اهميت و ضرورت مديريت مصرف انرژی

نویسنده: مسيح محمديان روشن

الف) به لحاظ آموزه هاي ديني و اخلاقي، اسراف در بهره برداري از منابع، يا به عبارت ديگر زياده روي در مصرف يا مصرف بيش از حد و اندازه، غيرمومنانه و غيرانساني و موجب غضب خداوند است (ان الله لايحب المسرفين)

ب) به لحاظ علمي و عقلي، اتلاف منابع موجود يا استفاده غيرعالمانه، بدون حساب و با كارآيي كم غيرمنطقي و غيرعاقلانه است.
ج) به لحاظ فرهنگ انساني و عدل و انصاف، تصاحب و در اختيار گرفتن منابع توسط كساني يا نسلي خاص، غيرعادلانه و غيرمنصفانه، بلكه ظالمانه و تجاوزكارانه است (محمديان روشن / ص 4 – مرجع 1)
بخصوص كه مصرف بي رويه و نادرست هر چيزي ( بويژه انرژي ) ، به دليل تلفات طبيعي گريزناپذير، اثرات مخرب و مضري بر محيط زندگي (محيط زيست و يا جنبه هاي ديگر زندگي ) انسان ها مي گذارد.
بنابراين، راهي به جزء به كار گيري منابع و مصرف آنها بر اساس آموزه هاي درست (اعم از آموزه هاي علمي، فرهنگي، ديني و اخلاقي) باقي نمي ماند. در غير اين صورت، دير يا زود ، اثرات نامطلوب و مخرب آن بروز و عرصه را بر انسان تنگ خواهد كرد. چرا كه همه مخلوقات (نظير انرژي) اعم از مادي و غيرمادي، در ذات خلقت خود از نظر حد و اندازه و وسعت و گستره، محدودند (بخصوص در مورد انرژي ، اصل بقاي انرژي مطرح است) كه اين حد و محدوديت، خود به معني عدل و انصاف است و برخورد عادلانه و منصفانه را با خود مي طلبد (و وضع الميزان = و براي هر چيزي حد و ميزاني قرارداد، الاتطغوفي الميزان = بهوش باشيد و از ميزان تجاوز نكنيد، واقيموالوزن بالقسط ولاتخسر والميزان = و وزن و اندازه را براساس قسط بنا داريد و در ميزان خسران نورزيد.)
-5 ضرورت و اهميت ارتقاي كارايي يا بهينه سازي مصرف انرژي (محمديان روشن / ص 4 و 5 – مرجع 1)
هيچ يك از اعمال انساني و دنيايي ، بازدهي صددرصد ندارند. از اين روست كه استفاده بهينه و ممانعت از هدر رفتن امكانات، يك بحث اوليه و اساسي است. اين موضوع آن گاه با اهميت تر و جدي تر مي شود، كه كار مايه انجام هر عملي، يعني انرژي، مورد بحث و مدنظر باشد.
منظور از ارتقاي كارايي يا بهينه سازي (يا منطقي سازي ) مصرف انرژي ، انتخاب الگوها و اتخاذ روش ها و سياست هايي در مصرف انرژي است، كه از نقطه نظر اقتصاد ملي مطلوب باشند و استمرار وجود و دوام انرژي ، اين كار مايه حيات و در نتيجه ادامه حيات و حركت، تضمين شود. در اين چارچوب ، تعيين سهم صورت هاي مختلف انرژي در سبد انرژي هر جامعه، با توجه به امكانات درازمدت آن جامعه، همچنين به كارگيري پر بازده ترين شيوه استفاده از آنها، كه متضمن كاهش تخريب منابع انرژي و نيز كاهش تاثيرات سوء ناشي از استفاده ناصحيح از انرژي بر عوامل حيات و حركت باشد، مدنظر است.
به جرات مي توان مدعي شد كه با توجه به محدوديت هاي ياد شده و اهميت نقش انرژي در ادامه حيات و حركت انسان و شواهد اثبات كننده فراوان ديگر، اعمال مديريت (بهينه سازي) مصرف و ارتقاي كارايي انرژي ، امري اجتناب ناپذير و نيازي دائمي است.
به عبارتي ديگر، مديريت (يا بهينه سازي ) مصرف و ارتقاي كارايي انرژي، به معني تنظيم برنامه و ايجاد ساختار و سازماندهي مناسب براي كنترل و نظارت دائم بر نحوه به كارگيري منابع انرژي همچنين بازنگري مرتب و مستمر در تعيين سهم صورت هاي مختلف انرژي براي مصرف، ارتقاي سطح تكنولوژي و اعمال اهرم هاي لازم براي افزايش كارآيي و اثربخشي و به بيان ديگر، نيل به بهره وري بالاتر ، در مصرف انرژي مي باشد كه امري گريزناپذير است.
به عبارت ساده تر، بهينه سازي مصرف و ارتقاي كارايي انرژي ، به معني استفاده درست و به قدر نياز انرژي، براي تضمين توسعه پايدار و تامين انرژي براي همگان و براي همه نسل ها و نيز جلوگيري از مضرات زيست محيطي ناشي از مصرف نادرست و مسرفانه انرژي در حد مقدورات ، است.
لازم به ذكر است كه بخصوص مصرف انرژي، به دليل تبديل بخش قابل ملاحظه اي از صورت هاي مختلف انرژي به انرژي گرمايي طي پروسه تبديلات، موجب بيشترين آثار سوء بر محيط زيست به دليل افزايش آنتروپي و در نتيجه ، كاهش راندمان انرژي جهاني مي شود.
رسيدن به اهداف فوق الذكر، اتخاذ خط مشي هايي خاص و تدوين و تصويب قانوني مناسب و فراگير و جامع و جدي براي ارتقاي كارايي انرژي را مي طلبد.
جالب است بدانيم كه «پروژه آينده انرژي » دانشگاه هاروارد در آمريكا، تخمين زده بود كه بالابردن راندمان استفاده از انرژي مي تواند40 % از مصرف انرژي آمريكا را بكاهد و بنياد علوم ملي عنوان نموده بود كه اگر پشتكاري كه در راه استفاده بهتر از انرژي وجود دارد ادامه يابد، مصرف انرژي در سال 2010 حدودا كمتر از مصرف سال 1980 خواهد بود . (آندرسون / ص1)
بدون توجه به اينكه انواع تكنولوژي جديد انرژي چيست ، صاحبان قدرت هم رايند كه صرفه جويي انرژي، يك هدف اصلي است ، چرا كه سريع ترين ، آسان ترين و ارزان ترين راه پاسخ به نيازهاي مربوط به انرژي محسوب مي شود. (مرجع -6 ص 231)

http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1792508

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *