ژاپن

نام کتاب: ژاپن
نویسنده: پاتریشیادی نتزلی
ترجمه: فاطمه شاداب
چاپ اول  3000 نسخه اسفند ماه 1383
چاپ شمشاد – انتشارات ققنوس

خلاصه کتاب:
مقدمه: ملتی متحد: ژاپن که کشوری است متشکل ازجزایر متعدد بسیاری ازرسوم خودراحفظ کرده ودرعین حال ازمزایای فناوری امروزی نیزبهره مند شده است. برای مثال، بسیاری ازمردم ژاپن صاحب تلویزیون دستگاه های صوتی استریوورایانه هستند ولی هنوز گاه به حمام های عمومی می روند درمراسم سنتی چای شرکت می کنند وبه جای ماشین حساب الکترونیکی از چرتکه استفاده می کنند. همین آمیختن روش های سنتی وامروزی سبب شده است تا کاتوهیدتوشی1، جامعه شناس ژاپنی چنین اظهارنظرکند: «ژاپن کشوری است که همزمان حضور هماهنگ پدیده های کهنه ونو درآن ممکن است موجودیت وعملکرد ژاپن بر اساس این هماهنگی به وجود آمده است.»
مقاومت دربرابر تغییر وتحول
چون مردم ژاپن برای شیوه های سنتیشان ارزش بسیاری قائلند، هویت ملی قدرتمندی دارند و به شدت در مقابل آثار فرهنگی خارجی مقاومت می کنند.
درواقع، در طی تاریخ این کشور در بسیاری از اوقات ژاپنی ها بیگانگان را آگاهانه وستیزه جویانه رانده وکسانی را که از باورهای غربی پشتیبانی می کرده اند، اعدام کرده اند. حتی هنگامی که ژاپنی ها بعضی از روش های بیگانگان را پذیرفتند-چه به انتخاب چه بالاجبار چنان که بعد از جنگ جهانی دوم رخ داد – این پذیرش سبب نشد تا در نفس هویت ژاپن تغییری پدید آید.
تغییرات فرهنگی هم اگر در ژاپن روی داد بسیار کند سطحی بود از این تغییرات سطحی را می توان در شیوه ی حذف زمینداری[فئودالیسم] در ژاپن جستجو کرد طی سده ی نوزدهم میلادی ژاپن به طور رسمی به وجود روابط ارباب – رعیتی پایان داد. اما احساساتی که با این روابط پیوسته بود- از جمله وفاداری، احترام به قدرت، اندیشه ی نظارت یک فرد بر زیردستان-به روابط کارفرمایان- کارگران انتقال داده شد. در نتیجه بقایای فئودالیسم دربنگاه ها وشرکت های امروزی ژاپن یافت می شود.
موفقعیت در زمینه ی فناوری های پیشرفته
مقاومت دربرابر تغییرات فرهنگی مانع از گسترش فناوری های نوین وتولید کالاهایی که سایر کشورهانیاز دارند، نشده است.
ژاپن درزمینه ی اقتصاد تمایل زیادی به فراگیری راهکارهای تجارتی وپذیرش آن ها دارد بدون اینکه به ارزش های ژاپنی آسیبی برسد.
بویه لا فایت دو منته1، پژوهشگر، که مدت ها در ژاپن زندگی کرده ودر زمینه ی روابط ژاپن آگاه است می گوید: از اواخر دهه ی 1940 از نزدیک درگیر مسائل ژاپن شدم ومی توانم تفاوتی [بین ایالات متحده و ژاپن]را که فراتر از تمام ظواهر است وعاملی مؤثردر تبدیل ژاپن از یک جامعه ی فئودالی منفرد به یک قدرت اقتصادی طی چند دهه است شرح دهم. بلافاصله بعد از بازشدن دروازه های ژاپن به روی غرب در سال های میانی دهه ی 1850، ژاپنی ها چه با بورسیه های دولتی چه بصورت شخصی ومستقل برای آموزش راهی کشور های غربی شدند تا هر آنچه غرب برای عرضه دارد بیابند و تولید بکنند. این فعالیت تا چند سال ادامه داشت… وژاپنی ها هنوزهم، مثل همیشه، علاقه زیادی به یادگرفتن همه چیز وهر کاری دارند… حال آنکه اغلب غربی ها نه تنها ژاپنی ها وژاپن را نادیده می گیرند، علاقه زیادی هم به آموختن ندارند.
رهیافتی قدیمی برای مشکلات امروزی
ژاپنی ها جامعه ی آمریکایی را مطالعه کرده اند وهرگاه برای پیشرفت کشور خودشان لازم بوده، با ایالات متحده همکاری کرده اند.
ژاپنی ها در عین حال که به عنوان بخشی از جامعه ی بین المللی عملکرد مشخصی دارند، اما هیچ گاه اجازه نداده اند که اندیشه های غربی دیدگاه های فرهنگیشان را تغییر دهد. دومنته یادآور می شود که این پدیده نتیجه ی فلسفه ی کهن ژاپنی به نام کیوسئی1 است که آن را به مثابه ی[زندگی کردن در عین همکاری و هماهنگی با بقیه دنیا] شرح داده است.
در جامعه ی ژاپن به هماهنگی ونیز خویشتنداری وانضباط فردی اهمیت زیادی داده می شود. توانایی کنترل ذهن وجسم برای هر شخص مهارت ضروری است وتمایل آمریکایی ها به ابراز احساسات یک نقطه ضعف به شمار می آید.
در نتیجه، رویکرد ژاپنی ها به موضوع های  اجتماعی با آنچه در جهان غرب متداول است تفاوت بسیاری دارد. ژاپنی ها برای مواجهه با مشکلات امروزی هم به عادات فکری سنتیشان متوسل می شوند. به همین دلیل، علی رغم این که بسیاری از ژاپنی ها بعضی از گرفتاری های زندگی آمریکایی را پذیرفته اند، اما ویژگی های ملی آن ها طی هزاران سال تغییر نکرده است.
تأثیر جغرافیا
جغرافیای ژاپن تا حد زیادی بر هویت ملی این کشور تأثیر گذاشته است. این کشور از زنجیره ای بیش از سه هزار جزیره تشکیل شده است که از شمال شرقی به جنوب غربی امتداد یافته اند واز نزدیک ترین همسایگانش- کره،چین،
روسیه وفیلیپین- به واسطه ی وجود دریای اختسک در شمال،دریای ژاپن در غرب و دریای چین شرقی درجنوب جدا می شود ودرشرق آن اقیانوس آرام گسترده شده است. ژاپن تا قاره آمریکای شمالی بیش از شش هزار کیلومتر فاصله دارد.
نبود مرزهای مشترک زمینی امکان کنترل ورود کالاهای خارجی وافراد بیگانه واندیشه های خارجی را برای ژاپنی ها ساخته است.
از حدودقرن چهارم میلادی که ژاپن به صورت یک کشور در آمده است،هم بازدیدکنندگان وهم کالاهای خارجی هیچ گاه نتوانسته اند بی سروصدا از مرزهای کشور عبور کنند بلکه فقط هر چند یکبار و کاملاً مشخص با کشتی واردشده اند.
سرزمین کوهستانی
جغرافیای خاص کشور ژاپن سبب شده که مردم ژاپن از یکدیگرجدا باشند. دراغلب جزایر کوههای بلندی وجود دارد که زمین ها را به قسمت های کوچک تقسیم وساحل شرقی را کرانه ی غربی جدا کرده است.
این جدایی مردم جزایر مختلف از یکدیگر مثل نبود همسایگان کشور در تشکیل دیدگاه وهویت ملی مؤثر بوده است . چنان که پروفسور ساکاموتوتارو،که در زمینه ی تاریخ کهن ژاپن صاحب نظر است،می گوید:[اقلیم خاص و کوهستانی کشور یکی از دلایلی است که مردم ژاپن دیدگاه مقطعی وخاص برای ایجاد دولت های کوچک و منطقه ای دارند.]
بیش از هفتاد درصد سرزمین ژاپن کوهستانی است. وجود چنین سرزمین های ناهمواری به زمینه ی زمین شناختی ژاپن مربوط است، این جزایر در واقع قله های رشته کوههایی است که از کف اقیانوس فراز آمده اند.
حرکت این رشته کوه ها هنوز هم ادامه دارد و به همین دلیل ژاپن در معرض نیروهای کوه زا و پیامدهایی مثل زلزله وآتشفشان است. درواقع این کشور بر یکی از بزرگ ترین و فعال ترین گسل های زلزله خیز در دنیا واقع است.
تقریباً هر روز زلزله های کوچک روی می دهد و زلزله های شدید همواره تهدیدی جدی به شمار می رود.
آب و هوا
یکی دیگر از عوامل طبیعی که ژاپن را تهدید می کند بروز تیفون یا طوفان های شدید حاره ای است که غالباً در ماه های اوت و سپتامبر رخ می دهد. تیفون ها معمولاً سبب جریان سیلاب های شدید، لغزش زمین و آسیب های فراوان به علت وزش باد شدید می شوند. ماه های ژوتن و ژوئیه فصل باران است که تقریباً هر روز باران می بارد،گرچه در بقیه طول سال هم به طور پراکنده باران می بارد.در اغلب مناطق درطی سال بیش از صد سانتیمتر باران می بارد. البته میزان بارش باران وبرف در ژاپن به محل مورد نظر بستگی دارد.  برای مثال،در جزیره ی هونشو که منطقه ای
کوهستانی است در سال بیش از چهار صد سانتیمتر باران می بارد،درحالی که در توکیو میزان بارش باران فقط حدود 130 روز است. همچنین درطول زمستان در توکیو میزان بارش باران فقط چند روزی برف می بارد، درحالی که در جزیره ی هوکایدو تعداد روزهایی که برف می بارد،حدود130 روز است. معمولاً بارش برف در کناره ی دریای ژاپن سنگین است. درواقع زمستان این منطقه از زمستان های سخت دنیا به شمار می آید.
در زمستان، تفاوت درجه حرارت در کشور بسیار زیاد است،به طوری که میانگین حداکثر دما ده درجه ی سانتیگراد زیر صفر در شمال و هشت درجه ی سانتیگراد بالای صفر در جنوب است. این تفاوت درجه حرارت در تابستان هم ادامه می یابد.
به طوری که میانگین دمای مناطق شمالی بیست درجه ی سانتیگراد ودر جنوب سی درجه ی سانتیگراد است. دلیل چنین تفاوتی در درجه ی حرارت به علت طول کشور ژاپن است. این کشور با طولی بیش از دو هزار کیلومتر در امتداد شمالی-جنوبی از منطقه ی معتدل تا تحت حاره ای ادامه یافت است.
پوشش گیاهی و حیات وحش
ژاپن به دلیل بارش فراوان، پوشش گیاهی انبوهی دارد. تقریباً دو،سوم ژاپن پوشیده از جنگل است و در مناطق تعداد متنوعی از پرندگان و جانوران یافت می شود. جزایر شمالی به دلیل داشتن روباه و خرس قهوه ای مشهور هستند. در جزایر میانی گراز،آهو،آنتیلوپ،خرس،خَز،قرقاول،اردک های چینی و خرهای وحشی که آن ها را ماکاکو1 ژاپنی می نامند،وجود دارد،در جزایر جنوبی هم تعداد زیادی مار و خرگوش صحرایی وجود دارد.
روزگاری دریاهای اطراف ژاپن از حیات وحش غنی بود و حیواناتی از جمله لاک پشت،وال،دولفین و انواع بسیاری از ماهی ها و سخت پوستان در آب های این منطقه یافت می شدند. اما صید بیش از حد و آلودگی سبب شده است که تنوع حیات آبزیان رو به کاهش گذارد. در نتیجه،ژاپنی ها که زمانی فقط در آب های ساحلی به ماهگیری می پرداختند،در سال های دهه ی 1960 حوزه ی صیدشان را گسترش دادند و به اقیانوس آرام و حتی به اقیانوس اطلس رسیدند. هنگامی که کشورهای دیگر مانع نزدیک شدن صیادان ژاپنی به سواحل کشورشان شدند،ژاپن در زمینه ی ماهیگیری تواقفنامه هایی را امضا کرد که به آن ها اجازه می داد کارشان را ادامه دهند.
همزمان،در کشور پرورش آبزیان از جمله میگو،خرچنگ و صدف گسترش یافت. اگر چه به این ترتیب غذاهای بیش تری تولید می شد،هنوز هم برای رفع نیازهای غذایی ژاپن کافی نبود. امروزه ژاپن یکی از بزرگ ترین واردکنندگان محصولات دریایی در جهان است که غذاهای دریایی را عمدتاً از ایالات متحده،چین،تایوانو کره وارد می کند.
مردمی خودکفا
ژاپن در ابتدای تاریخش دادوستد با بیگانگان را برای تهیه غذا نمی پذیرفت. به همین دلیل،باوجود اندک بودن زمین
های هموار و نبود خاک غنی،مردمان ژاپندر زمینه ی کشاورزی روش هایی را ابداع کردند که مزارعشان را پر محصول کرد و آن ها یاد گرفتند که غذا را ابداع کردند که روش های ساختمان سازی حداکثر استفاده از فضای محدود را مدنظر قرار دادند.
به علاوه،اتاقی که شب برای خواب استفاده می شد،در طی روز برای منظورهای دیگر استفاده می شد. جغرافیای کشور ژاپن،مردم این سرزمین را مجبور کرد تا پر کار و قناعت پیشه باشند.
مقاومت ژاپن در برابر تداخل بیگانگان به واسطه ی وجود مرزهای طبیعی کشور- که نه تنها از کوه و دریا بلکه از سواحل ناهموار تشکیل شده است- تسهیل شده بود. هیچ بارزگانی نمی توانست بدون آگاهی مقامات محلی وارد کشور شود و ژاپن می توانست تقریباً به آسانی از مرزهایش دفاع کند. در مقابل،سایر کشورهای قاره ی آسیا مثل چین همواره در طول مرزهای مشترک و گسترده ی خاکشان جنگ و درگیری داشتند.
به همین دلیل،ذهنیات ژاپنی ها با مردمان متفاوت است. در حدود قرن سوم میلادی،چینی هایی که از ژاپن دیدن کردهاند،وجود این تفاوت ها از جمله پرهیز ژاپنی ها از بیگانگان و عدم تمایل آن ها به ترک خانه شان را شرح داده اند. چند قرن بعد، حکومت ژاپن تصمیم گرفت تا مرز های کشور را به طور کامل به روی خارجی ها ببندد و رسماً مانع ورود آن ها به کشور و خروج شهروندان از این سرزمین شود.
رشد سریع جمعیت
چون تعداد کسانی که از ژاپن خارج می شدند بسیار اندک بود و صلح و آرامش تقریباً در کشور پایدار بود،جمعیت کشور به سرعت افزایش یافت. طبق نوشته ی بعضی از پژوهشگران،جمعیت ژاپن در قرن هفتم تقریباً پنج میلیون نفر و در قرن چهاردهم حدود ده میلیون نفر بوده است. در حال حاضر،تقریباً125 میلیون نفر در ژاپن زندگی می کنند که باعث شده ژاپن به عنوان هفتمین کشور پرجمعیت جهان شناخته شود.
تراکم جمعیت هم در ژاپن بسیار بالاست. حدود 98 درصد از گستره ی 373458 کیلومتر مربعی ژاپن بین چهار جزیره ی اصلی-هونشو،هوکایدو،کیوشو و شیکوکو- تقسیم شده است. اما به دلیل ساختار نا هموار و کوهستانی سرزمین،ژاپنی ها در ده درصد وسعت کشور سکونت دارند.
چهار،پنجم جمعیت یا تقریباً صد میلیون نفر در جزیره ی هونشو زندگی می کنند که از نظر جغرافیای بزرگ ترین جزیره ی ژاپن است. جزیره ی هوکایدو فقط پنج درصد جمعیت ژاپن را در خود جای داده است،در حالی که جمعیت جزیره ی کیوشو حدود دوازده درصد و جزیره ی شیکوکو کم تر از چهار درصد جمعیت را شامل می شود.
جزیره ی هونشو به دلیل اندازه ی بزرگ و جمعیت زیادش به پنج منطقه اجتماعی- اقتصادی تقسیم شده است: کانتو، چوبو، چوگوکو و توهوکو. از میان این مناطق پر جمعیت ترین منطقه کانتوست که سی درصد جمعیت ژاپن رادر خود جای می دهد.
کسب وکارهای کوچک
هوکایدو به دلیل کشاورزی اش مشهور است. در تمام جزایر اصلی ژاپن شکلی از کشاورزی وجود دارد. اما در اکثر آن ها ،اغلب مزارع کوچک هستند کشاورزان بخش اصلی درآمدشان را از شغل دومشان به دست می آورند. این نکته در مورد صنعت ماهیگیری هم صدق می کند. بخش اعظم محصولات صیادی در دست افراد و خانواده هاست با وجودی که دولت تشکیل سازمان های بزرگ را تشویق می کند و درآمد حاصل از صیادی معمولاً با درآمد سایر کارها همراه می شود. درمورد صنعت معدن هم وضع به همین منوال است. دراین بخش هم به جای معادن بزرگ،معادن متعدد کوچک و پراکنده ای وجود دارد.
امروزه ژاپن حدود هفتاد درصد مواد خام مورد نیازش از جمله سوخت های فسیلی،منسوجات،الوار،موادشیمیایی،غذا و مواد فلزی را وارد می کند،در حالی که صادرات آن عمدتاً شامل کالاهای تولید شده از قبیل خودرو،ماشین های صنعتی و دستگاه های الکترونیکی است. ده درصد کل صادرات جهان به ژاپن تعلق دارد و ایالات متحده بزرگ ترین مشتری ژاپن است. اما در این دادوستد هم عدم تعادل شدیدی حاکم است: در اواخر سال 1998 تفاوت تجاری ایالات متحده و ژاپن به 64 میلیارد دلار رسید و در اوایل سال 1999 ایالات متحده به ژاپن اخطار کرد که به سریزکردن بازارهای فولاد آمریکا پایان دهد.
آغاز دوران فئودالیسم] زمینداری[
در واقع بیشتر شهرهای ژاپن زاییده ی نظام زمینداری هستند که قبلاً در ژاپن حاکم بود. در دوران فئودالیسم  ]زمینداری[ ،رئیس یک خانواده ی قدرتمند دژ و قلعه می ساخت و حامیانش در نواحی اطراف آن که ملک اربابی1 نامیده می شد، زندگی می کردند. این برج و باورها بازرگانان و صنعتگران را بسوی خود جلب می کرد و به تدریج یک شهر تشکیل می شد. به همین سبب در ژاپن تعداد شهرها بسیار زیاد است و در تمام دنیا تنها شهرهای ایالات متحده از ژاپن بیش تر است،با وجودی که مساحت ژاپن به مراتب از ایالات متحده کم تر است. در ژاپن وجود داشته است و تعداد این شهرها طی قرن های بعد افزایش یافته است.
قبل از قرن چهارم میلادی هر یک از اربابان مالک و زمیندار به طور مستقل عمل می کرد. سپس یکی از املاک اربابی بزرگ تر که در دست قبیله ی یاماتو بود،باقی مناطق را تحت کنترل خود گرفت و در پایان قرن چهارم قبیله ی یاماتو کشور را متحد ساخت و امپراتوری تأسیس کرد و رؤسای قبیله به عنوان  خانواده ی سلطنتی بر تخت نشستند که تا به امروز هم به سلطنت ادامه می دهند. طبق افسانه های ژاپنی امپراتورها از 660 سال قبل از میلاد حکومت می کرده اند،اما این قبیله یاماتو بود که یک سلسله ی واقعی با فرماروایی موروثی و حکومت مرکزی تشکیل داد

بیگانگان در قالب دشمن و صلح
سامورایی ها
اولین عامل تهدیدکننده قبایل بومی بودند که زمین و اراضی گسترده ای در اختیار داشتند. اربابان این قبایل که توانگر و قدرتمند بودند، سپاه های بزرگی متشکل از رزمندگان حرفه ای داشتند که در ابتدا بوشی و بعدها سامورایی خوانده شدند. این رزمندگان به تدریج یک طبقه ی اجتماعی جداگانه به وجود آورند که موقعتشان به طور موروثی از پدر به پسر منتقل می شد و اگر پسر بی لیاقت بود به پسر خوانده ها یا برادرزاده ها انتقال می یافت.
وظایف سامورایی ها بسته به نیازهای اربابانشان متفاوتبود. بسیاری از آن ها مأمور جمع آوری مالیات و حفظ نظم عمومی بودند. بعضی از آن ها در صورت بروز جنگ با سامورایی هی دیگر چه در حمایت از اربابانشان، چه جنگاوران خودی درگیر جنگ می شدند. خدمت نظامی اجباری برای مزرعه داران ژاپنی در سال 792 از بین رفت و به این ترتیب، سامورایی ها برای حفظ صلح لازم بودند. به علاوه، توزیع رسمی زمین ها،به طور کلی، در سال 844 پایان یافت و این به آن معنی بود که اگر یک مالک یا سامورایی زمین بیش تری می خواست، باید برای آن زمین می جنگید.
تایراها و میناتوها
در سال 935 ، یک قبیله ی جنگجو که تایرا نو ماساکادو رهبری آن را به عهده داشت، تقریباً تمام ایالت کانتو را تصرف کرد و در اواخر قرن دوازدهم کنترل کیوتو را از یک قبیله ی قدرتمند دیگر به نام فوجی وارا گرفت.
تایرها بسیاری از رقبایشان را به قتل رساندند. یکی از کسانی که آن ها کشتند، رهبر یک قبیله ی جنگجوی دیگر به نام میناموتو بود. قبیله ی میناموتو نیز مثل قبیله ی تایرا در قرن دهم و یازدهم قدرت گرفته و طی این دوران با قبیله ی فوجی وارا متحد شده بود.
هنگامی که تایرا رهبر آن ها را به قتل رساند، قبیله ی میناموتو از تلاش های پسر آن مرد،یوری تومو، برای انتقام گیری حمایت کرد. این قبیله که توسط پسرعموی یوری تومو به نام یوشیناکا و برادر ناتنی او به نام یوشیت سون رهبری می شد توانست قبیله ی تایرا را با موفقعت از پایتخت بیرون براند و بعدها طی یک نبرد دریایی آن ها را به طور کامل از بین برد.در سال 1185 ، یوری تومو در شهر کاماکورا نوعی حکومت نظامی تأسیس کرد  . برای نظارت بر فعالیت های رایج در  تمام ایالت های ژاپن ، فرمانداران نظامی به نام شوگو منصوب کرد. او همچنین افرادی را به عنوان مباشران نظامی با  عنوان جیتو منصوب کرد  تا مالیات ها را جمع آوری و بر زمین های خصوصیو عمومی نظارت کنند و نظم عمومی را حفظ کنند.
در سال 1192 ،امپراطور رسماً لقب شوگان یا ژنرال ارشد کل کشور را به یوری تومو اعطا کرد. این آغاز دوران استبداد نظامی بود که حدود هفتصد سال طول کشید. افرادی که آنان را شوگونیت می نامیدند به تدریج کنترل تمام امور حکومتی را به دست گرفتند و برای امپراطور قدرتی باقی نماند. یوری تومو در سال 1199 درگذشت، اما شوگان نشین کامارا تحت رهبری خانواده ی هوجو که یوری تومو از طریق ازدواج با ایشان ارتباط داشت، تداوم یافت.
شوگان نشین توکوگاوا
شوگانشین توکوگاوا 264 سال، از سال، از سال 1603 میلادی تا 1867 عمر کرد. طی این مدت حکومت بار دیگر سیاست های انزواجویانه ی دقیقی در پیش گرفت. اغلب اروپایی ها از ژاپن اخراج شدند و برای رفع تأثیر بیگانگان بر فرهنگ ژاپن تلاش بسیاری شد.
فرهنگ منحصر به فرد
در ژاپن ساختار اجتماعی غیرقابل انعطاف بود و از افراد خانواده انتظار می رفت که از رئیس خانواده اطاعت محض داشته باشند، همان طور که جنگاوران در برابر اربابانشان مطیع محض بودند. بر وفاداری بسیار تأکید می شد به طوری که مردم بر این باور بودند که تضعیف کردن افراد طبقه های بالاتر کاری غیراخلاقی است. جدایی بین طبقات اجتماعی به شدت رعایت می شد.
طی دوران سلسله ی توکوگاوا، تقریباً هشتاد درصد مردم مزرعه دار و کشاورز، هفت درصد جنگاور و بقیه ی مرئم صنعتگر و بازرگان بودند، اگر چه تعداد افراد این گروه اندک بود، ولی به تدریج تعداد بازرگانان و صنعتگران افزایش یافت و نفوذ آن ها بر جامعه ی ژاپن فزونی گرفت. بازرگانان در بعضی صنایع بازرگانی، در اقداماتی نظیر وام دادن و تولید نوشیدنی ساکی، چنان تجارت بزرگی پدید آورند که جنگاوران که غالباً جنگاوران به آن ها مقروض بودند. به علاوه، بازرگانان شهر نشین از هنر و هنرمندان حمایت می کردند
گل و چای
در ژاپن گل آرایی بسیار اهمیت دارد، گل آرایی ژاپنی ها با گل آرایی در کشورهای غربی بسیار متفاوت بوده است. ژاپنی ها معتقدند فردی که گل ارایی می کند نه تنها در ایجاد یک نمایش زیبا شرکت می کند بلکه با زمین و بهشت ارتباطی برقرار می نماید که نظم و قدرت درونی را تقویت می کند. وقتی گل آرایی پایان می یابد، هر گل باید سرزنده و با هماهنگی کامل با محیط اطرافش به نظر برسد.
مراسم چای هم مثل گل آرایی قبل از دوران سلسله ی توکوگاوا بخشی از فرهنگ ژاپن را تشکیل می داد ولی طی این دوران اهمیت و گسترش بیش تری یافت…. مراسم چای انواع مختلف دارد که مثل گل آرایی با هدف ایجاد هماهنگی و نظم درونی و نیز نمایش زیبایی و کمال برگزار می شود.
علاقه به ادبیات
در شوگان نشین توکوگاوا ارج نهادن به زیبایی و طبیعت را تشویق و انتشار علم را ترغیب می کردند. چاپ از سال شروع شد و مدت کوتاهی پس از آن ،تقاضا برای ادبیات و کتاب به طور چشم گیری افزایش یافت.  1609
در همان زمان ،چاپ رنگی با گراور های چوبی ممکن شد و به این ترتیب کتاب ها با تصاویر خوشایندی مصور شدند. اولین کتاب تاریخی ژاپن کوجیکی نام داشت که در قرن هشتم میلادی منتشر شد. اولین داستان کوتاه به نام گنجی مونوگاتاری هم در قرن دهم منتشر شد. پس از آن داستان های کوتاه با مضامین عاشقانه و قهرمانان درباری که شبیه به داستان گنجی بودند پدید آمدند. همزمان با پیشرفت ادبیات، نرخ باسوادی هم افزایش یافت.
در پایان این دوران، اغلب افراد طبقه ی جنگاوران باسواد بودند و اغلب رعایا بجز افراد بسیار فقیر نیز باسواد بودند.
فروریختن شوگان نشین
هر پیمانی که با بیگانگان منعقد می شد،به رغم اعتقاد مردم ژاپن مبنی بر این که حکومت نظامی کشورشان باید برای محافظت کشور از ورود بیگانگان اقدامات جدی تری به کار گیرد، موج جدیدی از انتقادها را در برابرشوگان نشین پدید می آوردند. توقعات بالا گرفت، کارگزارن شوگان نشین به قتل رسیدند و مردم خواستار این شدند که قدرت به طور کامل در اختیار امپراطور قرار گیرد. در اوساط قرن نوزدهم امپراطور میتسوهیتو در چهارده سالگی به سلطنت رسید. وقتی شوگان نشین از بین رفت، میتسوهیتو دوباره قانون سلطنتی را معتبر اعلام کرد و نام مئیجی را که به معنای [ حکومت دارای بینش ] است برای خود انتخاب کرد. او تا اوایل قرن بیستم، تا زمان مرگش بر ژاپن حکومت کرد و این دوره به نام مئیجی نامیده شد.
امروزی شدن کشور
امپراطور مئیجی تغییرات بسیاری در ژاپن ایجاد کرد برای مثال نظام بانکداری امروزی تاًسیس کرد او فانوس های دریایی، بنادر، راه اهن و شبکه ی تلگراف احداث کرد و استخراج معادن را توسعه بخشید، همچنین نظام آموزشی نوین و اجباری به وجود آورد.
در اوخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ژاپن رشد صنعتی چشمگیری داشت و طی جنگ با چین و روسیه توانست سرزمین های بیش تری را تحت کنترل بگیرد.خیلی زود هیروهیتو، پسر مئیجی، که از نظر ذهنی بیمار بود، جانشین او شد.
ظهور نظامیان
نیروهای نظامی به تدریج این توانایی را یافتند که حکومت ژاپن را به دست بگیرند و یکی از ژنرال های ارتش نخست وزیر شد. همزمان نیروهای ژاپنی در چین به تصرف مناطق بیش تری که ویتنام امروزی را تشکیل می دهد ادامه دادند. در این زمان جنگ جهانی دوم در اروپا شعله ور شده بود و ژاپن با نیروهای مهاجم یعنی ایتالیا و آلمان پیمان بسته بود. در نتیجه، ایالات متحده ژاپن را به عنوان یک تهدید بالقوه در نظر داشت و راه را بر روی کشتی های نفتکش که به بنادر ژاپن می رفتند، بست. ژاپن این کار آمریکا را با بمباران پایگاهای نیروی دریایی ایالات متحده در پرل هابر، در هاوایی و اقیانوس آرام در هفتمدسامبر 1941 جواب داد.
به اين ترتيب ،‌ايالات متحده عليه ژاپن اعلان جنگ كرد . پيروزي هاي ژاپن عمر كوتاهي داشت در حمله ژاپن به پرل هاربر هيچ يك از جنگنده هاي هوايي آمريكا مي توانستند با موفقيت از طريق هوا به ژاپن حمله كنند . در ماه مه و ژوئن سال 1942 ، ژاپن در نبردهاي دريايي در درياي كورال و جزيره ميدوي شكست خورد و مدت كوتاهي پس از آن دولت ژاپن سقوط كرد .
پس از آن آمريكا به چند شهر ژاپن حمله هوايي كرد و كارخانه ها را مورد حمله قرار داد و در روز ششم اوت 1945 ايالات متحده يك بمب اتمي روش شهر هيروشيما انداخت و سه روز بعد شهر ناكازاكي مورد بمباران اتمي قرار گرفت .
ژاپن تنها كشوري است كه تا به حال مورد حمله سلاح هاي اتمي قرار گرفته است كه نتايج مخربي هم به بار آورده است . هر دو شهر تقريباً به طور كامل ويران شدند ، دويست هزار نفر كشته و صدها هزار نفر مجروح و تعداد بيشماري قرباني بيماريهاي ناشي از پرتوهاي اتمي شدند كه سال ها بعد خودشان را نشان دادند .
بازسازي
ژاپن به علت ركورد اقتصادي دوران جنگ جهاني دوم گرفتار فقر گسترده و محدوديت غذايي شده بودند . در واقع گذران زندگي روزمره چنان سخت بود كه ژاپني ها امروزه از آن دوران تحت عنوان كورايتاني به معناي « دره تاريكي » ياد مي كنند . اما ژاپن در پايان جنگ هم دورنماي بهتري نداشت . در سراسر كشور بيش از 1855000 نفر كشته و تقريبا 678000 مجروح يا مفقودالاثر شده بودند . تقريباً 3/1 تجهيزات صنعتي و 4/1 ساختمانها و اغلب كشتي ها تخريب شده بودند .به علاوه ژاپن مجبور بود طبق دستور فاتحان نيروي نظامي اش را خلع سلاح كند و اشغال كشور توسط دشمنان سابقش را بپذيرد .
مردم ژاپن از اين مي ترسيدند كه نيروهاي اشغالگر كه عمدتاً آمريكايي بودند تا آنها بدرفتاري كنند . اما در مقابل ايالات متحده به ژاپن در بازسازي كشور و اجراي سلسله اصلاحات سياسي ،‌ آموزشي و اجتماعي كمك كرد تا دموكراسي در كشور برقرار شود.
اقتصاد قدرتمند
جريان سازندگي و رشد اقتصادي باعث شد تقاضا براي مواد لازم براي ساخت و ساز افزايش يابد و سود سرشاري نصيب توليد كنندگان اين لوازم شود . طي سالهاي بعد ، شركت هاي ژاپني به رقبايي براي همتايان آمريكاييشان بدل شدند . كشور نه تنها بازسازي شده بود بلكه پس از دوران جنگ به شكوفايي رسيده بود .
مردمي صنعتي
ژاپن يكي از قدرت هاي صنعتي پيشروست كه با داشتن تقريباً شصت ميليون نفر كارگر دومين اقتصاد بزرگ دنيا را داراست . با وجودي كه كشور ژاپن در زمينه موفقيت هاي تجاري رقيب ايالات متحده به شمار مي رود ،‌ عملكرد شركت هاي ژاپني با رقباي آمريكاييشان بسيار متفاوت است و اين تفاوت به نوبه خود فشارهاي اجتماعي مختلفي را به وجود آورده است . كارگران ژاپني و خانواده هايشان به دليل ديدگاه فرهنگيشان در رابطه با مسائل مربوط به كار با مشكلات منحصر به فردي روبه رو هستند .
شركت هاي ژاپني در قالب قبيله اي
موسسات تجاري و صنعتي عمده و اصلي ژاپن به صورت گروه هاي بازرگاني صنعتي در كنار هم گرد آمده اند كه بيش تر به يك فاميل يا قبيله شباهت دارند . در ژاپن شش گروه عمده صنعتي وجود دارد : ميتسوبيشي با 139 شركت ؛ ميتسوئي با 110 شركت ،‌ دي – ايچي كانگيو با 117 شركت ، سومي تومو با 108 شركت ،‌ سانوا با 84 شركت و فويو با 64 شركت .
گرچه شركت هاي هر يك از گروه ها ،‌ مستقل هستند ولي به منظور كاهش رقابت ،‌ در فعاليت هاي درون گروهيشان همكاري مي كنند .
وفاداري و از خود گذشتگي
شركت هاي بزرگ ژاپن به طور مرسوم افراد را از زمان ورود به نيروي كار تا زمان بازنشستگي اجباري در سن 55 يا شصت سالگي استخدام مي كنند . حتي در صورت بروز مشكلات بازرگاني ،كاركنان به ندرت اخراج مي شوند .
شركت هاي ژاپني در مقابل اين امنيت شغلي از كاركنانشان انتظار وفاداري و تعهد كامل دارند و كاركنان نيز معمولاً از اين اصل پيروي مي كنند . از همه كاركنان – بدون در نظر گرفتن رتبه شان – انتظار مي رود كه ساعت طولاني به كار مشغول باشند . بسياري از كارمندان شركت ها هفته اي شش روز كار مي كنند . ژاپن روزانه تقريبا دوازه ميليون نفر با قطار جابه جا مي شوند .
رقابت در زمينه اشتغال و استخدام به عنوان كارمند در شركت ها به قدري زياد است كه تنها كساني كه در بهترين مدارس تحصيل كرده باشند قادر به كسب آن هستند .
تربيت كارگران خوب
بسياري از شركت ها كاركنانشان را به اردوهاي آموزشي اختصاصي مي فرستند كه طي آن ها با سخنراني و فعاليت هاي بدني ،‌ داشتن روحيه كار گروهي به آنان آموزش داده مي شود .چنين آموزش هايي در واقع ادامه آن چيزي است كه از دوران مدرسه به ژاپني ها آموخته مي شود .
اين نظام براي تربيت كارگران ماهر و داراي روحيه رقابت كارآمد بوده است .
به علاوه ، نظام آموزشي ژاپن معمولاً دانش آموزان را تحت فشار رواني قرار مي دهد كه خود از علل از بين رفتن خلاقيت است . تعداد موضوع هايي كه به دانش آموزان ژاپني آموزش داده مي شود به نسبت كودكان آمريكايي بيش تر است ، براي مثال ، اغلب آنها نواختن يكي از سازهاي موسيقي را فرا مي گيرند و زبان انگليسي را به خوبي زبان ژاپني صحبت مي كنند .دانش آموزان ژاپني حتي در سطح مدارس ابتدايي بيش از آمريكايي ها تكليف خانه دارند و با وجودي كه تعداد ساعات حضور در مدرسه در هر دو كشور برابر است ،‌ كودكان ژاپني روزي پنج تا شش ساعت را صرف انجام تكاليف منزلشان مي كنند .
اگر يك دانش آموز ژاپني عملكرد خوبي نداشته باشد ، هيچ گاه براي باز آموزي مطالب ارائه شده مردود نمي شود و در يك كلاس باقي نمي ماند . همه همكلاس ها با هم قبول مي شوند و هيچ گاه عقب نمي افتد و 95 درصد همه دانش آموزان چهار سال دوره دبيرستان را طي مي كنند . با وجود اين ،‌در طي دوران آموزشي تمام دانش آموزان مورد بررسي قرار مي گيرند تا معلوم شود آيا استحقاق بودن در يك مدرسه خوب را دارند يا بايد به مدرسه متوسط بروند . آزمون هايي قبل از ورود به هر يك از مراحل آموزشي – ابتدايي ، دبيرستان مقدماتي ، دبيرستان عالي و دانشگاه – برگزار مي شود و كساني كه اين آزمون ها را به خوبي پشت سر نگذارند ،‌اجازه حضور در مدارس نمونه و خوب را ندارند .
مواد مخدر و خشونت
مصرف الكل در سراسر ژاپن قانوني است . به غير از 225 هزار مكاني كه خاص ارائه و سرو مشروبات الكي است ،‌اين نوع نوشيدني ها در محل هاي ديگري هم سرو مي شوند . اما در ژاپن قوانين سختي درباره توليد ،‌ واردات ،‌ نگهداري ، فروش و استفاده از مواد مخدر وجود دارد كه با دقت و تمام و كمال اجرا مي شوند .
گروه هاي تبهكاري نيز مثل شركت ها ،‌ ساختاري شبه قبيله اي دارند  و بخشي از اتحاديه ها و شوراي تبهكاري بزرگ كه ياكوزا نام دارند به شمار مي آيند . در ژاپن تقريباً دو هزار گروه تبهكاري بزرگ با 75 هزار عضو وجود دارد .
پليس معمولاً هويت اغلب اعضاي اين گروه هاي تبهكاري را مي داند ،‌ ولي آنها را دستگير نمي كند ، مگر اينكه در حين ارتكاب به اعمال غير قانوني شاهدي وجود داشته باشد . در ژاپن تقريباً‌ 28500 نفر پليس مرد ،‌هفت هزار پليس زن و 1215 قرارگاه پليس و هزاران جايگاه خياباني پليس وجود دارد. اين جايگاه هاي كوچك ، كه آنها را كوبان مي نامند در سراسر همه شهرها و شهرستان هاي ژاپن ديده مي شود و در واقع علت وجود نرخ پايين جرم و جنايت در ژاپن به حساب مي آيد .
جرم هاي خشونت بار به ندرت در ژاپن روي مي دهند ، طبق آمار سال 1995 ،‌ كمتر از پنج درصد كل پانصد هزار جرم واقع شده در كشور مربوط به ضرب و جرح و كم تر از يك درصد آن مربوط به قتل ، سرقت مسلحانه و ايجاد حريق عمدي بوده است . بيش از 85 درصد موارد باقي مانده مربوط به سرقت است .
جايگاه زنان در ژاپن
جامعه ژاپن جامعه پدرسالار است كه تصميم گيري در آن عمدتاً كاري مردانه است و از زنان انتظار مي رود از مردان اطاعت كنند . اغلب آنها هنوز هم برتري مردان را مي پذيرند در ژاپن سياستمداران زن نادرند و تنها پنج درصد كرسي هاي قانونگذاري در دست زنان است و از هفده هزار وكيل شاغل در ژاپن كم تر از پنج هزار نفر آنها زن و فقط هفت درصد تمام مديران دفتري را زنان تشكيل مي دهند . حدود چهل درصد زنان ژاپني به كار بيرون از خانه مشغولند .
فرهنگ كهن در دوران معاصر
اگر چه ژاپن كشوري امروزي به حساب مي آيد ، اما فرهنگ آن تا حد زيادي تحت تاثير رسوم و آيين كهن است . مردم ژاپن اجازه نداده اند تا اعتقاداتشان تحت تاثير بيگانگان تغيير يابد و رويكرد اساسي آنها به زندگي در مجموع در طول تاريخ دست نخورده باقي مانده است .
آيين شينتو
بعد از جنگ جهاني دوم ، نيروهاي اشغالگر ايالات متحده آيين شينتو ، ديني را كه دست كم يك هزار سال قبل از ميلاد مسيح در ژاپن پديد آمده بود ، غير رسمي خواندند . با وجود اين ، در دهه 1990 بيش از صدهزار زيارتگاه شينتو در ژاپن وجود داشت و تعداد زيادي از مراسم شينتو در كشور برگزار مي شد .
ژاپني ها در آيين شينتو شركت مي كنند ،‌ زيرا شينتو آنها را با جامعه و سرزمينشان پيوند مي دهد و نيز آنها باور دارند كه ناديده گرفتن و شركت نكردن در مراسم شينتو ممكن است به آنها آسيب برساند . اين آيين كه هيچ بنيانگذار رسمي يا كتابي كه بيانگر اصول اعتقادي خاص آن باشد ، ندارد ، دستورالعمل اخلاقي مشخصي موجود نيست .
انتشار آيين بودا
در سالهاي دهه 1990 تقريباً 98 ميليون ژاپني به شكلي آيين شينتو را به جا مي آوردند و در اغلب خانه ها ،‌ محراب هاي كوچكي براي ابزار احترام به خدايان وجود داشت . اما اجراي آيين شينتو شخص را از پيروي از تعاليم بودا ، ديني كه حدود 2500 سال پيش در هند ظهور كرده ، باز نمي دارد . كره اي ها در قرن ششم ميلادي آيين بودا را به ژاپن آوردند .
در حال حاضر بيش از 77 هزار معبد بودايي در ژاپن وجود دارد .
آيين كنفوسيوس
در حالي كه بسياري از ژاپني ها طبق آيين بودا زندگي مي كنند ، بسياري ديگر از آيين كنفوسيوس پيروي مي كنند . آيين كنفوسيوس نظامي متشكل از قوانين اجتماعي است كه معمولاً به اشتباه دين خوانده مي شود . آيين كنفوسيوس در قرن ششم قبل از ميلاد در چين به وجود آمد و مثل آيين بودا توسط كره اي طي قرن ششم ميلادي به ژاپن آورده شد . در اين نظام بر احترام به قدرتمندان تاكيد شده است . در آيين كنفوسيوس ، از مردم توقع مي رود كه به خرد نسل هاي قديمي تر احترام بگذارند ، رسوم را محترم بشمارند و از پدر يا اربابشان اطاعت محض داشته باشند .

خانه ها
در اغلب خانه ها براي بزرگداشت مردگان يك محراب وجود دارد كه در آنجا عود سوزانده مي شود يا مواد مختلف پيشكش مي شود . اغلب خانه ها هم يك شاه نشين خاص تحت عنوان توكونوما دارند كه يك طومار رنگارنگ نقاشي شده و يك سبد آرايي شده روي يك سكوي بلند در آن قرار گرفته است .
حمام عمومي بخش مهمي از زندگي ژاپني را تشكيل مي دهد . حمام جايي است براي غوطه خوردن و آرامش يافتن در آب داغ ،‌ و كار صابون زدن و آبكش قبل از ورود به حوضچه آب گرم انجام مي شود . در واقع چه در داخل خانه ،‌چه در حمام عمومي هيچ نوع كف يا صابوني داخل آب حوضچه نمي شود .
خوراك و لباس
ژاپني ها براي صرف غذا در كنار يك ميز كوتاه و روي زابوتون مي نشينند . برنج سفيد پخته يكي از اجزاي هر سه وعده غذا – صبحانه ، ناهار و شام – است كه همراه با مواد ديگر مصرف مي شود و نوشابه معمول چاي سبز يا ساكي است . سوپي از خمير لوبيا به نام ميسوشرو را معمولاً بخشي از صبحانه را تشكيل مي دهد كه همراه با سبزي هاي خرد شده صرف مي شود .
ناهار شامل ماهي نمك سود شده و سبزي هاست . شام شامل ماهي ، گوشت گوساله ، خوك يا مرغ و انواع سبزي هاست . گوشت معمولاً سرخ شده سرو مي شود ولي ماهي را معمولاً خام مي خورند .
لباس ژاپني ها نيز آميزه اي از لباس سنتي و امروزي است . اغلب ژاپني ها به سبك آمريكايي لباس مي پوشند ولي در مراسم خاص و نيز هنگام استراحت در منزل كيمونو مي پوشند .
كفش هاي سنتي كه با كيمونو يا يوكوتا پوشيده مي شود ، يا كفش هاي تخت چوبي به نام گتا هستند با صندل هاي حصيري و كشي به نام زوري روزگاري زناني كه كيمونو به تن مي كردند .
سرگرمي ها و تفريحات
سرگرمي ها و تفريحات ژاپني ها مثل بسياري از جنبه هاي ديگر فرهنگ ژاپن آميزه اي از رسوم كهن و امروزي           است . مردم به موسيقي امروزي گوش مي دهند و فيلم هاي جديد تماشا مي كنند و لذت مي برند ، ولي كماكان در مراسم اجراي موسيقي ، رقص و نمايش هاي سنتي ژاپني هم شركت مي كنند .
ورزش و بازي
فعاليت هاي بدني رايج عبارتند از هنرهاي رزمي از جمله سومو ، جودو ، كاراته ،‌ كندو كيودو .
سومو گونه اي كشتي است كه از مراسم شينتو نشئت گرفته است و زماني اعتقاد بر اين بود كه سومو سرگرمي محبوب خدايان است . كشتي گيران سومو معمولاً وزني بين 120 تا 175 كيلوگرم دارند .كيودو تيراندازي با تير و كمان هايي از جنس ني خيززان است .
رسانه هاي عمومي
يكي ديگر از سرگرمي هاي شايع تماشاي تلويزيون و رفتن به سينماست . تلويزيون ژاپن به تلويزيون آمريكايي شبيه است ولي برنامه سازان در هيچ موردي حتي به تصوير كشيدن مسائل جنسي ، خشونت و نيز از نظر زبان با تهديد با سانسور روبرو نيستند .
در ژاپن ، روزنامه ها و مجله ها هم سانسور نمي شوند . با وجود اين ، خبرنگاران به منابع خبري دسترسي نامحدود ندارند . آنها به باشگاه هاي خبري كه تعدادشان در كشور به چهارصد مي رسد ، وابسته اند . در حال حاضر در ژاپن هفده روزنامه موجود است كه پنج روزنامه به شبكه هاي اقتصادي تلويزيوني وابسته اند ودر تمام كشور توزيع مي شوند.
حكومت بر كشور
قانون اساسي كنوني كشور در سال 1947 با انجام اصلاحاتي در قانون اساسي مئيجي ( 1889 ) وضع گرديد . طبق اين طرح كه توسط نيروهاي اشغالگر بعد از جنگ جهاني ارائه شد ، امپراتور فقط جنبه نمادين دارد . قدرت اجرايي واقعي در دست كابينه به رهبري نخست وزير است . هيچ يك از اعضاي كابينه نبايد نظامي باشند . و كابينه بايد از حمايت اكثريت قوه مقننه يعني پارلمان برخوردار باشد.
پارلمان دو شعبه دارد : خانه نمايندگان يا مجلس عوام و مجلس مشاوران يا مجلس سنا . مجلس مشاوران 252 عضو دارد كه طي يك دوره شش ساله خدمت مي كنند . بعد از هر انتخابات  ، دوره جديد پارلمان رسماً توسط امپراتور بازگشايي مي شود .
قدرت سياسي
حزب ليبرال دموكرات ، حزب برتر كشور بود و تقريباً هيچ گروه مخالفي در برابر آن وجود نداشت ولي امروزه احزاب مختلفي پديد آمده اند كه هر يك نماينده قشر خاصي هستند .
مراقبت هاي بهداشتي و پزشكي
تقريباً 97 درصد تمام مراقبت هاي بهداشتي در سراسر كشور در درمانگاه ها و بيمارستانها در قالب برنامه بهداشت ملي ارائه مي شود . اما قطع نظر از مشاركت در اين برنامه ملي ، پزشكاني كه جزو كادر ثابت بيمارستان ها نباشند ،‌حق ندارند بيمارانشان را در اين مراكز درمان كنند . در نتيجه ، بسياري از پزشكان اقدامات پيشرفته پزشكي و درماني را در مطب هاي خصوصيشان انجام مي دهند و تنها در موارد حاد بيماران را به بيمارستان اعزام مي كنند .
با وجود اين ، هر كس مي تواند بدون اينكه پزشكي او را به بيمارستان ارجاع كرده باشد ، به آن جا مراجعه كند و خواستار پذيرش شود .
دادگاه ها و نهادهاي حكومتي
در راس نظام قضايي ديوان عالي قرار گرفته است . اعضاي ديوان عالي عبارتند از يك قاضي كل و چهارده قاضي كه توسط كابينه منصوب ميشوند و تقريباً بيست نفر همكار  هم در زمينه تحقيق و پژوهش به آنها ياري مي دهند . در زمان انتصاب ، خانه نمايندگان مي تواند به رد يك قاضي خاص راي بدهد . كساني كه در ديوان عالي خدمت مي كنند بايد دست كم چهل سال سن داشته باشند و در هفتاد سالگي بازنشسته مي شوند .
ژاپن نه اداره اجرايي دارد كه روابط حكومتي را كنترل مي كنند . اين اداره ها كه تحت كنترل نخست وزير هستند عبارتند از : اداره مديريت اجرايي ،‌ اداره دفاع  ، اداره برنامه ريزي اقتصادي ، اداره محيط زيست ، اداره توسعه هوكايدو ،‌اداره ملي اراضي ، كميسيون امنيت ملي ،‌ اداره علوم و فناوري و اداره توسعه اكيناوا .
به علاوه كشور يك نيروي دفاع ملي دارد كه نيروي زميني ، هوايي و دريايي را شامل مي شود و پرسنل آنها داوطلب هستند .