد قرار می گیرد .
-هر جا که تعاونی ها درصدد حرفه ای عمل کردن بر می آیند ، هر جا که درصدد یافتن راهکارهای موثر برای کاهش هزینه ها بر می آیند ، و هر جا که در زمینه ارتقا سطح تکنولوژی تلاش و ارزش افزوده ایجاد می کنند و غیره ، جریان غالب رسانه ای باید آن را برجسته سازد .
– حضور نمایندگان جریان غالب رسانه ای در ساختارهای مشورتی برای تصمیم سازی در بخش تعاون می تواند آنان را نسبت به هویت این بخش و نیاز به حفظ آن در جریان تحولات اقتصادی حساس سازد و در عین حال آنان را نسبت به پیچیدگی های موجود در تعاونی ها آگاه نماید .
– مدیریت تعاون باید راهبرد رسانه ای خود را بر حسب بخشی که رسانه در آن فعال است تدوین کند . روزنامه های تخصصی بخش تعاون باید دست آوردهای جاری در بخش را در مقابل آثار منفی ناشی از تغییرات در اقتصاد پوشش دهند و بر جسته سازند . همیشه بخش تعاون و راه هایی که ممکن است خود را با تحولات اقتصادی وفق دهد باید به خوبی تبیین گردند .
-نمایش از این قرار است که رسانه های قوی باید نه تنها بر پویایی بخش تعاون تاکید کنند که چالش های پیش روی آن را نیز به نمایش بگذارند . معرفی نیمرخ بخش با تمسک به روش های حرفه ای در مقابل آثار منفی تغییرات نتیجه بخش است .
-جامعه رسانه ها جامعه ای ناشناخته است که مدیریت تعاون آن را باید کشف کند . برنامه باید به نحوی طراحی گردد که صدای توده های درگیر در توسعه تعاون به وضوح شنیده شود . رابطه جامعه رسانه ای و مردم رابطه ای دو سویه است . توده های مردمی پشتوانه جامعه رسانه ای هستند و جامعه رسانه ای با گزارشات مثبت خود از فعالیت های مردمی در قالب تعاونی ها در اقصا نقاط دور افتاده به توسعه تعاونی کمک می کند .
فقدان یک سیاست قوی در باب توسعه منابع انسانی :
-پیکره روابط عمومی در بخش تعاون هندوستان پیکره ای حرفه ای نیست . اگر مدیران روابط عمومی آموزش حرفه ای مناسب ببینند ، در شرایط متعارف شاهد تقویت حوزه ارتباطات در بخش خواهیم بود . آنان باید به عنوان بخشی مهم از راهبرد ارتباطی خود با رموز و پیچیدگی های رسانه ها آشنا شوند و آن ها را خوب بفهمند . فقدان رشته های تحصیلی ویژه آموزش روابط عمومی تعاونی و یا روزنامه نگاری تعاونی محسوس است هم چنان که خلاء ناشی از محدودیت فرصت های آموزشی و نیز نامنظم بودن این فرصت ها را در مورد پرسنل و نیز دبیران روابط عمومی شاهد هستیم . روزنامه نگاران تخصصی بخش تعاون هنوز هم نیازمند توسعه تربیتی و انضباطی هستند که می تواند نقشی پر رنگ در رشد حرفه ای گری رسانه تعاون ایفا کند . دبیری در بخش تعاون تنها زمانی می تواند وجه حرفه ای به خود گیرد که روزنامه نگاری در این بخش از انضباط و تربیت ویژه برخوردار باشد . آموزش حرفه ای می تواند در تقویت حرفه ای گری روابط عمومی نقشی قوی ایفا کند .
موسسه ملی مدیریت تعاون ” vaikunth Mehta” که یک موسسه پیشرو آموزش تعاونی زیر نظر مستقیم اتحادیه ملی تعاون هندوستان است باید دوره های منظم آموزش کاربردی شش ماهه در زمینه روزنامه نگاری تخصصی بخش تعاون و وجوه مختلف روابط عمومی آن برای همه آنانی که در سطوح مختلف بخش مشغول فعالیت هستند ، ترتیب دهد . اتحادیه ملی تعاون هندوستان با همکاری سایر سازمان های تعاونی هراز گاهی کارگاه های آموزش دبیری روابط عمومی برای پرسنل روابط عمومی و دبیران تعاونی ها برگزار می کند .
رهبران بخش تعاون کشور و مدیران سازمان های تعاونی نیازمند رسانه و روابط عمومی قوی با جهت گیری حرفه ای هستند به طوری که بتوانند راهبردهای ابتکاری ارتباطاتی را در راستای تقویت چهره تعاون و سازمان های ذیربط خود اجرا کنند . توجه به راهبردهای ابتکاری در حوزه ارتباطات کوتاه ترین راه ممکن برای رشد حرفه ای گری در سطح مدیریت تعاون است و در کشور هندوستان این بر عهده اتحادیه ملی تعاون به عنوان مهمترین جنبش تعاونی کشور است که به ارتباطات و رسانه به عنوان بخش زنده برنامه توسعه خود توجه کند . رسانه می تواند به رشد بخش تعاون ابعاد جدیدی ببخشد و در این زمینه نقشی مهم ایفا کند . اغلب تعاونی های فعال در مناطق دور افتاده و روستایی علیرغم این که در این حوزه ها کارهای سترگ فراخور توجه صورت می دهند دسترسی موثری به رسانه ها برای معرفی خود ندارند .
نتیجه گیری :
تجربه هندوستان به روشنی مبین این حقیقت است که رسانه به جد می تواند در تقویت حرفه ای عمل کردن مدیریت تعاون در حوزه کشورهای آسیایی ایفای نقش کند . بخش تعاون در این منطقه باید از رسانه به نحوی موثر بهره ببرد تا مورد غفلت و فراموشی قرار نگیرد . جنبش تعاونی هندوستان با توجه به دست آوردهای گسترده خود در حوزه های مختلف می تواند از رسانه برای نشان دادن چهره خود به وجهی شایسته استفاده کند و از این لحاظ برای سایر کشورهای حوزه آسیا و اقیانوسیه سرمشق گردد
