نارضایتی ازدستمزد مدیران

همگي بر اين نكته اتفاق نظر دارند كه مديران ارشد حقوق بالايي دريافت مي‌كنند.طي نيم قرن، نسبت دستمزد مديران ارشد به درآمد كارمندان نسبت چندان متفاوتي نبود. ناگهان در دهه 1980 در آمريكا و چند سال بعد در نقاط ديگر دنيا اين نسبت رو به افزايش گذاشت و بالاخره در هزاره جديد تفاوت اين نسبت چشمگير شد. اينجا بود كه يك كارمند در طبقه پايين اداره‌اي در آمريكا حقوق يك ماهه مديرش در طبقه بالا را طي يك سال دريافت مي‌كرد.
يك شركت مشاوره مديريت در آمريكا سال گذشته 11 شركت بزرگ و مشهور اما با مديريت ضعيف را شناسايي كرد كه مديران ارشد آنها دو سال است بيش از 15ميليون دلار در سال حقوق و دستمزد دريافت مي‌كنند. اين در حالي است كه ارزش سهام اين شركت‌ها نه تنها رشد نداشته بلكه افول هم كرده است. از جمله اين شركت‌ها AT&T ، مرك و تيم وارنر هستند.
رابرت ناردلي از مديران شركت « هوم ديپوت»  هنگام ترك سمتش 210ميليون دلار بابت تسويه حساب دريافت كرد.  در حالي‌  كه سهام اين شركت در دوران مديريت او دچار افت چشمگير شده است. كارلي فيورينا با 180ميليون دلار پاداش از سمت خود به عنوان مدير ارشد شركت « اچ پي» خارج شد. او  در سال 6/21ميليون دلار حقوق مي‌گرفت .
نظرسنجي كه روزنامه‌هاي لس‌آنجلس تايمز و شبكه بلومبرگ سال گذشته انجام داده‌اند نشان مي‌دهد، 80درصد آمريكايي‌ها حقوق مديران ارشد شركت‌ها را بسيار بالا و هنگفت مي‌دانند. حتي طرفداران تجارت آزاد و اقتصاد مبتني بر بازار هم نسبت به اين موضوع و افزايش حقوق مديران بدبين هستند. حتي دانشجويان رشته اقتصاد و بازرگاني دانشگاه ‌هاروارد هم در نظرسنجي اعلام كرده‌اند كه اين ميزان حقوق و دستمزد را بالا مي‌دانند. بررسي ديگري نشان مي‌دهد، 90درصد سرمايه‌گذاران كه مالكان حقيقي شركت‌ها هستند بر اين باورند كه حقوق و دستمزد مديران بالاست.
يكي از  دلايل انگيزه است. نقش حقوق وادار كردن مديران به كار بيشتر و سخت‌تر نيست بلكه جذب مديران بهتر و واداشتن آنها به تصميمات دشوار است. بدون دستمزد بالا مديران انگيزه‌اي براي اتخاذ تصميمات درد‌سرساز و پر هزينه ندارند. دستمزد همچنين عيني‌ترين آزمون خارجي‌ است براي سنجيدن ظرفيت و توان هيات مديره يك شركت در نظارت بر مديران آن. در حقيقت ارزش دستمزد مديران ارزش دلاري نيست. حقوق مديران يكي از جنجالي‌ترين جنبه‌هاي افزايش نابرابري است كه در دهه‌هاي گذشته بروز كرده است. حتي اگر مديران ارزش و استحقاق اين افزايش دستمزد را داشته باشند باز هم بار اين نمي‌توان نابرابري را توجيه كرد.
منبع: اکونومیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *