سلامتی

لاينبغي للعبدان ثق بخصلتين ، العافيه و الغني . بيناتراه معافي اذا سقم و بينا تراه اذا افتقر .

سزاوار نيست كه بنده خدا به دو خصلت اعتماد كند ، تندرستي و توانگري زيرا در تندرستي ناگاه او را بيمار بيني و در توانگري ناگاه او را تهي دست .

حكمت ۴۲۶ نهج البلاغه

حفظ و حراست از سلامت جسم و روان بر هر انسان واجب و فريضه اي غير قابل انكار است و موفق در اين رهگذر كسي است كه با پناه جويي و توكل بر خداوند متعال و اغتنام از فرصت ها در دست يابي به اين مهم بكوشد چرا كه موهبت سلامت راهگشاي عبد خدا در انجام وظايف و بندگي ذات حضرت ربوبي است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *