ظرفيت سازی برای مديريت دانايی

برگرفته از سمينار علمي –  آموزشي استاد دکتر دانش فرد
گردآوری: مهدی یاراحمدی خراسانی

معرفی انواع دانشگران

با هدف آشنايي مديران و كارشناسان محترم با مديريت نوين ، ظرفيت سازي و گام هاي اساسي موجود در توانمند سازي منابع انساني ، در شهر مقدس مشهد  برگزار شد .در اين سمينار دكتر دانش فرد به تشريح جايگاه مديريت دانايي در سازمان ، پرداخت و لزوم مديريت دانايي و منابع انساني دانا را از ضروريات سازمانها عنوان نمود . وي در ابتدا تاريخچه مديريت دانايي را عنوان نمود و گفت :

مديريت دانايي از سالهاي 1990 به عنوان يكي از ايده هاي مطرح ، وارد مديريت شد . ابتدا از دو نگاه راجع به مديريت دانش مطرح شده است . نگاه اول مديريت دانش را به عنوان رويكرد مطرح مي كند و يك نگاه رويكردي است و نگاه ديگر نگاه فرايندي است . در نگاه رويكردي مديريت دانش در تلاش براي ارائه يك بصيرت است بصيرت دادن به مديراني كه شرايط آنها را آينده اي نامطمئن و ناشناس در بر مي گيرد .
دكتر دانش فرد در ادامه به بيان جمله اي از انيشتن پرداخت و از زبان انيشتن گفت : « ما با سطحي از دانش و بصيرت مسائل را حلق كرده ايم و با همان سطح از دانش و بصيرت نمي توانيم مسائل را حل كنيم » سپس افزود : بصيرت و دانش ما گم بوده است كه مسائل جديدي ايجاد شده اند و بنابر اين دانش جديدي بايد ايجاد كنيم تا بتوانيم اين مسائل را حل نمائيم . وقتي كه راجع به بصيرت صحبت مي كنيم ، منتظريم كه از طريق بصيرت تغييرات عمده و عميقي ايجاد كنيم ، اگر مي خواهيم كارهاي بزرگ را در آينده شكل بدهيم بايد تابع بصيرت و دانايي باشيم .

دكتر دانش فرد بعد از تشريح ابعاد مختلف بصيرت و لزوم آن در تصميم گيري ها به توضيح نگاه پراگماتيك در مديريت دانايي پرداخت و گفت : نگاه پراگماتيك يك نگاه تجربه گر است و بدنبال يك تجربه ملموس است . در بعضي از كاركردهاي مديريت نگاه پراگماتيك لازم نيست ولي خود مديريت يك فعاليتي است كه حتما” بايد پراگماتيك باشد يعني بايد به دنيال نتيجه باشد . چو اگر به نتيجه دست پيدا نكند و نتيجه اي قابل حصول نباشد ، سازمان را دچار مشكل خواهد نمود . مديريت دانايي يك نگاه پراگماتيك در فرايندهاي خودش دارد كه سازمان را با توجه به شرايط و تغييرات آينده حفظ بكند و اجازه ندهد شرايط داخلي و بيروني طوري بوجود بيايد كه سازمان با مشكل مواجه باشد .

وي در بحث عوامل توليد ، پول و سرمايه در گذشته به عنوان اولين عامل برشمرد ولي در حال حاضر منابع انساني را به عنوان مهمترين عامل توليد قلمداد نمود و گفت : امروز مي گوئيم انسانها منبع توليد هستند و هر سازماني كه منابع انساني برتري دارد براي آينده ماندگارتر است . رقابت سازمانها بر روي منابع انساني است مؤسسات دانش در جوامع جهاني به شدّت گسترش پيدا كرده است . مؤسساتي دانش توليد مي كنند  اگر ما از دانش آنها استفاده نكنيم در اختيار رقيب ما قرار مي گيرد ما بازنده خواهيم بود .

وي در ادامه افزود : ما در گذشته ، وقتي مي خواستيم سازمان را رشد بدهيم و به تعالي برسانيم ، سازمان را بزرگ مي كرديم ، سلسله مراتب را افزون تر مي كرديم ، كارمند و فن آوري بيشتري را بكار مي گرفتيم و بنابر اين روي بزرگ بودن اندازه سازمان تأكيد داشتيم . ولي امروزه فضاي سازمان ها تغيير كرده است امروز شعاركوچك بودن زيباست مطرح است با حضور مديريت دانش بار ديگر ساختار سازمانها دستخوش دگرگوني است . منابع قدرت در سازمان ها امروز در سطح پائين سازمان فعال است . كارمندان در هر سطحي مشغول پرورش دانش و انديشه خود مي باشند و دانش و دانايي خودشان را به عنوان يك محصول عرضه مي كنند و لذا اين طبقه جديد در سازمان ها همانا كارگران دانش هستند .

دكتر دانش فرد در پايان به انواع دانشگران اشاره نمود و گفت :طبقه اول كاركنان اصلي دانش هستند كساني كه در توليد اطلاعات دست دارند. و طبقه دوم ساير كاركنان هستند كه شامل همه دانشگراني مي شود كه با هر نوع از دانش به شكلي درگير هستند و از دانش استفاده مي نمايند .